Ο «υπερήρωας» του ΠΑΟΚ αυτή τη στιγμή είναι ο Πάμπλο Γκαρσία. Ενώ δεν έκανε τίποτα περισσότερο ή λιγότερο απ' ό,τι σε όλα τα ως τώρα παιχνίδια, αυτή φορά του βγήκε και φυσικά έγινε «ο αρχιτέκτονας του θριάμβου». Ηταν κάτι που το χρειαζόταν όχι μόνο ο ίδιος αλλά και όσοι τον στήριξαν μέχρι σήμερα, ακόμη και κόντρα στην κοινή λογική. Από την ώρα που συμφώνησε και υπέγραψε το συμβόλαιό του ήξερε ότι η τύχη του θα κρεμόταν από ένα αποτέλεσμα ή ακόμη κι από… μισό γκολ. Από τη στιγμή που νίκησε, λοιπόν, στον τελικό του Κυπέλλου τον Ολυμπιακό, έγινε αυτόματα ο μεγάλος προπονητής που έχει ανάγκη η ομάδα για να εκτοξευθεί και να κυνηγήσει μεγαλύτερους στόχους. Αν έχανε, θα έψαχνε τρύπα να κρυφτεί. Ετσι λειτουργεί στον ένα περίπου αιώνα της ιστορίας του ο σύλλογος, ο ίδιος αποτελεί κομμάτι της ίδιας νοοτροπίας και είναι (σχεδόν) σίγουρο πως σε περίπτωση αποτυχίας, σήμερα θα είχε υποβάλει την παραίτησή του, θεωρώντας πως δεν τα κατάφερε. Το είχε δηλώσει αρκετές φορές και με διάφορες αφορμές: «Δεν θα χρειαστεί να με διώξει κανείς, αν δεν έρχονται τα αποτελέσματα»… Μη ξεχνάμε άλλωστε, ότι δύο μέρες πριν, είχε πει «ευχαριστώ την οικογένεια Σαββίδη για την ευκαιρία που μου έδωσε», κάτι που χτύπησε στα αυτιά όλων όσοι το άκουσαν, σαν κουδουνάκι αποχαιρετισμού σε περίπτωση αποτυχίας.
Το θέμα είναι, βέβαια, αν και κατά πόσο θα μπορέσει μόλις σταματήσουν οι πανηγυρισμοί, να σχεδιάσει την επόμενη μέρα πάνω στις προδιαγραφές που έχει βάλει ο Ιβάν Σαββίδης, με βάση τα λεφτά που ξοδεύει και δεν έχουν καμία σχέση με τα αποτελέσματα που εισπράττει ως τώρα. Μη ξεχνάμε πως έχουμε να κάνουμε με το κλαμπ όπου κυριαρχεί από τον πρόεδρο και τον προπονητή μέχρι τον τελευταίο οπαδό ένας υπερβολικός παρορμητισμός, που οδηγεί πολλές φορές σε εξωπραγματικές προσδοκίες και λάθος αποφάσεις. Αυτός είναι η κινητήρια δύναμη, αλλά και η αιτία των συχνών και μεγάλων καταστροφών. Τα πάντα προγραμματίζονται με βάση τον ενθουσιασμό ή την απογοήτευση της στιγμής, χωρίς στρατηγική και με γνώμονα τις νωπές κάθε φορά εντυπώσεις. Δεν έχει βρεθεί ποτέ ένας άνθρωπος με κρύο αίμα και σοβαρές ποδοσφαιρικές γνώσεις να βάλει τα πράγματα κάτω και να χαράξει ένα μακροπρόθεσμο πρόγραμμα, που θα βλέπει με προοπτική και κυρίως θα τηρείται. Οποιος το προτείνει ή το επιχειρήσει, γίνεται αυτομάτως ξένο σώμα. Και τώρα η κατάκτηση του Κυπέλλου υπάρχει κίνδυνος να αποπροσανατολίσει για μια ακόμη φορά και να οδηγήσει σε νέα λάθη… Ξέρω πως δεν είναι κατάλληλη η στιγμή για να λέει κανείς τέτοια πράγματα, αλλά…
Το θέμα είναι, πως η χρονιά θα θεωρηθεί επιτυχημένη, τα προηγούμενα λάθη θα ξεχαστούν, η ομάδα θα προχωρήσει με τους ίδιους ανθρώπους στους οποίους κανείς δεν θα τολμήσει να καταλογίσει τίποτα ή να ασκήσει την παραμικρή κριτική, με κίνδυνο να έχουμε του χρόνου επανάληψη των φετινών, τα οποία πλέον κανείς δεν θα θυμάται ή αν τα θυμάται δεν θα στέκεται.
