Τον όρο «κυβέρνηση ηττημένων» τον εισήγαγε ως ιδέα και ως διατύπωση ο κ. Τσίπρας τον περασμένο Σεπτέμβριο στη ΔΕΘ.
Μάλιστα, επανήλθε σε αυτόν λίγες μέρες μετά, στις 30 Σεπτεμβρίου σε συνέντευξή του στον ΑΝΤ1, για να διευκρινίσει ότι ηθικοί λόγοι είναι αυτοί που του επιβάλλουν να βδελύσσεται και την ιδέα μόνο μιας τέτοιας κυβέρνησης. Και δεν σταμάτησε εκεί. Στην ίδια συνέντευξη, το πήγε ένα βήμα παρακάτω: «οι εκλογές της απλής αναλογικής είναι οι πρώτες βαθιά δημοκρατικές εκλογές».
Είναι αλήθεια πως όταν πρόκειται για αντιδημοκρατικές διατυπώσεις κανείς δεν μπορεί να συναγωνιστεί τον κ. Αλέξη Τσίπρα και το κόμμα του.
Αρκετοί, στα ολισθήματα αυτά διακρίνουν την αυταρχική φύση του ΣΥΡΙΖΑ και υποστηρίζουν ότι αυτή τον καθιστά μια διαρκή απειλή για το πολίτευμα. Εμείς απλώς πιστεύουμε ότι στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν μια χαλαρή έως ανύπαρκτη σχέση με τις λέξεις και τα νοήματά τους. Δεν διαστρέφουν τις λέξεις συνειδητά, όχι. Απλώς οι άνθρωποι είναι πολιτικά αναλφάβητοι και αδιάβαστοι, χωρίς σοβαρά κοινωνικά βιώματα και ερείσματα, γι αυτό άλλωστε δεν μπορούν να ριζώσουν με οργανώσεις στα πανεπιστήμια και στον συνδικαλισμό.
Καμία έκπληξη για τον κ. Τσίπρα, λοιπόν.
Αυτοί όμως που μας προκαλούν κατάπληξη και όχι απλώς έκπληξη είναι όσοι επιτίθενται στη Νέα Δημοκρατία και στον πρωθυπουργό προσωπικά επειδή δηλώνει και εκείνος ότι μια κυβέρνηση ηττημένων θα αποτελεί διαστροφή της λαϊκής βούλησης.
Είναι αλήθεια ότι στις βουλευτικές εκλογές ψηφίζουμε για την σύνθεση της νέας Βουλής που θα αναδείξει με τη δική της ψήφο την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό.
Αν λοιπόν την επομένη της πρώτης κάλπης βρεθούν τα κουκιά για την ανάδειξη κυβέρνησης χωρίς τη ΝΔ, όποιος έχει τα κότσια να προχωρήσει και να την κάνει. Το πως θα χαρακτηρίσει ο καθένας αυτή την κυβέρνηση όμως, είναι δική του υπόθεση.
Πάντως, οι περισσότεροι από εμάς δύσκολα θα αποκαλέσουμε τον πρωθυπουργό της Κυβέρνησης των Ηττημένων «Πινοτσέτ», όπως δηλαδή συνήθιζε να αποκαλεί ο κ. Τσίπρας τον κ.Γιώργο Παπανδρέου που είχε αναδειχθεί πρωθυπουργός με 43,92%, 160 έδρες στις κάλπες, σημειωτέον.
Με το ΠΑΣΟΚ υπό διάλυση και τον ΣΥΡΙΖΑ να πνίγεται με το ίδιο του το σάλιο είναι τραγικό για τη χώρα ότι ο μόνος αντίπαλος του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι ο ίδιος του ο εαυτός. Αλλά για την ανεπάρκειά των αντιπάλων του δεν ευθύνεται ο Μητσοτάκης.
Οι άνθρωποι δεν μπορούν. Και το γεγονός ότι οι ίδιοι, ο ίδιος ο κ. Τσίπρας, λένε πως ακόμα κι αν η αντιπολίτευση καταφέρει να συγκροτήσει κυβέρνηση αυτή θα είναι μια «κυβέρνηση ηττημένων» τους καθιστά και μη υπερασπίσιμους.
Αυτό είναι το σκηνικό σήμερα. Σε δυο χρόνια που ίσως να δημιουργηθούν οι συνθήκες ανατροπής του, τα ξανασυζητάμε. Μέχρι τότε όμως, κάποιοι, ας φροντίσουν τουλάχιστον να μην εκτίθενται.
