Ολα τάχει ο Παναθηναϊκός, ο διχασμός των αποδυτηρίων του έλλειπε αυτή την εποχή! Οσο και να προσπάθησαν να το κρατήσουν κρυφό μέσα στο κλαμπ, το μπάχαλο που κυριαρχεί βγήκε στη φόρα από τη στιγμή που οι παίκτες ζήτησαν ραντεβού με τον Αλαφούζο, για να καταγγείλουν τη συμπεριφορά του προπονητή απέναντί τους. Ο πρόεδρος αρνήθηκε τη συνάντηση, τούς έβαλε όλους μαζί μπροστά σε μια τούρτα, να σβήσουν χαμογελαστοί τα... 113 κεράκια των γενεθλίων του συλλόγου, αλλά η κατάσταση δεν φαίνεται να εκτονώνεται!
Από τη μεριά του, ο Ρουμάνος προσπάθησε τις τρεις τελευταίες μέρες, μετά από παρότρυνση του προέδρου, να «γυρίσει την κατάσταση» με αλλεπάλληλα τετ α τετ. Ζήτησε και έδωσε εξηγήσεις, θέλοντας να μικρύνει τις αποστάσεις. Το αποτέλεσμα θα φανεί, ως ένα βαθμό, από τις συμπεριφορές πριν, κατά και μετά τους από δω και πέρα αγώνες, ξέροντας, πάντως, πως οι χαρακτήρες των ανθρώπων δύσκολα αλλάζουν. Κι ο Μπόλονι είχε φύγει από τη βελγική Μαλίν μετά από παρόμοιο περιστατικό.
Το πρόβλημα, λοιπόν, παραμένει. Οι μισοί παίκτες είναι τσακωμένοι με τον προπονητή. Δεν ανέχονται τη συμπεριφορά του και ζητούν να αλλάξουν οι συνθήκες μέσα στις οποίες ζουν, προπονούνται και αγωνίζονται. Οι περισσότεροι συμπεριλαμβάνονται στα (ας τα πούμε) «μεγάλα ονόματα». Και δεν τρελάθηκαν ξαφνικά. Πολλά τα περιστατικά που εμφανίζονται και στο γήπεδο, ειδικά όταν γίνεται αλλαγή ένας ποδοσφαιριστής κι εκεί που πάει να καθίσει στον πάγκο εκδηλώνει, με διάφορους ελάχιστα ευγενικούς τρόπους, την οργή του. Το πράγμα έχει φτάσει στο σημείο να μην παίζουν οι πιο ακριβοί αλλά οι αναπληρωματικοί τους. Αν καθίσει να το παρατηρήσει κανείς με προσοχή, θα διαπιστώσει ότι ο πάγκος κοστίζει περισσότερα απ’ όσο η βασική ενδεκάδα!
Θα πείτε τώρα... ποιοι είναι αυτοί οι παίκτες που έχουν άποψη για το πώς θα συμπεριφέρεται ο προπονητής. Οποιος κι αν έχει δίκιο, όμως, το θέμα παραμένει: η συγκεκριμένη κατάσταση δεν παραπέμπει σε ατμόσφαιρα ποδοσφαιρικής ομάδας. Κυριαρχεί επίσης μια ανασφάλεια, καθώς εκείνοι που θεωρούνται βασικοί βλέπουν να έρχονται στις μεταγραφές παίκτες της απόλυτης επιλογής του προπονητή για να τούς πάρουν τη θέση. Φυσικό να αντιδρούν.
Φανερό πως καμία ομάδα δεν γίνεται να συνεχίσει έτσι για πολύ. Κι όσο το πρόβλημα δεν λύνεται με την παρέμβαση του ιδιοκτήτη, θα μεγαλώνει. Ο γρίφος, βεβαίως, δεν έχει να κάνει με το αν ο Μπόλονι είναι καλός ή κακός τεχνικός διευθυντής -γιατί αυτός είναι ουσιαστικά ο ρόλος του- αλλά αν έχει τη δυνατότητα με την όλη συμπεριφορά του να μακροημερεύσει. Μη μας διαφεύγει, πως από δω και πέρα ο Παναθηναϊκός θα παίζει με την ελπίδα να σώσει ό,τι γίνεται από τη φετινή σεζόν. Παράλληλα, όμως, πρέπει να ετοιμαστεί για του χρόνου, ώστε να μην υποχρεωθεί σε νέα επιλογή προπονητή το καλοκαίρι. Ετσι, η μετάθεση του προβλήματος για αργότερα δεν φαντάζει η καλύτερη λύση. Μη μας διαφεύγει, ότι αν θέλουν οι ποδοσφαιριστές, μπορούν να διώξουν το οποιοδήποτε αφεντικό του πάγκου, μόνο και μόνο επειδή... έτσι γουστάρουν!
