Το μπάσκετ είναι ίσως το πιο... «ατομικό» ομαδικό σπορ. Στο ΝΒΑ, κυρίως, είναι ενδεχομένως το πεδίο στο οποίο κυριαρχεί και επικρατεί το ατομικό ταλέντο των μεγάλων σταρ, τόσο αγωνιστικά όσο και επικοινωνιακά. Για το κοινό και τον Τύπο, άλλωστε, είναι συχνή η πεποίθηση, για παράδειγμα, ότι δεν στέφθηκαν έξι φορές πρωταθλητές τη δεκαετία του ’90 οι Σικάγο Μπουλς, αλλά «τους χάρισε έξι δαχτυλίδια ο Μάικλ Τζόρνταν». Απλώς στις μέρες μας, σε μεγάλες αγορές το ταλέντο τείνει να δημιουργεί «συμμαχίες».
Από το 2012 και έπειτα, στην αμερικανική Λίγκα τρεις παίκτες έχουν κατακτήσει οκτώ από τα εννέα βραβεία πολυτιμότερου παίκτη των Τελικών. Ο ρολίστας Αντρέ Ιγκουοντάλα των Ουόριορς ήταν το 2015 η μοναδική εξαίρεση στις βραβεύσεις των ΛεΜπρον Τζέιμς, Κέβιν Ντουράντ, Κουάι Λέοναρντ. Κοινός παρονομαστής των τριών αστέρων ότι είχαν γίνει επιλογές στο ντραφτ από οργανισμούς σε μικρές πόλεις και σε αυτά τα εννέα χρόνια, αποφάσισαν πολλές φορές να αλλάξουν περιβάλλον, παίζοντας ο καθένας σε τρεις διαφορετικές ομάδες...
Το ΝΒΑ είναι πια «Λίγκα των παικτών», με συχνά παράλογες ή όχι απαιτήσεις για ανταλλαγές. Οπως ανέφερε ο Κερκ Γκόλντσμπερι στο ESPN, από το 1969 ως το 2010, μόλις επτά από τους 41 MVP Τελικών κατέκτησαν το συγκεκριμένο βραβείο έχοντας αλλάξει φανέλα. Από το 2010, ωστόσο, όταν ο ΛεΜπρον εγκατέλειψε τη γενέτειρά του, το Κλίβελαντ, και σχημάτισε τη «super team» με τους Ντουέιν Ουέιντ και Κρις Μπος στο Μαϊάμι, όλα διαφοροποιήθηκαν.
Οι τρεις τους στέφθηκαν πρωταθλητές το 2012 και 2013, πριν ο Τζέιμς επιστρέψει στο Κλίβελαντ και οδηγήσει τους Καβς στο μοναδικό πρωτάθλημα της ιστορίας τους, το 2016. Ξάφνου, οι οκτώ από τους δέκα τελευταίους MVP Τελικών έχουν κερδίσει τον ατομικό τίτλο με άλλη φανέλα. Για πρώτη φορά στην ιστορία τόσο ατομικό ταλέντο μετακινείται τόσο συχνά, συνήθως σε μεγάλες πόλεις. Είναι επίσης χαρακτηριστικό πως από τους 17 εν ενεργεία παίκτες που έχουν συμπεριληφθεί στην κορυφαία πεντάδα μίας σεζόν, περισσότεροι από τους μισούς παίζουν πλέον σε ομάδες της Νέας Υόρκης ή του Λος Αντζελες.
Στους λιγοστούς που ανήκουν στο μειοψηφικό ποσοστό που δεν έχει αλλάξει πόλη ανήκουν ο Γιάννης Αντετοκούνμπο και οι Λούκα Ντόντσιτς και Νίκολα Γιόκιτς, σταρ των Ντάλας και Ντένβερ αντίστοιχα. Από τους μεγάλους αστέρες του παρελθόντος, όπως οι παλαιότερπο Μάικλ Τζόρνταν, Μάτζικ Τζόνσον, Λάρι Μπερντ και οι πιο σύγχρονοι, Κόμπι Μπράιαντ, Ντιρκ Νοβίτσκι και Τιμ Ντάνκαν, μόνο ο πρώτος άλλαξε ομάδα (Σικάγο και Ουάσινγκτον). Στις μέρες μας, όμως οι περισσότεροι απαίτησαν να φύγουν από μικρές αγορές.
Στο Μπρούκλιν υπάρχει ο άλλοτε MVP Τζέιμς Χάρντεν, μαζί με τον MVP των Τελικών του 2017 και 2018 (με τους Ουόριορς) Κέβιν Ντουράντ και τον πρωταθλητή με τους Καβς, Κάιρι Ιρβινγκ. Οι Λέικερς έγιναν πέρσι η τρίτη ομάδα που οδηγεί στον «θρόνο» ο ΛεΜπρον, όταν όμως απέκτησαν τον All Star Αντονι Ντέιβις από τη Νέα Ορλεάνη. Στην άλλη ομάδα του Λ.Α., τους Κλίπερς, τον πρωταθλητή και MVP Τελικών με τους Σπερς και Ράπτορς, Κουάι Λέοναρντ, συνόδευσε ο Πολ Τζορτζ. Ο τελευταίος, έπειτα από θητεία σε Ιντιάνα και Οκλαχόμα Σίτι, απαίτησε να γίνει ανταλλαγή στην πόλη που γεννήθηκε.
Το Σαν Αντόνιο και το Κλίβελαντ είναι οι εξαιρέσεις των μικρών αγορών που έφτασαν ως τον τίτλο. Σε αυτή τη λίστα φιλοδοξεί να χωρέσει και το Μιλγουόκι του Γιάννη Αντετοκούνμπο. Μπορεί νέες αποτυχίες στα πλέι οφς (όπως την τελευταία διετία) να κάνουν πιθανότατα τον «Αντέτο» να ζητήσει να φύγει στο μέλλον – μετά την πενταετή επέκταση που υπέγραψε. Ομως, για την ώρα, αρνήθηκε να γίνει μέλος μίας «συμμαχίας».
Ο «Giannis» είναι μαζί με τον Ντέμιαν Λίλαρντ (Πόρτλαντ) και τους Ντόντσιτς και Γιόκιτς η μειοψηφία σταρ πρώτου μεγέθους που ούτε αγωνίζονται σε μεγάλη πόλη και δεν έχουν στο πλάι τους έναν «λαμπερό» αστέρα. Δεν αποκλείεται σε λίγα χρόνια πολλοί να απορούν «γιατί δεν έφυγαν από αυτές τις πόλεις;». Οι «super teams» συνήθως «διαλύουν» τις ομάδες μικρών πόλεων (Μινεσότα, Μέμφις, κ.α.). Αν, πάντως, κάποιοι από τους παραπάνω επιλέξουν την αποχώρηση, δεν είναι δύσκολο να μαντέψει κάποιος προς τα πού θα οδεύουν.
