Η πλήρης τοποθέτηση του πρωθυπουργού, όταν ο κ.Τσιόδρας τον ενημέρωσε για τις διαστάσεις που μπορεί να λάβει η επιδημία, είναι η εξής:
«Εγώ μπροστά στο να χάσω ανθρώπους που μπορώ να σώσω, δεν μ΄ενδιαφέρουν τα δισεκατομμύρια. Αυτά θα τα ξαναφτιάξουμε. Τους ανθρώπους δεν μπορούμε να τους φέρουμε πίσω».
Αυτή η θέση του πρωθυπουργού, εκτός από την ουμανιστική της διάσταση, έχει και ένα βαθύτατο πολιτικό περιεχόμενο. Ποιο είναι αυτό;
Μπροστά σε μια ανθρωπιστική καταστροφή δεν θα σκεφτούμε τις οικονομικές μας δεσμεύσεις, δεν θα υπολογίσουμε τους αριθμούς. Θα κάνουμε το παν για να σώσουμε ζωές, επιχειρήσεις, θέσεις εργασίας. Θα κάνουμε το παν για να βελτιώσουμε την θέση των πληγέντων οικονομικά.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όπως και στην κρίση του Έβρου, έλαβε με τόλμη, σκληρές αποφάσεις, ευθύς ως ενημερώθηκε από τους επιστήμονες για αυτό που θα έρθει, αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα.
Έδρασε αμέσως και αυτό τον ξεχωρίζει από τους ηγέτες των περισσοτέρων κρατών, που αμφιταλαντεύτηκαν αν θα θυσιάσουν τις επιδόσεις της οικονομίας τους για να σώσουν ζωές των πολιτών τους. Αυτή η αναβλητικότητα απέβη μοιραία για χιλιάδες ανθρώπους.
Σ΄εμάς, στην μικρή Ελλάδα, είχαμε την τύχη να μας κυβερνά ένας ηγέτης με ξεκάθαρη άποψη. Δεν δίστασε, δεν υπολόγισε, δεν ανέβαλε. Γι΄αυτό και η πατρίδα μας κατέχει περίοπτη θέση στην λίστα των κρατών που αντιμετωπίζουν την επιδημία με επιτυχία.
Κάποιοι πολιτικοί και κάποιοι σχολιαστές συνέδεσαν την ταχύτατη αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης με το εκλογικό σύστημα. Διατύπωσαν την άποψη πως αν είχαμε το σύστημα της απλής αναλογικής, τότε θα είχαμε ένα βραδυκίνητο κυβερνητικό σχήμα, με συνέπεια την αδυναμία λήψης αποφάσεων χωρίς πολλές συζητήσεις.
Αυτός ο ισχυρισμός ευσταθεί;
Μια σειρά από κράτη με κυβερνήσεις συνεργασίας έλαβαν εγκαίρως σκληρά μέτρα, ενώ άλλες με μονοκομματικές κυβερνήσεις, αμφιταλαντεύτηκαν κι έχασαν πολύτιμο χρόνο.
Συνεπώς, το κομβικό σημείο δεν είναι το είδος των κυβερνήσεων, αλλά η ποιότητα της πολιτικής ηγεσίας. Ο Μπόρις Τζόνσον ηγείται μονοκομματικής κυβέρνησης και τα «θαλάσσωσε». Στον αντίποδα ,ο Κυριάκος Μητσοτάκης είδε με καθαρή ματιά—από την πρώτη στιγμή—την καταιγίδα που έρχεται και έλαβε τα απαραίτητα μέτρα, χωρίς να πανικοβάλλει τους πολίτες.
Δεν πρέπει να λησμονούμε πως την περίοδο 2012-2014 την πατρίδα μας την κράτησε όρθια μια κυβέρνηση συνεργασίας. Οι δύο ηγέτες, ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος συνεργάσθηκαν άψογα και έφεραν την Ελλάδα στα πρόθυρα της εξόδου από τα μνημόνια. Στη προκειμένη περίπτωση το καθοριστικό σημείο ήταν η ποιότητα των δύο αυτών ηγετών, που περιόρισε στο ελάχιστο τα μειονεκτήματα των κυβερνήσεων συνεργασίας.
Σήμερα, αν για κάτι θα πρέπει να δοξάζουμε τον Ύψιστο, δεν είναι για το εκλογικό σύστημα, αλλά για το γεγονός πως έχουμε πρωθυπουργό κάποιον που ξέρει να παίρνει δύσκολες αποφάσεις. Κάποιον που μπορεί να αξιολογεί με ευθυκρισία την κρισιμότητα των στιγμών. Κάποιον που μπορούμε να του έχουμε εμπιστοσύνη γι΄όλα αυτά.
Επ΄αυτού, λοιπόν, «Άγιο είχαμε!»
