Πριν πούμε οτιδήποτε θα θέλαμε να κάνουμε μια αναδρομή στις αρχές της περασμένης δεκαετίας, τότε που η Renault είχε τολμήσει να ρίξει στην αγορά τα πρώτα της ηλεκτρικά μοντέλα – όταν η πλειοψηφία της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας βρισκόταν ακόμα εν υπνώσει. Ήταν λοιπόν η μεγάλη αυτή γαλλική εταιρία που είχε τολμήσει να δοκιμάσει να λανσάρει, σε συνεργασία με μια start-up από το Ισραήλ, την Better Place, την εναλλάξιμη μπαταρία. Την μπαταρία δηλαδή εκείνη που δεν θα ήταν ανάγκη να τη φορτίσεις, αλλά θα μπορούσες, επισκεπτόμενος έναν ειδικό σταθμό αντικατάστασης μπαταριών να την αλλάξεις με μία γεμάτη, μέσα σε λίγα λεπτά της ώρας.
Η διαδικασία είναι βέβαιο ότι απαιτούσε κάποια τυποποίηση όσον αφορά το μέγεθος, την τάση και τη χωρητικότητα των μπαταριών, τον τρόπο τοποθέτησης και στερέωσής τους, αλλά και τον τρόπο σύνδεσής τους. Όμως από την άλλη αποτελούσε μια πολύ καλή απάντηση στο πρόβλημα της αναμονής για φόρτιση – πρόβλημα που υφίσταται και σήμερα έντονο, σε όλες τις χώρες που επιχειρούν να βάλουν στην κυκλοφορία ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Η ιδέα εκείνη δεν «περπάτησε», πρώτα απ’ όλα για οικονομικούς λόγους, καθώς η αγορά ήταν ακόμα ανώριμη και το πλήθος των ηλεκτρικών οχημάτων μικρό. Εν έτει 2021 όμως τα πράγματα φαίνεται πως έχουν αλλάξει.
Ήδη, την άνοιξη, γράφαμε για τα σχέδια της Nio στην Κίνα, η οποία τότε ανακοίνωσε τη δημιουργία του πρώτου στον κόσμο σταθμού ανταλλαγής μπαταριών ηλεκτρικών αυτοκινήτων δεύτερης γενιάς στο Πεκίνο, καθώς η κινεζική αυτοκινητοβιομηχανία ξεκίνησε συνεργασία με τη Sinopec, έναν εξαιρετικά μεγάλο όμιλο επιχειρήσεων πετρελαιοειδών και πετροχημικών. Το project προβλέπει την ανάπτυξη 5.000 σταθμών φόρτισης και ανταλλαγής μπαταριών στην Κίνα, με τη Sinopec να επιδιώκει τον ταχύ μετασχηματισμό της σε έναν ολοκληρωμένο πάροχο υπηρεσιών ενέργειας μέσω του πετρελαίου, του φυσικού αερίου, του υδρογόνου, της ηλεκτρικής ενέργειας και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, εστιάζοντας όμως σε σημεία κλειδιά για την εξέλιξη της ηλεκτροκίνησης όπως στην ανάπτυξη νέων προσεγγίσεων όπως η ανταλλαγή μπαταριών και η ταχεία φόρτιση υψηλής ισχύος συνεχούς ρεύματος (DC).
Προφανώς η Sinopec δεν είναι η μοναδική εταιρία πετρελαιοειδών που στρέφεται προς αυτή την κατεύθυνση. Το ίδιο κάνει και πετρελαϊκός γίγαντας Royal Dutch Shell που ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα συμφωνία συνεργασίας με τη Nio για την επέκταση των σταθμών φόρτισης και ανταλλαγής μπαταριών όχι μόνο στην Κίνα – και εδώ είναι το ενδιαφέρον –, αλλά και στην Ευρώπη. Η συμφωνία προβλέπει τη δημιουργία ενός δικτύου «μπαταριάδικων» με την επωνυμία Nio Power, ξεκινώντας με δύο πιλοτικές τοποθεσίες στην Κίνα, με βάση τα όσα ανέφεραν οι δύο εταιρείες σε δελτία τύπου. Η Shell και η Nio ελπίζουν να δημιουργήσουν 100 τέτοιους σταθμούς στην Κίνα έως το 2025.
Στην Ευρώπη, οι δύο εταιρείες σχεδιάζουν να ξεκινήσουν τη «διερεύνηση» επιλογών για πιλοτικές τοποθεσίες ανταλλαγής μπαταριών το 2022 και να κλιμακώσουν στη συνέχεια τις κινήσεις τους έχοντας ως βάση αυτά τα «προγεφυρώματα». Αυτό το ευρωπαϊκό δίκτυο φόρτισης της Shell θα είναι επίσης διαθέσιμο στους οδηγούς των Nio που θα κυκλοφορούν στη γηραιά ήπειρο. Η συμφωνία καλύπτει επίσης πιθανά κοινά project για τη διαχείριση μπαταριών και στόλων οχημάτων, ένα συνδρομητικό σύστημα μπαταρίας, υπηρεσίες οικιακής φόρτισης, και ανάπτυξη τεχνολογίας.
Έτσι, ενώ άλλες εταιρείες δεν κατάφεραν να βρουν ένα βιώσιμο επιχειρηματικό μοντέλο, η Nio συνεχίζει να επενδύει στην εναλλαγή μπαταριών - με στόχο τη χρήση 700 σταθμών ανταλλαγής έως το τέλος του 2021. Φέτος, η Nio ξεκίνησε τις πωλήσεις της στη Νορβηγία -την πρώτη της αγορά εκτός Κίνας - με σκοπό να επεκταθεί σύντομα και στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η συνεργασία με τη Shell ανοίγει το δρόμο για κάτι τέτοιο παρέχοντας στους πελάτες πρόσβαση στους σταθμούς φόρτισης της Shell.
Η Shell από την πλευρά της προφανώς βλέπει πετρέλαιο ως παρελθόν και κάνει σημαντικές επενδύσεις στη φόρτιση ηλεκτρικών οχημάτων. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η Ubitricity, στο Ηνωμένο Βασίλειο, την οποία η Shell ανακοίνωσε, τον περασμένο Ιανουάριο, ότι σκοπεύει να αγοράσει. Η Ubitricity έχει εξελίξει συσκευές φόρτισης που μπορούν να ενσωματωθούν ακόμα και σε στύλους ηλεκτροφωτισμού, παρέχοντας πρόσβαση για φόρτιση στο δρόμο σε σταθμευμένα αυτοκίνητα χωρίς να καταλαμβάνουν επιπλέον χώρο. Η Shell και η Ubitricity σχεδιάζουν να εγκαταστήσουν 50.000 από αυτούς τους σταθμούς φόρτισης στο Ηνωμένο Βασίλειο έως το 2025.
Κλείνοντας, να θυμίσουμε ότι η ανερχόμενη κινεζική βιομηχανία κατασκευής ηλεκτρικών οχημάτων NIO Inc. ιδρύθηκε τον Νοέμβριο του 2014 και έχοντας στόχο τη δημιουργία “premium” και “ευφυών” πλήρως ηλεκτρικών οχημάτων μπαταρίας, δημιούργησε κέντρα έρευνας & εξέλιξης, αλλά και παραγωγικές μονάδες στην Κίνα (Σαγκάη & Πεκίνο), στην Καλιφόρνια (Σαν Χοσέ), αλλά και στην Ευρώπη (Μόναχο & Λονδίνο) επενδύοντας σε στελέχη υψηλής ειδίκευσης.
Το 2015, η ομάδα της Nio κατέκτησε το εναρκτήριο πρωτάθλημα οδηγών της Formula E, ενώ το 2016 παρουσίασε το EP9, ένα από τα ταχύτερα ηλεκτρικά οχήματα στον κόσμο. Το 2017, η κινεζική εταιρία παρουσίασε το πρωτότυπο EVE, ενώ στις 28 Ιουνίου του 2018 ξεκίνησε τις παραδόσεις στην Κίνα του ES8, ενός 7θέσιου ηλεκτρικού SUV υψηλής απόδοσης. Στα τέλη του 2018 η Nio παρουσίασε επίσης το ES6, ένα 5θέσιο ηλεκτρικό SUV, ενώ έναν χρόνο αργότερα λανσάρισε το EC6, ένα ηλεκτρικό Coupe SUV, αλλά και τη νέα της ναυαρχίδα, το ολοκαίνουργιο και πλήρως ηλεκτρικό SUV, ES8 που πλέον διατίθεται και στην Ευρώπη.
Παρατήρηση: Στην online τελετή υπογραφής συμμετείχαν ο Fei SHEN, ανώτερος αντιπρόεδρος της NIO Power, και ο Giorgio Delpiano, ανώτερος αντιπρόεδρος Fleet Solutions και E-Mobility στη Shell.
