Η ιστορία επανέρχεται ως θέμα συζήτησης εδώ και δεκαετίες. Ίδια και απαράλλαχτη. Περιγράφει από τη μία την Τουρκία να ξοδεύει εκατομμύρια για δημόσιες σχέσεις και προβολή και από την άλλη την Ελλάδα να μην ακολουθεί το παράδειγμά της.
Η θεωρία αυτή όμως αδυνατεί να εξηγήσει πως είναι δυνατόν, παρά τα χρήματα που η Τουρκία έχει δαπανήσει επί τόσες δεκαετίες, να έχει αποτυπωθεί στη συνείδηση της διεθνούς κοινής γνώμης ως μια χώρα αυταρχική και παραβατική όπου η έννοια των ατομικών δικαιωμάτων είναι ανύπαρκτη και αυτό να έχει γίνει με διάφορους τρόπους, μέχρι και μέσω του Χόλιγουντ. «Το Εξπρές του Μεσονυχτίου» για να αναφέρουμε το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα, για την Τουρκία που έχει επενδύσει στην Επικοινωνία γυρίστηκε, όχι για την Ελλάδα.
Δεν είναι τα κονδύλια που δαπανά η Τουρκία στις Δημόσιες Σχέσεις και την Επικοινωνία που κάνουν τη διαφορά.
Αυτό είναι ένα από τα ψέματα που μας αρέσει να λέμε στον εαυτό μας για να δικαιολογούμε την ανεπάρκειά της δικής μας χώρας στο επίπεδο της στρατηγικής και της διπλωματίας.
Πέραν του ότι η γειτονική μας χώρα είναι πολύ σημαντική γεωπολιτικά, σίγουρα πολύ σημαντικότερη από εμάς, το πλεονέκτημά της απέναντί μας είναι ότι διαθέτει στρατηγική σε βάθος χρόνου.
Ποια είναι η στρατηγική της Ελλάδας στα θέματα Εξωτερικής Πολιτικής; Έχει καταλάβει κανείς; Τι θέλουμε ως χώρα να πετύχουμε τις επόμενες δεκαετίες; Έχουμε καθίσει ποτέ να το συζητήσουμε; Ποια κυβέρνηση μετά το 1974 έχει πάρει την πρωτοβουλία να συνεννοηθεί με τα υπόλοιπα κόμματα ώστε να σχεδιάσουν από κοινού μια στρατηγική για τα θέματα της Εξωτερικής Πολιτικής που να δεσμεύει όλους, σε βάθος χρόνου;
Ακόμα κι αν ξοδεύαμε όλα τα κονδύλια του πλανήτη, χωρίς στρατηγική δεν νοείται ούτε Επικοινωνία ούτε Δημόσιες Σχέσεις.
Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι η Ελλάδα πρέπει να διαθέσει κονδύλια για να απαντήσει στην οργανωμένη παραπληροφόρηση και τα fake news.
Καλή ιδέα. Μόνο που αυτό δεν είναι δουλειά επαγγελματιών της επικοινωνίας. Είναι δουλειά του Υπουργείου των Εξωτερικών. Αν έχουμε φτάσει στο 2022 και το ΥΠΕΞ δεν έχει καταφέρει να οργανώσει δίκτυο για την πληροφόρηση και την ενημέρωση δεν ευθύνεται η έλλειψη κονδυλίων, αφού από αυτή τη χώρα έχουν περάσει πακτωλοί χρημάτων.
Το πρόβλημά μας λοιπόν στα ζητήματα Εξωτερικής Πολιτικής είναι η έλλειψη οράματος, σοβαρότητας, στρατηγικής διαχρονικά και φυσικά διακομματικά. Δηλαδή μας λείπουν όλα αυτά που τα χρήματα από μόνα τους δεν μπορούν να αντικαταστήσουν.
