Υπάρχει μια λαϊκή φιλολογία που λέει ότι στην Ελλάδα μειώνονται οι γεννήσεις διότι δεν υπάρχει επαρκής οικονομική και λειτουργική βοήθεια από το κράτος προς τους γονείς ή τους υποψήφιους γονείς. Πρόκειται για σαχλαμάρα ολκής. Διότι αν έτσι είχαν τα πράγματα, τη δεκαετία του ’30 θα γεννιούνταν λιγότερα παιδιά από τη δεκαετία του ’60 και τη δεκαετία του ’70 λιγότερα από τη δεκαετία του 2000. Πλην συνέβαινε το ανάποδο. Όσο παλιότερα και φτωχότερα, τόσο πιο πολλά παιδιά έκαναν οι οικογένειες.
Επίσης, οι γεννήσεις στα πάμφτωχα μουσουλμανοχώρια της Θράκης μας με τους χωματόδρομους, θα ήταν πολύ λιγότερες από τις γεννήσεις στην πλούσια Εκάλη Αττικής ή στη Γλυφάδα που είναι γεμάτες παιδικούς σταθμούς και πολύχρωμους παιδότοπους. Μόνο που εκεί ψηλά έχει παιδομάνι, εδώ στα πλούσια έχουμε όλο και λιγότερα παιδάκια. Εκεί που εμφανίζεται οικονομική ανάπτυξη και ευημερία, εκεί που υπάρχει κοινωνική απελευθέρωση και ισότητα απέναντι στα φύλλα, εκεί οι γεννήσεις μειώνονται.
Αντιθέτως, όπου διατηρούνται παραδοσιακές οικογενειακές δομές, όπου οι γυναίκες είναι σε γενικές γραμμές εκτός αγοράς εργασίας, όπου υπάρχουν καταπιεστικές εξουσιαστικές σχέσεις σε επίπεδο χώρας, κοινωνίας και οικογένειας, εκεί οι γεννήσεις είναι πολλές. Και μάλιστα ανεξαρτήτως οικονομικών συνθηκών που συνήθως είναι άσχημες. Μπορεί εμείς να κάνουμε πλάκα λέγοντας ότι όποιος δεν έχει λεφτά να βγει έξω κάθεται στο σπίτι και γεννοβολά, πλην τελικά κάπως έτσι είναι τα πράγματα.
Οι φτωχές περιοχές του πλανήτη έχουν μεγάλο αριθμό γεννήσεων και πληθώρα νέων ανθρώπων που δεν ξέρουν τι να τους κάνουν, οι πλούσιες περιοχές ήδη κλαίνε φωνάζοντας για το δημογραφικό τους που μακροπρόθεσμα θα τις καταστρέψει. Δίκιο έχουν αμφότεροι. Οι μεν θα στέλνουν μετανάστες προς τα κει που υπάρχει χρήμα, οι δε θα βλέπουν τα πολυτελή τους νηπιαγωγεία να ερημώνουν ελλείψει παιδιών και τους πληθυσμούς τους να γερνούν.
Τα γράφω αυτά, διότι αναπτύσσεται σε λάθος βάση η κριτική προς τον πρωθυπουργό για τα 400 ευρώ αύξηση που έδωσε στο εφάπαξ για κάθε παιδί. Καλά κάνει και προσπαθεί ο Μητσοτάκης, κάθε βοήθεια στην οικογένεια συμβάλει. Συμφωνώ επίσης κι εγώ ότι με τέτοια δεν λύνεται το δημογραφικό της Ελλάδας, αλλά αυτοί που μιλούν για «ψίχουλα» και «κοροϊδία» πιστεύουν πως αν το κράτος έδινε 3000 ευρώ αντί για 400, το πρόβλημα θα λυνόταν. Μακάρι να ήταν τόσο απλό. Δεν θα λυθεί, αγαπητοί μου.
Όσοι έχετε κόρη ή γιο σε ηλικία που μπορούν να φτιάξουν οικογένεια, κάντε τους μια απλή κουβέντα και θα το διαπιστώσετε. Ακόμα κι αν υπήρχε επίδομα 1000 ευρώ κάθε μήνα για κάθε μάνα, ακόμα κι αν κάθε γειτονιά είχε τον υπέροχο κρατικό παιδικό σταθμό της, οι δρόμοι μας δεν θα γέμιζαν παιδικές φωνές. Υπάρχει πιθανότητα, λέτε, να επιστρέψουμε στην παραδοσιακή μας οικογένεια και κοινωνία; Όχι; Ε τότε, θα γερνάμε ως έθνος, είτε κλαίμε είτε δεν κλαίμε, είτε δίνουμε επιδόματα είτε δεν δίνουμε…
Και μην επικαλείστε τη Σουηδία ή τη Νορβηγία, διότι είναι δυο πλούσιες χώρες σταγόνα στον ωκεανό του ανεπτυγμένου κόσμου, ο οποίος παρά τα πλούτη του αρνείται να τεκνοποιήσει. Δείτε την Αγγλία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, τις ΗΠΑ. Ξέρω πως τα παρουσιάζω πολύ απαισιόδοξα, μακάρι να μην ήταν έτσι τα πράγματα, αλλά είναι…
