Υποθέτω πως λίγοι πήραν χαμπάρι, αλλά στο πρόσφατο νομοσχέδιο του υπουργείου ενέργειας απλοποιείται δραστικά η αδειοδότηση εγκατάστασης μικρών ανεμογεννητριών. Μη συγχέετε τα τέρατα των 120 μέτρων που βλέπουμε στα αιολικά πάρκα των βουνοκορφών με τις μικρές ανεμογεννήτριες που αναφέρονται στο νομοσχέδιο. Αυτές έχουν το πολύ 30 μέτρα ύψος, είναι δηλαδή σαν ένα κυπαρίσσι, άρα η οπτική όχληση από την ύπαρξη τους είναι αμελητέα.
Πρόκειται για σοφή κίνηση του Σκυλακάκη. Ο οποίος ως υπουργός και ενέργειας και περιβάλλοντος, έχει να αντιμετωπίσει πολλαπλά μέτωπα. Από δω η ανάγκη και υποχρέωση της χώρας να πάει από τα ορυκτά καύσιμα στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Από κει η αντίδραση διαφόρων «κινημάτων» και τυχάρπαστων και φοβικών και ψεκασμένων, που ακούνε για φωτοβολταϊκά ή ανεμογεννήτριες και βγάζουν σπυριά. Και παραδίπλα η τρομακτική λειψυδρία, που τα επόμενα χρόνια θα είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που θα χει η ανατολική πλευρά της Ελλάδας και ειδικά τα νησιά μας.
«Μα τι σχέση έχουν οι μικρές ανεμογεννήτριες με τη λειψυδρία;» θα ρωτήσετε. Και όμως, έχουν και μάλιστα μεγάλη. Η λειψυδρία είναι αποτέλεσμα της κλιματικής κρίσης. Τα νησιά μας διψάνε και θα διψάσουν περισσότερο την επόμενη δεκαετία λόγω της χειροτέρευσης αυτής της κρίσης. Η μόνη λύση για να παραμείνουν ζωντανά και να εξυπηρετήσουν την αγροτοκτηνοτροφική τους παραγωγή αλλά και το τουριστικό τους προϊόν, είναι η αφαλάτωση.
Το κόστος της αφαλάτωσης δεν είναι η εφάπαξ εγκατάσταση της, αλλά η ενέργεια που καταναλώνει για να καθαρίζει το νερό και να το παραδίδει έτοιμο για οικιακή και επαγγελματική χρήση. Το 70% ου συνολικού κόστους της αφαλάτωσης είναι το ρεύμα που καταναλώνει. Το ρεύμα αυτό πρέπει να είναι περιβαλλοντικά καθαρό και φθηνό. Άρα η χρήση ΑΠΕ είναι μονόδρομος.
Αν καίμε πετρέλαιο για να δουλέψουν οι εκατοντάδες ή και προοδευτικά χιλιάδες αφαλατώσεις που θα μπουν στα νησιά και στα παράλια, τότε οι ρύποι που θα εκπέμπονται θα επιτείνουν την κλιματική κρίση και θα επιδεινώνουν το πρόβλημα της λειψυδρίας που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν αυτές οι μονάδες. Επίσης, το κόστος του παραγόμενου νερού θα είναι δραματικά ψηλό.
Αυτή τη στιγμή ο καταναλωτής στην Αθήνα πληρώνει 0,35 ευρώ το κυβικό μέτρο νερού, στη χαμηλή κλίμακα κατανάλωσης. Οι νησιώτες μας που θα καταναλώνουν νερό από αφαλατώσεις που θα δουλεύουν με ρεύμα που θα παράγεται από ντιζελομηχανές, πετρέλαιο δηλαδή, μπορεί να φθάσουν να πληρώνουν 6 ή και 8 ευρώ το κυβικό του νερού. Σ’ αυτό το ύψος φθάνουν τα πραγματικά κόστη παραγωγής νερού, αν οι αφαλατώσεις δε δουλέψουν με φθηνό ρεύμα από ΑΠΕ.
Όπερ, άριστα έπραξε η κυβέρνηση με τις μικρές ανεμογεννήτριες. Διότι τα νησιά έχουν πολύ αέρα, οι ανεμογεννήτριες αυτές δεν έχουν περιβαλλοντική επιβάρυνση, οπότε ένας συνδυασμός μικρού φωτοβολταϊκού, μικρής ανεμογεννήτριας και ενός συστήματος μπαταριών μπορεί να δουλεύει τις αφαλατώσεις με μηδαμινό κόστος. Αλλιώς τα νησιά μας θα ερημοποιηθούν, οι τουριστικές επιχειρήσεις δε θα έχουν νερό να λειτουργήσουν, η νησιωτική γεωργία και κτηνοτροφία (όση έχει απομένει) θα εξαφανιστεί, και μόνο κάτι εκατομμυριούχοι θα μπορούν να μένουν στο Αιγαίο γεμίζοντας τις πισίνες τους με πανάκριβο νερό. Έτσι απλά είναι τα πράγματα.
