Επιμένει ο Ταγίπ ότι θα έρθει μία νύκτα. Και το ερώτημα είναι γιατί νύκτα και όχι μέρα. Γιατί επιμένει στα νυχτοπερπατήματα και γιατί το επαναλαμβάνει διαρκώς! Ας προσπαθήσουμε να δούμε τα πράγματα με κρύο αίμα. Σαν να μην είμαστε τα θύματα της απίστευτης προκλητικότητας των Τούρκων, αλλά παρατηρητές των γεγονότων. Υπάρχει, άραγε, λόγος να προειδοποιεί κανείς αν πρόκειται πράγματι να εγκληματήσει; Η απάντηση είναι πως ναι!
Η Τουρκία έχει περάσει εδώ και καιρό όλες τις κόκκινες γραμμές. Και είναι χαρακτηριστική η άνεση με την οποία ο Ταγίπ Ερντογάν τάχτηκε με το πλευρό του Πούτιν και απέναντι στη Δύση. Η Τουρκία δεν είναι αυτό που πίστευαν μέχρι τώρα οι δυτικοί ότι είναι. Δηλαδή ένας χρήσιμος και πιστός σύμμαχος. Είναι ένας διεθνής ταραχοποιός, αποφασισμένος να αναστατώσει τον ντουνιά. Τα σχέδιά του ο Ερντογάν τα έχει περιγράψει με ακρίβεια όταν αναφερότανε ο ίδιος στα σύνορα της καρδιάς του. Μία Τουρκία που θα θυμίζει Οθωμανική Αυτοκρατορία στις εποχές της παντοδυναμίας της. Με άλλα λόγια, τρέμε Βιέννη!
Το κακό δεν είναι ότι τα λένε. Αλλά και ότι τα πιστεύουν! Ότι αδικήθηκαν από την ιστορία και ότι η μοίρα τους έχει τάξει να γίνουν μία υπερδύναμη που θα στέκεται ισάξια απέναντι στις ΗΠΑ και στην Κίνα. Είναι προφανές ότι ζουν σε άλλον πλανήτη, αλλά την ίδια ώρα θα πρέπει να αναγνωρίσουμε το γεγονός ότι οι απόψεις αυτές μας φέρνουν όλο και πιο κοντά στο «ατύχημα».
Το πρώτο «εμπόδιο» του Ερντογάν στον δρόμο της δόξας και της καταξίωσης είναι η Ελλάδα. Θα πει κάποιος ότι τα ίδια πίστευε και ο Μουσολίνι, έχοντας στο τέλος το γνωστό άδοξο τέλος. Και αυτό αλήθεια είναι. Να μην κάνουν όμως το λάθος διάφοροι «σύμβουλοι» και πιστέψουν ότι ο Ερντογάν θα κάνει πίσω την τελευταία στιγμή. Ότι όλα αυτά γίνονται για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης στην Τουρκία. Ο κίνδυνος για την Ελλάδα είναι υπαρκτός και μεγάλος.
Πριν από 100 χρόνια ο ελληνισμός βίωνε μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες στην ιστορία του. Η Μικρασιατική Καταστροφή είχε ως συνέπεια να ξεριζωθούν οι Έλληνες από τα χώματα της Ιωνίας στα οποία ζούσαν για αιώνες. Εκατό χρόνια αργότερα η Τουρκία θεωρεί τα νησιά του Αιγαίου «κατεχόμενα». Η Μικρασιατική Καταστροφή είχε τη ρίζα της στη διχόνοια των πολιτικών δυνάμεων της εποχής. Σήμερα, εκατό χρόνια μετά, το πολιτικό σύστημα αποδεικνύεται και πάλι κατώτερο των περιστάσεων. Και αν από κάτι κινδυνεύουμε πραγματικά, αυτό δεν είναι η αμετροέπεια του Ταγίπ. Είναι τα δικά μας σφάλματα…
Θανάσης Μαυρίδης
