Η ιστορία μπορεί συχνά να αποδειχθεί κοντόφθαλμη. Μπορεί να γίνει «σωφρονιστική», αλλά για λίγο ή και για λιγότερο σημαντικά πράγματα. Για τον Γιοσίρο Μόρι, πρώην πρωθυπουργό της Ιαπωνίας και μέχρι πρότινος πρόεδρο της οργανωτικής επιτροπής των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο, τα σεξιστικά σχόλια είναι συνηθισμένα. Η κυβερνητική θητεία του, το 2000 – 2001, ήταν η αρχή μιας εικοσαετίας με τα περισσότερα σεξουαλικά σκάνδαλα στη χώρα...
Ο ίδιος ο 83χρονος ποτέ δεν προβληματίστηκε ιδιαιτέρως. Το αυτί του Γιοσίρο Μόρι δεν «ίδρωσε» ούτε όταν τον περασμένο Φεβρουάριο «συνελήφθη» να λέει σε συνεδρίαση πως «αν αυξηθεί ο αριθμός γυναικών στο Δ.Σ. της οργανωτικής επιτροπής, θα πρέπει να διασφαλίσουμε πως ο χρόνος ομιλίας τους θα είναι περιορισμένος. Διότι οι κυρίες έχουν δυσκολία στο να ολοκληρώνουν, κάτι που είναι ενοχλητικό...».
Το παράπτωμά του, πάντως, εν μέσω διαδικτυακών εκστρατειών και απειλών μποϊκοτάζ από τους εθελοντές των Αγώνων, τιμωρήθηκε τελικά με τον «εξοστρακισμό» του από τη θέση του. Η ιαπωνική κυβέρνηση δέχθηκε πιέσεις και από τη Δ.Ο.Ε. και δεν θέλησε να ρισκάρει κι άλλο το «στοίχημα» των 25 δισεκατομμυρίων που θα κοστίσουν οι Ολυμπιακοί. Η Σέικο Χασιμότο, επτά φορές Ολυμπιονίκης και νυν πολιτικός, τον αντικατέστησε.
Η υπόθεση, πάντως, ίσως να μην μείνει στην ιστορία απλώς ως μία αλλαγή στην προεδρία, αλλά και στο ατόπημα που ώθησε την ασιατική χώρα να δράσει ενάντια στην ανισότητα των φύλων που επικρατεί στην εργασία και την οικονομία της. Οι διεθνείς νομοθέτες βρήκαν κατάλληλη ευκαιρία να ζητήσουν από την Ιαπωνία να ενταχθεί στις δράσεις του Ο.Η.Ε. για την εξάλειψη των εργασιών διακρίσεων. Πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι η πατριαρχία στη χώρα σπαταλούσε επιπλέον 750 δισεκατομμύρια ετησίως είτε έχοντας είτε για να έχει τις γυναίκες στο περιθώριο...
Η Goldman Sachs και άλλες επενδυτικές τράπεζες εκτιμούν πως το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της Ιαπωνίας, το οποίο ανέρχεται στα πέντε τρισεκατομμύρια(!), θα πάρει ώθηση 15% αν οι γυναίκες τοποθετηθούν σε καίριες εργασιακές θέσεις. Δεν υπάρχει, άλλωστε, έρευνα, που να αρνείται πως χώρες που προωθούν γυναίκες σε διευθυντικά πόστα, αποκτούν στελέχη πιο καινοτόμα και σταθερά.
Στην Ιαπωνία, το θέμα μάλλον δεν απασχόλησε ποτέ σοβαρά την εκάστοτε κυβέρνηση. Από το 2012 ως το 2020, το Τόκιο «έπεσε» 20 θέσεις στο δείκτη ισότητας των φύλων και βρέθηκε στην 121η θέση του Παγκόσμιο Οικονομικού Φόρουμ. Επίσης, αν και το 70% των γυναικών εργάζεται στην Ιαπωνία, η πλειοψηφία των θέσεων είναι εργασίες με χαμηλότερες αμοιβές και συχνά ανύπαρκτη ασφάλιση. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, η συντριπτική πλειονότητα των θέσεων που χάθηκαν δεν αφορούσαν άνδρες...
Η δημόσια κατακραυγή για το σχόλιο του Γιοσίρο Μόρι δεν του στέρησαν απλώς την «καρέκλα», αλλά οι αισιόδοξοι πιστεύουν πως θα υποχρεώσει την Ιαπωνία να χαράξει μία πιο προοδευτική αναπτυξιακή πορεία. Με ξεκάθαρη βλέψη για την επιβεβαίωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σε αυτή την περίπτωση, το υπερβολικό κόστος των 25 δισ. των Ολυμπιακών Αγώνων μπορεί να γίνει μηδαμινό μπροστά στην εξοικονόμηση των 750 δισεκατομμυρίων ετησίως, για τις εργασιακές διακρίσεις.
