Το δημοσίευμα της ΑΥΓΗΣ που υποτίθεται ότι αποκαλύπτει την ύπαρξη κρυφού επικοινωνιακού μηχανισμού της Νέας Δημοκρατίας στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης δεν σηκώνει ιδιαίτερα σοβαρού σχολιασμού.
Το ρεπορτάζ αναφερόταν κυρίως σε επώνυμους λογαριασμούς στο τουίτερ που στην «ταυτότητα» του προφίλ τους έχουν δηλωμένη κομματική ιδιότητα: πολιτευτές και μέλη του Πολιτικού Συμβουλίου της ΝΔ μαζί και πολίτες που δηλώνουν ανοιχτά την πολιτική τους τοποθέτηση. Για το θέμα δείτε και το χθεσινό άρθρο του Κωνσταντίνου Χαροκόπου.
Όσο και να προσπαθεί ο ΣΥΡΙΖΑ να μας το επιβάλλει δεν θα συζητάμε κάθε φορά από την αρχή ότι οι Έλληνες έχουν κάθε δικαίωμα να οργανώνονται σε όποιο κόμμα τους εκφράζει. Το πολιτειακό ζήτημα έκλεισε το 1974.
Και με τους ψευδώνυμους χρήστες δεν υπάρχει κάποιο ζήτημα. Το τουίτερ, αντίθετα από το φέισμπουκ, επιτρέπει την ψευδωνυμία αλλά το σημαντικότερο είναι πως οι χρήστες της πλατφόρμας δεν είναι χαζοί. Βλέπουν τι επιλέγει να δημοσιεύσει και να σχολιάσει ο καθένας και μπορούν να κρίνουν μόνοι τους αν θα ακολουθούν τον τάδε ή τον δείνα ψευδώνυμο λογαριασμό. Δεν έχουν την ανάγκη την ΑΥΓΗ για να τους πατρονάρει.
Το θέμα όμως πήρε άλλες, σοβαρές, διαστάσεις όταν ψευδώνυμοι χρήστες που συνδέονται με τη Νέα Δημοκρατία αποκάλυψαν ότι ο ελληνικός λογαριασμός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τους μπλόκαρε χωρίς να έχει προηγηθεί κάποια ανταλλαγή μηνυμάτων. Η διευκρίνιση αυτή, το ότι δηλαδή δεν είχε προηγηθεί κάποια επαφή μεταξύ των μπλοκαρισμένων χρηστών και του λογαριασμού του γραφείου του Ευρωκοινοβουλίου στην Αθήνα, δεν χρειαζόταν. Ο,τι και να είχε προηγηθεί, ακόμα κι αν οι ψευδώνυμοι λογαριασμοί έβριζαν ή «τρόλαραν» τον λογαριασμό του ΕΚ ο χρήστης του δεν είχε απολύτως κανένα δικαίωμα να τους μπλοκάρει.
Οι λογαριασμοί κομμάτων, υπουργείων, υπουργών, βουλευτών, οργανισμών απλώς δεν έχουν κανένα δικαίωμα να μπλοκάρουν χρήστες. Δηλαδή δεν έχουν κανένα απολύτως δικαίωμα να τους αφαιρούν τη δυνατότητα επικοινωνίας μαζί τους ακόμα κι αν αυτή δεν γίνεται με κόσμιο τρόπο. Άλλωστε, όλοι κρίνονται για τον τρόπο που επικοινωνούν. Κανένας δεν παίρνει πλέον στα σοβαρά ένα ψευδώνυμο λογαριασμό αν καθυβρίζει υπουργούς, οργανισμούς, κόμματα, υπουργεία. Οι ψευδώνυμο λογαριασμοί που ασχημονούν είναι σαν να μην υπάρχουν.
Παρ’όλα αυτά ο χρήστης του λογαριασμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Αθήνα μπλόκαρε ψευδώνυμους λογαριασμούς γιατί δεν του άρεσε το πολιτικό τους πρόσημο ή ό,τι δημοσίευαν. Τους ξεμπλόκαρε μόλις οι χρήστες το κατήγγειλαν χωρίς να ζητήσει συγγνώμη ή να δώσει κάποιες εξηγήσεις για την αρχική του απόφαση.
Αυτά είναι αδιανόητα ειδικά για τα κανάλια επικοινωνίας ενός σώματος αιρετών. Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ειδικότερα η πράξη αυτή παραβίασε ευθέως τις Συνθήκες αλλά κυρίως τις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που θέλει να λειτουργεί ως φάρος δημοκρατίας και ελευθερίας σε ολόκληρο τον πλανήτη δεν μπορεί να μπλοκάρει χρήστες των ΜΚΔ και μάλιστα… προληπτικά!
Το θέμα είναι πολύ σοβαρό και κυρίως ανησυχητικό. Αναμένουμε εξηγήσεις από το γραφείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Αθήνα και τη συγγνώμη προς τους χρήστες που έπεσαν θύματα του αυτόκλητου (;) λογοκριτή.
