Όσοι διαβάζουν αυτή τη στήλη δεν πρέπει να εξεπλάγησαν με το ποσοστό του ΠΑΣΟΚ στην πρόθεση ψήφου που κατέγραψε η δημοσκόπηση της εταιρείας PULSE, ένα ποσοστό ιστορικά χαμηλό από τότε που πρόεδρός του εξελέγη ο κ.Νίκος Ανδρουλάκης.
Από τον Σεπτέμβριο έχουμε εξηγήσει τους λόγους που το ΠΑΣΟΚ θα πάει στις εκλογές με ποσοστό πρόθεσης ψήφου γύρω στο 10%: στην πολιτική, το χειρότερο που μπορεί να συμβεί σε ένα κόμμα και την ηγεσία του είναι το να θεωρούνται από την κοινή γνώμη «εκτός θέματος».
Γιατί αυτό είναι το ΠΑΣΟΚ σήμερα: εκτός θέματος.
Καθημερινά, εδώ και μήνες διαβάζουμε και ακούμε ατελείωτες απεραντολογίες για τον Σοσιαλισμό και τη Σοσιαλδημοκρατία που δεν ενδιαφέρουν ούτε αυτούς που τις κάνουν.
Δεν είναι ότι η μάχη των ιδεών έχει τελειώσει. Είναι που η έννοια της επιβίωσης, με διάφορες μορφές, είναι αυτό που απασχολεί σήμερα τους πολίτες στην Ελλάδα αλλά και σε όλο το δυτικό κόσμο.
Η πληθωριστική κρίση την επομένη μιας πανδημίας που συνεχίζει να σκοτώνει πολύ κόσμο, η θλίψη, εκτός από την αβεβαιότητα που προκαλεί ο πόλεμος στην Ουκρανία, έχουν δημιουργήσει ένα άσχημο κλίμα και μεγάλη ανησυχία. Και μέσα σε αυτή τη συνθήκη το ΠΑΣΟΚ θέλει να συζητήσουμε για το μέλλον της Σοσιαλδημοκρατίας.
Ακόμα και οι προσπάθειες παραγωγής τεχνοκρατικού προγραμματικού λόγου αντιμετωπίζονται με συγκατάβαση. Είναι ίσως άδικο για όσους εργάζονται σκληρά για να εμφανίσουν το ΠΑΣΟΚ ως ένα κόμμα με θέσεις για όλα τα ζητήματα όμως η κοινή γνώμη έχει ήδη κρίνει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η ομάδα του είναι οι καταλληλότεροι ως τεχνοκράτες. Και δεν είναι εποχή για πειραματισμούς, όταν μάλιστα αυτοί θα οδηγήσουν σε πολιτική αβεβαιότητα.
Ο ΠΑΣΟΚ δεν χρειάζεται προτάσεις ούτε πολιτική ταυτότητα. Ρόλο στο ελληνικό πολιτικό σύστημα χρειάζεται και τον ρόλο αυτό τον ορίζει μόνο η στάση που θα κρατήσει το απόγευμα που θα ανοίξει η κάλπη των εκλογών.
Ειλικρινά μας κάνει εντύπωση που το ίδιο το ΠΑΣΟΚ χρησιμοποιεί την φθαρμένη λέξη «δεκανίκι» για να περιγράψει τον εαυτό του ως εταίρο της Νέας Δημοκρατίας. Θεωρεί ότι θα είναι δεκανίκι της Νέας Δημοκρατίας αν της δώσει ψήφο εμπιστοσύνης και μπει στην κυβέρνηση όταν την ίδια στιγμή, πλήθος κεντρώων, αναζητούν ένα μοντέλο που θα περιλαμβάνει και τον Κυριάκο Μητσοτάκη στη θέση του Πρωθυπουργού αλλά αυτή τη φορά με κάποιον που θα τον ελέγχει στην κυβέρνηση.
Είναι δυνατόν στο ΠΑΣΟΚ να μην βλέπουν ότι το πρόβλημά τους είναι η στάση που κρατάνε για την επομένη των εκλογών;
Στα σοβαρά πιστεύουν ότι θα ψηφιστούν για τη συνέπειά τους προς τις αρχές του Σοσιαλισμού ή της Σοσιαλδημοκρατίας;
Αντιλαμβάνονται πως όταν δείχνουν ότι αυτά είναι τα διλήμματα που τους ταλαιπωρούν οι πολίτες συμπεραίνουν ότι οι άνθρωποι είναι εκτός θέματος;
Βέβαια, για τις κακές δημοσκοπικές επιδόσεις πρέπει να αναζητήσουμε τις αιτίες και στη διαχείριση που έγινε στο θέμα της Εύας Καϊλή. Κι ας μην βιαστούν κάποιοι να απαξιώσουν τις δημοσκοπήσεις, γιατί θα τους θυμίσουμε όσα διαβάζαμε όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξελέγη πρόεδρος της ΝΔ και κάθονταν όλοι από πάνω του, με το ντουφέκι, αναλύοντας μέχρι και το 0.5% στις αυξομειώσεις...
Δεν είναι το θέμα Καϊλή per se που δημιούργησε το πρόβλημα για το ΠΑΣΟΚ αλλά ο υστερικός τρόπος που το διαχειρίστηκε.
Το ΠΑΣΟΚ θα χαμογελάσει μόλις βρει ένα ρόλο για τον εαυτό του. Όταν δηλαδή ξεκαθαρίσει αν θέλει να γίνει παράγοντας σταθερότητας για την πολιτική ζωή της χώρας ή θα λειτουργήσει αποσταθεροποιητικά σε μια εποχή που όλοι επιζητούν ασφάλεια και σταθερότητα. Απλά είναι τα πράγματα.
