Υποτίθεται πως θα ήταν ένα επικό ταξίδι, 800 και κάτι χιλιόμετρα γεμάτα χαρά όπου θα από την Χώρα των Βάσκων θα έφευγαν μόλις 50.000 για να κατηφορίσουν στην Σεβίλλη, αλλά ουσιαστικά θα έμοιαζε να φεύγει παραπάνω από το μισό πληθυσμό του Μπιλμπάο και του Σαν Σεμπαστιάν. Διότι είναι το παιχνίδι της... ζωής τους. Εκείνων που θα βρεθούν στον αγωνιστικό χώρο του «Λα Καρτούχα» για τον τελικό του Κυπέλλου Ισπανίας μεταξύ της Ρεάλ Σοσιεδάδ και της Αθλέτικ Μπιλμπάο, αλλά και για εκείνους που θα βρίσκονταν στις εξέδρες. Ενα βάσκικο ντέρμπι για έναν τίτλο και κυρίως το δικαίωμα των μεν να πειράζουν τους δε.
Ο τελικός του Σαββάτου (3/4, 22:30, ζωντανά από το Open) είναι για το τρόπαιο του 2020! Θα γινόταν πέρυσι το καλοκαίρι, αλλά οι διοικήσεις των δύο ομάδων δεν ήθελαν να παίξουν χωρίς θεατές. Η ελπίδα τους ήταν να στήσουν μια φιέστα των Βάσκων στην Ανδαλουσία, όπου θα επικρατούσε όχι μόνο το κυανόλευκο των μεν και το ερυθρόλευκο των δε, αλλά και τα χρώματα της ικουρίνια, της σημαίας των Βάσκων, το πράσινο, το κόκκινο και το λευκό. Αλλωστε, όταν επιτρεπόταν η παρουσία κόσμου στα γήπεδα, οι οπαδοί των δύο ομάδων έβλεπαν τα ματς πλάι πλάι. Το ντέρμπι είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά ποδοσφαιρικά θεάματα στον πλανήτη. Από τα highlight του ο διαγωνισμός ποίησης πριν την σέντρα, όπου οι bertsolaris, μάχονται bertso εναντίον bertso υποστηρίζοντας την αγαπημένη τους ομάδα, αλλά πάνω από όλα τη γλώσσα τους, την euskerra.
Εφόσον δεν διεξήχθη, η Αθλέτικ Μπιλμπάο έχασε και την ευκαιρία να παίξει στην Ευρώπη και σημαντικά έσοδα. Κατακτώντας το Κύπελλο θα συμμετείχε στο Europa League. Θα έβαζε στα ταμεία της περί τα 20 εκατομμύρια ευρώ. Δεν την ενδιέφερε, ούτε τους οπαδούς της, ούτε και τους παίκτες της, παρόλο που οι τελευταίοι έχουν υποστεί δύο μειώσεις στους μισθούς τους λόγω της κρίσης της πανδημίας.
Η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Ισπανίας τις ακολούθησε σε όλη τη διαδρομή. Την συνέφερε να γίνει με κόσμο το ματς μια και θα έβαζε αρκετά χρήματα στο ταμείο της. Θα βόλευε και την Σεβίλλη να φιλοξενήσει χιλιάδες κόσμου από την Χώρα των Βάσκων. Μάλιστα, πριν μερικές ημέρες ανακοίνωσε πως θα άνοιγε τις πόρτες, αλλά μόνο σε όσους μένουν στην πόλη. Η ισπανική κυβέρνηση έβαλε «στοπ». Οπότε με τον τελικό του Κυπέλλου του 2021 να πλησιάζει αποφάσισε να μην το... τρενάρει κι άλλο. Το ματς θα γίνει και χωρίς κόσμο, αρά και χωρίς «pitada», δηλαδή αποδοκιμασίες με σφυρίγματα, προς τον ύμνο και τον Βασιλιά της Ισπανίας, όπως συνέβη το 2009, το 2012 και το 2015 όταν η Αθλέτικ Μπιλμπάο αναμετρήθηκε με τη Μπαρτσελόνα.
Σε κάθε περίπτωση, η βάσκικη ταυτότητα θα είναι ξεκάθαρη στον αγωνιστικό χώρο. Η Αθλέτικ Μπιλμπάο, ένας σύλλογος που ανέκαθεν ήταν συνδεδεμένος με τις πολιτικές δυνάμεις της Χώρας των Βάσκων και δη εκείνες που αναζητούν την ανεξαρτησία από την Ισπανία, θα παρατάξει μια 11άδα που θ' αποτελείται, όπως πάντα, από παίκτες που γεννήθηκαν, ή κατάγονται ή μεγάλωσαν στη Χώρα των Βάσκων ή έμαθαν να παίζουν μπάλα στην ακαδημία της την Λεθάμα. Η Ρεάλ Σοσιεδάδ δεν έχει τέτοια φιλοσοφία, αλλά στην 11άδα θα βρίσκονται πέντε ή έξι παίκτες που έχουν γεννηθεί σε μια ακτίνα 70 χιλιομέτρων από την πόλη της, το Σαν Σεμπαστιάν.
Στη Χώρα των Βάσκων κατοικεί το 1/20 του πληθυσμού της Ισπανίας (47 εκατομμύρια) και το ποσοστό δεν ανεβαίνει αν υπολογίσει κανείς και τους Βάσκους από τη Γαλλία ή ακόμη και τη Ναβάρα, μέρος της ευρύτερης Euskal Herria, οπότε το να υπάρχουν δύο ομάδες στον τελικό από αυτή είναι λόγος περηφάνιας. Αξίζει, δε, να αναφέρουμε πως στην πρώτη κατηγορία του ισπανικού ποδοσφαίρου βρίσκονται τέσσερις ομάδες από την Χώρα των Βάσκων – η Αθλέτικ, η Ρεάλ, η Εϊμπαρ και η Αλαβές – πέντε αν υπολογιστεί και η Οσασούνα από την Παμπλόνα.
Τα μοντέλα των δύο κλαμπ είναι διαφορετικά, αλλά στην ουσία τους έχουν ομοιότητες. Ψάχνουν το «δέσιμο» με τη φανέλα, την περιοχή, τους οπαδούς. Η πηγή άντλησης ταλέντου είναι το ίδιο τους το σπίτι, ο...κήπος τους, οι ακαδημίες τους. Αντιστέκονται στην παγκοσμιοποίηση με την φιλοσοφία τους. Κυρίως, όμως, σε μια εποχή όπου αμφισβητείται η βιωσιμότητα του αθλήματος με τον τρόπο που έμαθαν να λειτουργούν οι ομάδες την περασμένη 10ετία, η Ρεάλ Σοσιεδάδ και η Αθλέτικ Μπιλμπάο δείχνουν το δρόμο.
Ο Οσκαρ Δε Μάρκος της Αθλέτικ Μπιλμπάο, βλέποντας τους συμπαίκτες του όπως ο Φερνάντο Γιορέντε, ο Χάβι Μαρτίνεθ, ο Αϊμερίκ Λαπόρτ, ο Αντερ Ερέρα κι ο Κέπα Αριθαμπαλάγα να φεύγουν για ομάδες όπως η Γιουβέντους, η Μπάγερν Μονάχου, η Μάντσεστερ Σίτι, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και η Τσέλσι για να πάρουν τίτλους, τόνισε πως μια τέτοια μεταγραφή δεν του λέει τίποτα. «Ενας τίτλος εδώ δεν συγκρίνεται με τίποτα», δήλωσε. Ετσι, είπε όχι στην πρόταση του Σερ Αλεξ Φέργκιουσον που το 2012 τον ήθελε στους «κόκκινους διαβόλους».
Ο Δε Μάρκος έχει σηκώσει δύο έκτοτε. Το Σούπερ Καπ του 2015 και αυτό του 2020, αμφότερα κόντρα στη Μπαρτσελόνα του Λιονέλ Μέσι. Για κανένα από τα δύο δεν έβγαλαν τη gabarra στο Μπιλμπάο, τη μαούνα με την οποία περιφέρουν το τρόπαιο στην πόλη μέσα από το ποτάμι. Αυτή τη φορά, όμως, την έβγαλαν βόλτα για να δουν αν θα μπορέσει να τους μεταφέρει. Διότι ναι μεν τα «λιοντάρια» έχουν αυτόν τον τελικό απόψε, αλλά στις 17 Απριλίου παίζουν αυτόν του... 2021 κόντρα στη Μπαρτσελόνα και πάλι στη «Λα Καρτούχα». Εχοντας νικήσει τους «μπλαουγκράνα» στον τελικό του Σούπερ Καπ πριν μερικούς μήνες μπορούν να κάνουν ένα μοναδικό τρεμπλ. Πέραν της μαούνας κάτι έχει ετοιμάσει και η... μπάντα της Αθλέτικ. Εξι παίκτες της με τον φορ Ασιέρ Βιγιαλίμπρε στα φωνητικά και στην τρομπέτα έχουν το συγκρότημα Orsai (το οφσάιντ στην ισπανική αργκό). Από τις 5 Μαΐου του 1984 έχει να σηκώσει το Κύπελλο Ισπανίας η Αθλέτικ.
Στη Ρεάλ Σοσιεδάδ η ξηρασία των τίτλων κρατά 34 χρόνια. «Δεν θέλω η γενιά μου και η ομάδα να παραμείνει ως η τελευταία που νίκησε. Θέλω να μας διαδεχθούν», είπε ο Λόπεθ Ουφάρτε εξαιρετικός εξτρέμ των «τσούρι ούρντιν», μέλος της ομάδας που πήρε και τα τέσσερα επίσημα τρόπαια που έχει το κλαμπ. Αυτή γενιά των παικτών της μεγάλωσε μαζί, είναι σαν αδέρφια. Αυτή η σεζόν μάλλον θα είναι και η τελευταία που θα είναι μαζί. Οι «καρχαρίες» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου έχουν κυκλώσει πολλά από τα ονόματα και θα επιχειρήσουν να... δαγκώσουν το καλοκαίρι.
Για τους μεν και τους δε είναι το παιχνίδι της ζωής τους. Οπως και για εκείνους που θα άδειαζαν την Χώρα των Βάσκων για να τους ακολουθήσουν στη Σεβίλλη.
