Στα κοινοβουλευτικά χρονικά, μετά την κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, η μοναδική περίπτωση που πρότασης μομφής σε Κυβέρνηση είχε νόημα ήταν αυτή που είχε καταθέσει η Νέα Δημοκρατία όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έφερε προς ψήφιση στη Βουλή τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Στην πραγματικότητα, αυτό που ήθελε τότε η ηγεσία του κόμματος ήταν να εκθέσει περαιτέρω την κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου στα μάτια της κοινή γνώμης που απέρριπτε τη Συμφωνία σε ποσοστά που έφταναν το 70% και να διαβεβαιώσει τους οπαδούς της ΝΔ πως εξάντλησε κάθε περιθώριο για να αποτρέψει την ψήφισή της.
Τι μπορεί να κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ με την πρόταση μομφής που κατέθεσε χθες;
Θεωρητικώς, όχι πολλά δεδομένου ότι η πρόταση δυσπιστίας δεν είναι κλήση σε απολογία. Η κυβέρνηση πρέπει να ανανεώσει την ψήφο εμπιστοσύνης της Βουλής και για να ξαναψηφιστεί πρέπει να παρουσιάσει τα πεπραγμένα της.
Έτσι, η πρόταση δυσπιστίας λειτουργεί ως πρόσκληση στην κυβέρνηση να παρουσιάσει το έργο της και είναι αυτονόητο ότι η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός προσωπικά θα αδράξουν αυτή την ευκαιρία σφυροκοπώντας, ταυτόχρονα, ανηλεώς τον ΣΥΡΙΖΑ για τα δικά του ανοιχτά θέματα με τη Δικαιοσύνη αλλά και τα υπόλοιπα «παρατράγουδα» στα οποία έχει εμπλακεί, για παράδειγμα στο μεταναστευτικό.
Είναι απίθανο ο κ.Τσίπρας και το επιτελείο του να μην τα σκέφτηκαν όλα αυτά. Κι όμως προχώρησαν.
Γιατί το έκαναν, λοιπόν;
Πιστεύω πως ο βασικός στόχος της πρότασης δυσπιστίας δεν είναι η Νέα Δημοκρατία αλλά το ΠΑΣΟΚ. Με τον κ.Ανδρουλάκη απόντα από τη Βουλή και εκτός του πεδίου της σημαντικής αυτής μάχης ο κ.Τσίπρας θα επιχειρήσει να εμφανιστεί ως ο φυσικός ηγέτης και υπερασπιστής του ευρύτερου χώρου από τα Αριστερά μέχρι την Κεντροαριστερά που καταλαμβάνει το ΠΑΣΟΚ.
Θα επιχειρήσει να δημιουργήσει στο κοινό του ΠΑΣΟΚ την εντύπωση ότι η μόνη διέξοδος για τον προοδευτικό χώρο «απέναντι στην αυθαιρεσία της Δεξιάς» δεν μπορεί παρά να είναι ένας δυνατός ΣΥΡΙΖΑ και ότι η ψήφος στο ΠΑΣΟΚ είναι μια «χαμένη ψήφος».
Υπάρχει κι ένας δεύτερος σοβαρός λόγος που σχεδόν επέβαλε στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να υποβάλλει πρόταση μομφής και είναι βέβαια εσωκομματικός.
Αυτή τη στιγμή, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές θα καταφέρει να συγκεντρώσει το ποσοστό του 2019 κι αν η κάλπη βγάλει το κακό σενάριο θα έχει μεγάλη δυσκολία να το δικαιολογήσει. Αν μη τι άλλο πρέπει να πείσει ότι εξάντλησε κάθε μέσο πίεσης στην κυβέρνηση και έκανε ό,τι μπορούσε.
Θα πετύχει ο ΣΥΡΙΖΑ τον στόχο του; Θα δείξει. Σίγουρα, δεν χάνει τίποτα να το δοκιμάσει.
