Του Κωνσταντίνου Χαροκόπου
Σύμφωνα με πληροφορίες που έχουν κατακλείσει τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, η καγκελάριος Μέρκελ έδωσε τη ευχή της για την μη περικοπή των συντάξεων από την έναρξη του επόμενου έτους. Η μητέρα όλων των μαχών εστέφθη με επιτυχία.
Σε μια ακόμα μάχη του πόλεμου ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα, νίκησε θριαμβευτικά το χθες, μετά ευρωπαϊκών Βαΐων και κλάδων. Το μέτωπο των «δικαιωμάτων», των «κεκτημένων», των «πλασματικών» πανηγυρίζει, καθώς ουδείς εκ των παλαμακιστών που επικροτούν αυτό το αποτέλεσμα, διακατέχεται από τον ορθολογισμό, του να διαβλέψει πως οι σημερινές παροχές και η πρόσκαιρη μετάθεση του χρόνου των περικοπών, είναι σίγουρο πως θα καταλήξει σε αύξηση των φόρων, σε περιορισμό ζωτικής σημασίας δαπανών και σε μια ανεπίστρεπτη αρνητική πορεία.
Κοιτώντας πίσω, μετράμε 47 μήνες. 47 χαμένους μήνες από τη ζωή μας. Με δουλειές να χαλάνε, με διαρκή ψυχολογική πίεση, με ξενύχτια αγωνίας, με φιλίες να διαλύονται, με επιχειρηματικές σχέσεις να δοκιμάζονται, με έναν διχασμό να μολύνει τις διαπροσωπικές μας σχέσεις. 47 μήνες οδήγησαν την επιχειρηματικότητα στην καταστροφή, την καρκινοβατούσα ανάπτυξη σε ύφεση, το όποιο θετικό οικονομικό κλίμα σε κατάθλιψη. 47 μήνες χρειάστηκαν ώστε οι εμμονές, τα ιδεολογικά κολλήματα, οι νεοσταλινικές ονειρώξεις, οι τσαβικοί πριαπισμοί να προσγειωθούν στον πλανήτη Γη, στην Ευρώπη, στην πραγματικότητα. 47 μήνες στο παράλληλο σύμπαν της δημιουργικής ασάφειας και της ανερμάτιστης στρατηγικής που τελικά το «ΟΧΙ» το έκανε «ΝΑΙ», το αντιμνημόνιο το έκανε μνημόνιο, την πολιτική απάτη την ονόμασε αυταπάτη. 47 μήνες, είναι πολλοί για να απειλούμαστε να βιώσουμε ξανά και από την αρχή το ίδιο καταστροφικό έργο.
Οι στόχοι της Ελλάδας μετά από 47 μήνες δεν μπορεί να είναι οι διορισμοί, οι συντάξεις, τα επιδόματα και τα αναδρομικά. Τρεις μόνο, πρέπει να είναι οι στόχοι της Ελλάδας για το επόμενο διάστημα και πρέπει να επιτευχθούν άμεσα. Ο πρώτος είναι η σταδιακή έξοδος στις αγορές χρέους, ο δεύτερος είναι η ουσιαστική επαναλειτουργία του τραπεζικού συστήματος και ο τρίτος είναι η προσέλκυση όσο το δυνατόν μεγαλύτερου αριθμού ξένων επενδύσεων.
Σε αυτή τη φάση των διεθνών συγκυριών και της τρέχουσας εγχώριας πραγματικότητας, η σταδιακή έξοδος στις αγορές διέρχεται δια μέσου της άμεσης υιοθέτησης μιας πολιτικής μεταρρυθμίσεων, ιδιωτικοποιήσεων, ανατροπών. Το μη ευνοϊκό περιβάλλον για την έκδοση ομολόγων χρέους περιορίζει σημαντικά τις επιλογές της κυβέρνησης που εξακολουθεί να συσσωρεύει όλα τα αποθεματικά που κυκλοφορούν από τα ταμεία και από τους οργανισμούς που ελέγχει, δημιουργώντας ασφυξία στην αγορά. Είναι φανερό πως η τακτική αυτή θα μεγεθύνει τα προβλήματα.
Η ουσιαστική επαναλειτουργία του τραπεζικού συστήματος απαιτεί γενναίες αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου στις συστημικές τράπεζες, έκδοση νέων τραπεζικών αδειών σε ενδιαφερόμενους στρατηγικούς επενδυτές, λύσεις στα “κόκκινα δάνεια” και επανένταξη στην επιχειρηματικότητα χιλιάδων μικροεπιχειρηματιών που βρίσκονται εκτός συστήματος.
Η προσέγγιση επενδύσεων απαιτεί ένα σύστημα που θα διασφαλίζει τα δικαιώματα ιδιοκτησίας, θα εγγυάται την ταχεία απονομή της Δικαιοσύνης και την καταπολέμηση της διαφθοράς. Απαιτεί ένα Κράτος με μικρό μέγεθος και απλές κανονιστικές διατάξεις, ελεύθερο εμπόριο, επενδυτική ελευθερία και ελεύθερη κίνηση των κεφαλαίων.
Και για τους τρεις στόχους απαιτείται ένας τρόπος. Ο τρόπος αυτός είναι η υιοθέτηση των αρχών της Οικονομικής Ελευθερίας και του ορθολογισμού. Ο κύκλος των Μνημονίων μπορεί να έκλεισε, όμως η ανυπαρξία τραπεζικού συστήματος και η επενδυτική Σαχάρα, πρέπει να αντιμετωπιστεί με την ταχύτατη υιοθέτηση πολιτικής ανοικτών αγορών, με τη γόνιμη προσέλκυση ξένων επενδύσεων, με την απελευθέρωση της εγχώριας επιχειρηματικότητας και των μηχανισμών αξιολόγησης και ανταγωνισμού.
Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.
Αποποίηση Ευθύνης: Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.
