Μπορεί το πολιτικό σύστημα της Κύπρου να διαμορφώνεται από αρκετές ιδιαιτερότητες- οι προεδρικές εκλογές εκεί μας θύμισαν αυτές στο Ισραήλ όπου οι κυβερνητικοί εταίροι του Νετανιάχου και του κόμματός του, του δεξιού Λικούντ, επελέγησαν με μόνο κριτήριο την προθυμία τους να τον κρατήσουν έξω από τη φυλακή- παρ’όλα αυτά όμως, τα διλήμματα που αντιμετωπίζει ο κεντροδεξιός Δημοκρατικός Συναγερμός (ΔΗΣΥ) είναι λίγο-πολύ κοινά για όλους τους «ομόδοξους» πολιτικούς σχηματισμούς, εντός του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.
Το δίλημμα βέβαια αφορά την κόκκινη γραμμή που τραβάνε στα δεξιά τους και ο βαθμός που διαχωρίζουν τη στάση τους από τη ρητορική της Άκρας Δεξιάς.
Ισχύει και για την Ελλάδα όπου μπορεί η Νέα Δημοκρατία να χρειάζεται τους αυτοπροσδιοριζόμενους ως κεντρώους ψηφοφόρους για να αναδειχθεί αυτοδύναμη αλλά αφενός, αρκετοί από αυτούς τους περίφημους κεντρώους έχουν απωλέσει προ πολλού τη δημοκρατική τους ευαισθησία έτσι όπως περιφέρονται, ωσάν αφιονισμένοι από την ΑντιΣύριζα εμμονή τους, αφετέρου, το παραδοσιακό, συντηρητικό ακροατήριο διατηρεί τις αξιώσεις του έτσι καθώς «πολιορκείται» από τον ακροδεξιό οπορτουνισμό.
Το ότι οι εθνολαϊκιστικές στην Ευρώπη είναι οπορτουνιστές χωρίς στιβαρή ιδεολογική συγκρότηση είναι το καλό νέο της ιστορίας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση των «πακέτων» και των επιχορηγήσεων έχει τον τρόπο της να τους κρατά σε καταστολή. Την ίδια στιγμή όμως, η ίδια Ευρωπαϊκή Ένωση των αρχών της Συνθήκης της Ρώμης, με το να ανέχεται τους εθνολαϊκιστές, ειδικά τους Ακροδεξιούς, ακυρώνει το λόγο της ύπαρξής της.
Η Κύπρος είναι η χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ένα κομμάτι της παραμένει υπό κατοχή. Οι Κύπριοι γνωρίζουν καλά τι σημαίνει αδικία και ενώ δίνουν την εντύπωση ότι είναι το χρήμα που ιεραρχούν ως την υπέρτατη αξία τους, όσοι τους συναναστρεφόμαστε συστηματικά ξέρουμε ότι δεν είναι έτσι.
Ο Αβέρωφ Νεοφύτου έδωσε ένα σκληρό αγώνα αλλά έχασε. Ο ίδιος και το ΔΗΣΥ έχουν τη μοναδική ευκαιρία να δείξουν σε ολόκληρη την Ευρώπη πως κυνικός και πελατειακός εθνολαϊκισμός του Νίκου Χριστοδουλίδη και των εταίρων του που έχουν, μάλιστα, μασκαρευτει ως Κεντρώοι δεν πρέπει να επικρατήσει.
Συμβαίνει και τούτο:
Πρέπει να ειπωθεί τι τελικά συνέβη στο Κραν Μοντανά και να υπάρξει διερεύνηση στο πλήθος των σοβαρών σκανδάλων στα οποία εμπλέκεται ο Νίκος Αναστασιάδης.
Το ΔΗΣΥ θα πρέπει να απαντήσει σε όλα τα παραπάνω με γενναιότητα, υπερβαίνοντας τους περιορισμούς που θέτει η ιδεολογία.
Έχει παρέλθει η εποχή που η ευρωπαϊκή Κεντροδεξιά πολιτευόταν καθισμένη στις δάφνες της δημιουργίας του ευρωπαϊκού οικοδομήματος και δεν μπορεί να αποφύγει την πραγματικότητα, όπως διαμορφώνεται σήμερα.
Οι Κεντροδεξιοί πολιτικοί αρέσκονται να δηλώνουν ότι φοβούνται μόνο το Θεό. Σήμερα, περισσότερο κι από το Θεό, καλύτερα να φοβούνται την ετυμηγορία της Ιστορίας.
