Για φανταστείτε να καίγεται η ανατολική Ευρώπη με τον πόλεμο στην Ουκρανία, να πάρει ξαφνικά φωτιά και η διπλανή μας μπαρουταποθήκη που λέγεται Μέση Ανατολή, να ανταριάσουν δηλαδή δραματικά όλες οι θάλασσες στις οποίες αρμενίζει το σκαφάκι που λέγεται Ελλάδα κι εμείς εδώ να δώσουμε τη λαγουδέρα του στα έμπειρα ροζιασμένα χέρια του… Τάιλερ.
Συμπαθάτε με που τα γράφω έτσι, αλλά δεν ήμουν εγώ που είπα ότι ο Τάιλερ έχει πολλά να προσφέρει στη χώρα. Ο Κασσελάκης ήταν που το είπε και μάλιστα από μόνος του την ώρα του θριάμβου του, δίχως μάλιστα να έχει προηγηθεί ερώτηση. Έτσι ένιωσε, έτσι του ‘ρθε, έτσι το είπε. Άρα δικαιούμαι κι εγώ, την ώρα που βλέπω τη χώρα μου να ταρακουνιέται μέσα σε παγκόσμιες συρράξεις και ανακατατάξεις, μέσα σε εκρήξεις, καπνούς και τρικυμίες που κάνουν τον κόσμο μας άνω-κάτω, να φανταστώ έναν Τάιλερ στο τιμόνι μας.
Με τον Στέφανο δίπλα του βεβαίως-βεβαίως, να κάνει πότε-πότε και καμιά δήλωση την οποία θα ακολουθούν τρεις τουλάχιστον διορθωτικές-διευκρινιστικές, που -φευ- θα είναι πολύ χειρότερες και καταστροφικότερες απ’ αυτήν που πήγαν να διορθώσουν. Μιλάμε τώρα για καθημερινά επικοινωνιακά και πολιτικά Βατερλό, που πριν περάσει μήνας από την εκλογή καινούριας ηγεσίας έχουν μετατρέψει το Συριζαϊκό πουλόβερ σε καρναβαλίστικο ξέφτι.
Όχι τίποτα άλλο, μου αρέσει που από το 2016 οι «προοδευτικοί» του Σύριζα είχαν λυσσάξει να κλείσουν τη Μαρέβα στο σπίτι της. Άφριζαν μέχρι να παρατήσει την επιτυχημένη επιχείρηση που είχε φτιάξει μόνη της και με την αξία της, είχαν φαγωθεί να τη στήσουν μπροστά στον νεροχύτη να πλένει πιάτα διότι κάθε δραστηριότητα της (ακόμα και επαγγελματική) ήταν συνώνυμη της διαπλοκής.
Και τώρα αυτοί οι τύποι ανέχονται και χειροκροτούν τον Τάιλερ αυτοκόλλητο με τον Στέφανο σε κάθε δημόσια εμφάνιση, και το σκυλί του ζεύγους, και την επιθυμία τους να γεννήσουν (από παρένθετη) δυο αγόρια, και τις μετέπειτα θλιβερές «διευκρινήσεις» ότι αν γεννούσαν κορίτσι δεν θα ήξεραν τι να του πουν για την περίοδο του, και άλλες βλακείες και ασυναρτησίες και αηδίες, ων ουκ έστιν αριθμός. Κι όλα αυτά την ώρα που ο κόσμος γύρω μας γίνεται κάθε μέρα και πιο επικίνδυνος.
Τι να πω; Ότι υπάρχει Νέμεσις; Ότι βιώνουν το πολιτικό τέλος που τους άξιζε από την αρχή; Το λέω.
Υ.Γ. Για τα αποτελέσματα των εκλογών, στο αυριανό.
