Στη Γερμανία, κύριε Πρόεδρε, προσπαθούν να μας πείσουν για την ορθότητα της τιμωρητικής - προτεσταντικής λογικής τους. Ωστόσο, οι ίδιοι ελάχιστα έχουν καταφέρει στους τομείς της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής. Οι διεθνείς έρευνες λένε ότι οι Έλληνες δεν είμαστε πιο διεφθαρμένοι από τους Γερμανούς! Έκπληξη; Ωστόσο, έχουμε υιοθετήσει ορισμένες απόψεις της πεφωτισμένης ολιγαρχίας του Βορρά, όπως η περιορισμένη χρήση των μετρητών στις συναλλαγές μας. Ειλικρινά πιστεύω ότι πρόκειται για λάθος. Πέρα από το γεγονός ότι η ανελευθερία στις οικονομικές συναλλαγές δεν μπορεί να είναι λάβαρο στους οπαδούς της ελευθερίας.
Η τρόικα προσπάθησε από την πρώτη στιγμή να βάλει σε «τάξη» τα φορολογικά της χώρας. Ως έναν βαθμό οι άνθρωποι είχαν δίκιο. Να μην εισέλθουμε σ'' αυτή τη συζήτηση, αλλά η εφορία αποτέλεσε πολλές φορές όπλο στα χέρια παλαιότερων κυβερνήσεων. Σωστά, λοιπόν, η τρόικα ήθελε να κόψει τον ομφάλιο λώρο του μηχανισμού είσπραξης των εσόδων με το Μέγαρο Μαξίμου. Και σωστά, επίσης, πίεσε για σημαντικές νομοθετικές αλλαγές. Αλλά εκεί που η κατάσταση ξέφυγε ήταν στη χρήση των μετρητών.
Υπάρχει μια δικαιολογία. Ένας Έλληνας πρωθυπουργός, ο Γιώργος Παπανδρέου, πήγε και τους είπε ότι η Ελλάδα είναι μία διεφθαρμένη χώρα με διεφθαρμένους πολίτες. Είναι σαν να πηγαίνει κάποιος στην αστυνομία και να καταγγέλλει τα παιδιά του για διαρρήκτες. Είναι απολύτως λογικό ότι η αστυνομία θα επέμβει άμεσα και θα αναζητήσει τα κλοπιμαία. Στο κάτω κάτω της γραφής ο πατέρας τους έκανε την καταγγελία.
Το πρώτο που πρέπει να σημειώσουμε είναι ότι η κατάργηση των μετρητών βλάπτει σοβαρά την ελευθερία στις συναλλαγές. Ο πολίτης παύει να μπορεί να χρησιμοποιήσει ελεύθερα τα χρήματά του, αφού κάθε συναλλαγή αποκαλύπτει πολύτιμα στοιχεία στο κράτος για την προσωπικότητά του και τις συνήθειές του. «Ναι», λένε κάποιοι. «Αλλά εμείς δεν έχουμε να φοβηθούμε κάτι και ακόμη αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να καταργηθεί η φοροδιαφυγή». Η απάντηση είναι ότι με το κράτος όλοι θα πρέπει πάντα να φοβούνται. Κι αυτό διότι δεν υπάρχει κάποια σύμβαση με το υπερπέραν που να εξασφαλίζει στους πολίτες την ευνομία. Το κράτος μπορεί να είναι αυστηρό και να λειτουργεί προς όφελος του κοινωνικού συνόλου. Όπως μπορεί και να είναι παράλογο, όταν η διοίκηση ασκείται από παράλογους ανθρώπους.
Στο δεύτερο θέμα, σ'' αυτό που προκρίνουν οι σταυροφόροι της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής, ότι η κατάργηση των μετρητών θα νικήσει το «τέρας», η απάντηση είναι ότι το μόνο τέρας στην προκειμένη περίπτωση είναι το κράτος που ορίζει παράλογους και δυσβάσταχτους φόρους. Η φοροδιαφυγή είναι προϊόν των φορομπηχτικών πολιτικών. Δεν θα υπήρχε φοροδιαφυγή, αν δεν υπήρχαν υπερβολικοί φόροι. Από τη μία, λοιπόν, υπάρχει ένα κράτος που φορολογεί μέχρι και με… 80% το εισόδημα ενός ελεύθερου επαγγελματία και, από την άλλη, ζητάμε από αυτόν τον άνθρωπο να κάνει κάθε μέρα προσκύνημα στο είδωλο του κράτους. Αυτό, ναι, είναι απάνθρωπο. Είναι κοροϊδία εις βάρος ενός αδικημένου ανθρώπου.
Σας έχουν πείσει, κύριε Πρόεδρε, ότι αυτός είναι ο σωστός δρόμος. Δώστε λίγο χρόνο να σας εξηγήσουμε κι εμείς τις θέσεις μας. Επειδή πιστεύουμε ακράδαντα ότι η λύση βρίσκεται στον περιορισμό των φόρων και όχι της οικονομικής ελευθερίας. Οι Βόρειοι φίλοι μας προσπαθούν να μας περάσουν τη λογική ότι γίνονται όλα μαζί! Αμ, δε! Αν γινόταν, θα το είχαν και οι ίδιοι καταφέρει. Αντί γι'' αυτό έχουν ωθήσει τους πολίτες τους να αναζητούν νόμιμους τρόπους φοροδιαφυγής στο εξωτερικό. Βλέπετε, η δράση φέρνει και αντίδραση. Πάντα θα υπάρχουν τρόποι για να ξεπεράσει κάποιος τα εμπόδια. Αυτό που θα έχει μείνει πίσω θα είναι ο ασφυκτικός έλεγχος της οικονομίας από ένα κράτος που αναζητά αφορμές για να αποδείξει πόσο σκληρό μπορεί να είναι. Σας διαβεβαιώνω ότι αυτή δεν είναι συνταγή ανάπτυξης.
Σε μια χώρα που δεν θα υπάρχουν φόροι δεν θα υπάρχει και φοροδιαφυγή. Και για να μην είμαστε υπερβολικοί, σε μία χώρα με μικρή φορολογία δεν έχει κάποιος λόγο να φοροδιαφύγει. Από εκεί και πέρα, ο κάθε πολίτης έχει το δικαίωμα να αποφασίσει ο ίδιος πώς θα ξοδέψει τα χρήματά του. Αν θα τα ξοδέψει ή θα τα θάψει στην αυλή του σπιτιού του. Δεν μπορεί να τον τιμωρείτε που δεν καταναλώνει άμεσα αυτά που κέρδισε με κόπο, με την εργασία του. Δεν μπορεί να τον υποχρεώνετε να σας κάνει μηνιαία αναφορά για τις καταναλωτικές του συνήθειες. Αυτό συμβαίνει όταν κάνει όλες τις πράξεις του με πιστωτική ή χρεωστική κάρτα. Ποιες μπορεί να είναι οι επιπτώσεις; Θα σας αναφέρω μόνο μία! Οι ασφαλιστικές εταιρείες θα μπορούν στο μέλλον να τιμολογούν τους αγοραστές νοσοκομειακών πακέτων με βάση τις καταναλωτικές τους συνήθειες. Πώς; Δεν το θεωρείτε εφικτό; Πείτε ότι έχει συμβεί κιόλας!
Μία απαραίτητη διευκρίνιση. Οι χαμηλοί φόροι είναι πράγματι το κλειδί. Αλλά την ίδια ώρα θα πρέπει η πολιτεία να είναι σε θέση να προασπίσει το συμφέρον των πολλών, τιμωρώντας παραδειγματικά εκείνους που δεν ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους ούτε τότε. Μπορεί να μην αγαπάμε το κράτος. Αλλά τελικά αυτό είναι αναγκαίο κακό για την ασφάλεια, τη Δικαιοσύνη, την Υγεία και την Παιδεία. Τουλάχιστον γι'' αυτά. Ε, κάποια χρήματα στο τέλος χρειάζονται!
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
Στηρίζουμε τον Κυριάκο, ελέγχουμε την εξουσία. Εμένα μου αρέσει αυτό. Άλλοι στήριζαν την αλλαγή, εμείς τον Κυριάκο! Ξέρω, θα είμαστε και δυσάρεστοι. Και η εξουσία δεν είναι φίλη με τους δυσάρεστους. Αλλά δεν ψάχνουμε φίλους. Ανθρώπους να προχωρήσουν τις μεταρρυθμίσεις αναζητούμε...
Όσοι θέλετε να το διαβάσετε νωρίτερα στον Φιλελεύθερο που κυκλοφορεί το πρωί στα περίπτερα.
