Το επισημάναμε από την πρώτη στιγμή και ήδη βλέπουμε να το σχολιάζουν και αρκετοί συμπολίτες μας στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης: όσα αποκαλύπτονται για τη λειτουργία της «Κιβωτού του Κόσμου», μαζί και η αλήθεια ότι τα ιδρύματα είναι ό,τι χειρότερο για ένα παιδί, δεν είναι ικανά να διαλύσουν την ελπίδα για ένα καλύτερο κόσμο.
Κι όμως, αυτά τα λόγια όλοι τα διατυπώνουμε διστακτικά, επιλέγοντας μία προς μία τις λέξεις, από φόβο μην εμφανιστούμε ως ιεροκήρυκες του καλού. Γιατί αυτό δεν έκανε άλλωστε και ο ιερέας της «Κιβωτού» που σήμερα αντιμετωπίζει σοβαρές κατηγορίες;
Ή πάλι, κάποιες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που ασχολούνται με ένα θέμα ευαίσθητο που δημιουργεί σε πολλούς ανησυχία και φόβο, φαίνεται πως για το κέρδος δεν διστάζουν να ρισκάρουν μέχρι και την εθνική ασφάλεια.
Μπορούμε σήμερα να υπερασπιστούμε τη δράση των ΜΚΟ;
Η απάντηση για πολλούς από εμάς είναι προφανής: ναι, τώρα είναι η ώρα να υπερασπιστούμε το σημαντικό κοινωνικό έργο της Εκκλησίας και άλλων Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (αφού και η Εκκλησία για ΜΚΟ λογίζεται).
Τώρα είναι η ώρα να θυμίσουμε πως δεν πρέπει να αφήσουμε τους συνανθρώπους μας χωρίς τη στήριξή μας.
Όμως υπάρχει και κάτι ακόμα: όλα αυτά που συμβαίνουν είναι καλή ευκαιρία για αναστοχασμό, να αναρωτηθούμε αν ο τρόπος που προσφέρουμε τη βοήθειά μας σε όσους την έχουν ανάγκη είναι ο καλύτερος.
Δεν έχει περάσει τόσος καιρός από τότε που σε άρθρο μας είχαμε σχολιάσει αυτό που είχε συμβεί όταν έγινε ο σεισμός στο Αρκαλοχώρι Ηρακλείου.
Τότε, ένα χρόνο πριν, τον Οκτώβριο του 2021, ο Αρχιμανδρίτης Αγαθάγγελος Γιανναράκης από το Ηράκλειο της Κρήτης, με δημοσίευσή του στα ΜΚΔ είχε ζητήσει από τους πολίτες να μην στέλνουν για τους σεισμόπληκτους στο Αρκαλοχώρι άχρηστα ρούχα: Σεμεδάκια και γόβες νυφικά και αποκριάτικες στολές. Γιατί αυτά έβρισκαν, ανάμεσα σε άλλα, οι εθελοντές που διαχειρίζονται τη διανομή της βοήθειας στους σεισμόπληκτους.
Κάποιοι από εμάς που σήμερα δηλώνουμε αγανακτισμένοι «με τους παπάδες» και με τις ΜΚΟ και δηλώνουμε ότι δεν αξίζουν την υποστήριξή μας στέλναμε αποκριάτικες στολές στους σεισμόπληκτους.
Κάποιοι από εμάς που στέλναμε ένα SMS στην «Κιβωτό» σήμερα δηλώνουμε αγανακτισμένοι με τη φιλανθρωπία.
Και όλα αυτά συμβαίνουν ενώ η πανδημία έδειξε σε όλους τι σημαίνει κοινωνική απομόνωση, μοναξιά και κυρίως φτώχεια.
Σήμερα, τώρα, δεν είναι η ώρα να γυρίσουμε την πλάτη στην κοινωνία. Δεν είναι η κατάλληλη εποχή για εσωστρέφεια. Είναι η εποχή για αναστοχασμό και εμπλοκή. Τώρα είναι που πρέπει να εμπλακούμε ενεργότερα στη γειτονιά μας, να ανοίξουμε μάτια και αυτιά και να απλώσουμε το χέρι σε όσους το έχουν ανάγκη.
Κι αυτό δεν είναι φιλανθρωπία. Είναι μια βαθιά πολιτική στάση.
Ελπίζουμε ότι τα κόμματα και το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του, θα σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και θα σταματήσουν άμεσα, τώρα, τη δαιμονοποίηση των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων και των δράσεων εθελοντισμού και θα σταματήσει η εργαλειοποίηση των τρομακτικών περιστατικών που έρχονται στο φως της δημοσιότητας.
Γιατί κανείς δεν μπορεί, όσο και να το προσπαθήσει, να μαζέψει ψήφους και να αυξήσει την πολιτική του επιρροή πάνω στα συντρίμμια της κοινωνίας.
Τώρα είναι η ώρα της κοινωνίας. Τώρα πρέπει να εμπλακούμε περισσότερο για να στηρίξουμε τους συμπολίτες μας που έχουν ανάγκη.
