Το «πράγμα» έχει ξεφύγει. Τα τεθωρακισμένα του πιο χυδαίου λαϊκισμού βγήκαν στους τοξικούς δρόμους του κιτρινισμού και της λάσπης, μη αντέχοντας άλλο το κλίμα της ομόφωνης κατακραυγής κατά των φρικαλεοτήτων που καταγγέλλονται καθημερινά. Ακριβώς όπως κάνουν και κάθε φορά που οι θεσμοί καλούνται να αντιμετωπίσουν κρίσιμα ζητήματα, κάθε φορά που η δημοκρατία χρειάζεται να θωρακιστεί απέναντι στους εχθρούς της. Αποδεικνύεται ξανά, με τον πιο επώδυνο τρόπο, ότι ο διχαστικός λαϊκισμός δεν έχει πολιτικό χρώμα και ότι η χυδαιότητα δεν έχει παραταξιακά όρια. Το «Μακελειό» και το «Ντοκουμέντο» είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Η συριζανελική αριστερά δεν δίστασε να βάλει, ακόμα κι αυτό το τεράστιο ζήτημα που συγκλονίζει την κοινωνία, στο καλάθι των κομματικών της σκοπιμοτήτων για την εξυπηρέτηση μόνιμων δημοσκοπικών ελλειμμάτων. Λες και οι βιαστές διακρίνονται σε δεξιούς κι αριστερούς, λες και τα κακοποιημένα θύματα χωρίζονται σε «δικά μας» και «δικά σας», λες και το «πάμε να τους τελειώσουμε» μπορεί να εφαρμοστεί σε βάρος των αξιών της κοινωνίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Κάποιες ψύχραιμες, μειοψηφικές πάντως και δανεικές από άλλες εποχές, φωνές που υψώθηκαν, πρέπει να συνειδητοποίησαν ότι το γήπεδο της χυδαιότητας δεν μπορεί να αλλάξει και ότι μάλλον οι ίδιοι επέλεξαν να αγωνίζονται εκτός έδρας.
Στην άλλη πλευρά του πολιτικού σκηνικού, κάποιοι θεώρησαν ότι παρουσιάζεται μια ακόμη καλή ευκαιρία για να αμφισβητήσουν την κυβερνητική προσπάθεια και να υπονομεύσουν στην πράξη το «κεντροδεξιό» εγχείρημα του πρωθυπουργού. Άλλωστε, δεν είναι λίγοι στη νεοδημοκρατική παράταξη, εκείνοι που δεν είδαν ποτέ με καλό μάτι τους μετανάστες, ακόμα και τους «πολιτικούς». Η διανομή των πολιτικών αξιωμάτων ήτανε πάντα casus beli σ’ αυτό τον χώρο.
Το πολιτικό σύστημα, στο σύνολό του, θα περάσει τις επόμενες μέρες από δύσκολες και κρίσιμες εξετάσεις. Οι πολίτες περιμένουν από τους πολιτικούς εκπροσώπους τους στη Βουλή να ανταποκριθούν στο ρόλο τους. Να καταδικάσουν τα εγκλήματα που καταγγέλλονται, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, να διαλύσουν τα οποιαδήποτε διαχρονικά σύννεφα συγκάλυψης και να διασφαλίσουν ότι η δικαιοσύνη θα αφεθεί ανεπηρέαστη να δώσει την ετυμηγορία της. Κυρίως όμως χρειάζεται να θωρακιστεί θεσμικά η προστασία της κοινωνίας από τέτοια κακοποιά στοιχεία. Υπάρχουν υπεύθυνες δυνάμεις, τόσο στην κυβέρνηση όσο και στην αντιπολίτευση, που μπορούν να διασώσουν την αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος.
Η Λίνα Μενδώνη θα κριθεί, όπως όλοι άλλωστε, από την ιστορία. Δεν θα κριθεί βέβαια, όπως θα ήθελαν πολλοί σε όλο το πολιτικό φάσμα, από το αυθόρμητο ξέσπασμά της στην τελευταία συνέντευξη που θα μπορούσε και θα έπρεπε να αποφύγει ούτε κι από τις ανυπόστατες συκοφαντίες για δήθεν συγκάλυψη. Θα κριθεί από το έργο της και την πολυετή της προσφορά στον πολιτισμό. Σε όλη της τη διαδρομή, από την ενεργό συμμετοχή και την απόλυτη αφοσίωσή της στο εκσυγχρονιστικό εγχείρημα του Κώστα Σημίτη, μέχρι τη σημερινή ιδιαίτερα δημιουργική και παραγωγική υπουργική της θητεία, επέμεινε σταθερά σε ουσιαστικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που έδωσαν ώθηση στην ανάδειξη της πολιτιστικής προσφοράς της χώρας και στην διεθνή της προβολή. Στη σκληρή διαχρονική σύγκρουση πολιτισμού-σκοταδισμού, η Λίνα Μενδώνη στάθηκε πάντα και θα συνεχίσει το έργο της στη φωτεινή πλευρά.
