Πρώτα προσπάθησε να σηκώσει κάτι από την αυλή, αλλά η συφοριασμένη νοικοκυρά τον απέτρεψε. Οι μουσαφίρηδες δεν κάνουν δουλειές στο σπίτι, ακόμα κι αν αυτό έχει πλημμυρίσει. Στο επόμενο τσαρδί, ο Στέφανος πήρε το φτυάρι, το ‘χωσε μέσα στη λάσπη της αυλής, γέμισε μια φτυαριά, την κουβάλησε έξω και την πέταξε πάνω σ’ ένα βουνό από λάσπη που υπήρχε στον δρόμο. Σιγά τη βοήθεια που προσέφερε δηλαδή, αλλά η κάμερα τον ακολουθούσε κατά πόδα. Κι ενώ συναλλασσόταν με φτυάρι ως μεταμοντέρνος οικοδόμος, είπε «το κάνω όχι για το σώου, αλλά για να δείξω την αξία του εθελοντισμού». Σιγά τα ωά που το ‘κανε για την αξία του εθελοντισμού.
Για την αξία της εικόνας το ‘κανε ο άνθρωπος (και πολιτικός αρχηγός), τη δύναμη της εικόνας πήγε να εκμεταλλευτεί και μεταξύ μας, πολύ καλά έκανε. Ο καθένας μας προσπαθεί να εκμεταλλευτεί προς όφελος του τις δυνατότητες και τις δεξιότητες που έχει για να πετύχει κάποιο θετικό αποτέλεσμα σε τούτη την ζωή. Ο αθλητής προσπαθεί να ζήσει απ’ τον αθλητισμό, ο μάνατζερ διοικώντας, ο ρήτορας αγορεύοντας, ο τεχνίτης χτίζοντας, ο μπογιατζής βάφοντας, ο εγκληματίας ληστεύοντας.
Οπότε, αφού ο Κασσελάκης βασικά ξέρει να κάνει ταρζανιές, μέσω αυτού θα κοιτάξει να επιβιώσει και να κυριαρχήσει. Εμείς του κάνουμε διαρκώς πλάκα μ’ αυτά που βλέπουμε να ανεβάζει κάθε μέρα στα social του, όμως φοβούμαι ότι πρέπει να τα συνηθίσουμε, κι εμείς ως θεατές του και ο Μητσοτάκης ως βασικός πολιτικός του αντίπαλος. Ο Στέφανος μετά από εντατικό φροντιστήριο θα μάθει ασφαλώς τις πολιτικές θέσεις του Σύριζα, ενδεχομένως να πει και κάτι διαφορετικό σ’ ένα-δυο σημεία για να εμφανίζεται διαφορετικός απ’ τον Αλέξη, βασικά όμως στην εικόνα του και στην καλή φυσική του κατάσταση θα ποντάρει.
Μην το γελάτε, γιατί αυτό ενίοτε αποδίδει. Έχετε δει εσείς κανέναν Αμερικανό Πρόεδρο ή υποψήφιο Πρόεδρο να πηγαίνει περπατώντας προς την εξέδρα όπου θα μιλήσει; Κανέναν. Οι επικοινωνιολόγοι τους βάζουν να τρέχουν, ως και ο κακόμοιρος ο γέρο-Μπάιντεν προσπαθεί να το κάνει, με κίνδυνο να κουτρουβαλιαστεί. Αν θυμάστε, ο Ομπάμα γύριζε ολόκληρα βίντεο να κάνει τζόκινγκ μέσα στον Λευκό Οίκο. Ε, αυτό θα κάνει κατά κόρον και ο Κασσελάκης.
Όπου υπάρχει πλημμύρα θα φτυαρίζει κι όπου ξηρασία θα ποτίζει. Στους χιονιάδες θα ξεχιονίζει και στις φωτιές θα αρπάει μάνικα να σβήνει. Το φθινόπωρο θα σπέρνει, τον χειμώνα θα λιπαίνει, την άνοιξη θα κλαδεύει, το καλοκαίρι θα θερίζει. Όπου γίνεται αγώνας δρόμου θα τρέχει κι όπου βρίσκει βουνοκορφή θα σκαρφαλώνει. Η χαρά της κάμερας θα ναι μονίμως ο Κασσελάκης. Έτσι θα κάνει πολιτική. Με φαράσια και σκούπες, με βατραχοπέδιλα και χιονοπέδιλα, φορώντας γαλότσες ή στενά αθλητικά φανελάκια, ανάλογα με την εποχή και τη συγκυρία.
Αυτά τα ζογκλερικά που έκανε στο σχολείο των ΑΜΕΑ δεν ήταν μια στιγμιαία βλακεία, όπως νομίσαμε όλοι μας. Αυτή είναι η πολιτική του πρακτική, έτσι προσπαθεί να φανεί οικείος, φιλικός, υγιής, δυνατός, αποφασιστικός, προσιτός, πρακτικός. Πλασάρει ένα άλλο στυλ πολιτικού, κάποιου που ξέρει μεν λίγα πράγματα για την πολιτική, αλλά είναι αποφασισμένος να σηκώσει το λασπωμένο σκρίνιο απ’ το σαλόνι και να το μεταφέρει στην αυλή βοηθώντας έτσι τη νοικοκυρά. Μην το γελάτε, καμιά φορά πιάνει. Μπράτσα είναι αυτά, έχουν τη γοητεία τους…
