Βλέποντας τον Βρούτση και τον Οικονόμου να περνάνε την πόρτα της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου κρατώντας στα χέρια τους χοντρούς φακέλους, ειλικρινά μου ήρθε να γελάσω. Όχι, δεν αμφισβητώ καθόλου τις αγαθές προθέσεις των δύο υπουργών, απλώς η εικόνα τους μου θύμισε τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη να περνά ακριβώς την ίδια πόρτα το 2021 κρατώντας έναν αντίστοιχα χοντρό φάκελο. Μόνο τα ονόματα των υπουργών και των εισαγγελέων άλλαξαν ανάμεσα στις δυο ημερομηνίες.
Τότε εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ήταν ο Βασίλης Πλιώτας, τώρα είναι η Γιωργία Αδειλίνη. Τότε ο Χρυσοχοίδης παρέδωσε 500 ονόματα μέλη της Greek Mafia, τώρα οι Οικονόμου και Βρούτσης παρέδωσαν 200 ονόματα Ελλήνων χούλιγκαν. Οπότε διακόσοι χουλιγκάνοι από δω, πεντακόσιοι μαφιόζοι από κει, έπηξε η εισαγγελία με κακούργους. Δεν τους χωράνε τα ράφια και οι φωριαμοί του κτιρίου, τόσο είναι το βάρος των ονομάτων και των κακουργημάτων που έχουν πάνω στους ώμους τους.
Μάλιστα. Και τι θα τους κάνει παρακαλώ η κυρία Αδειλίνη τους διακόσιους χούλιγκανς που έχει πάνω στο γραφείο της; Ότι έκανε και ο κύριος Πλιώτας τους πεντακόσιους Έλληνες μαφιόζους που του παρέδωσε ο Χρυσοχοίδης, υποθέτω. Χαριτωμένο όλο αυτό το νταβαντούρι, τελικά. Η αστυνομία ξέρει ονόματα και αδικήματα κι αντί να μπουζουριάσει τους ενόχους σε καμιά φυλακή, τους περιμαζεύει μέσα σε φακέλους. Κάτι είναι κι αυτό βέβαια, μπροστά στο τίποτα.
Η δικαιοσύνη πάλι, αντί να καταδικάσει τον κάθε χουλιγκάνο και μαφιόζο όταν της τον πάει δεμένο η αστυνομία στο δικαστήριο, τον αφήνει ελεύθερο κι ύστερα ο ανώτατος λειτουργός της περιμένει φακέλους από τον υπουργό προστασίας του πολίτη μπας και κάνει κάτι συμπληρωματικό. Στο μεταξύ, οι δικαστές λένε ότι δεν νομοθετούν αυτοί, τους νόμους των βουλευτών εφαρμόζουν. Οι δε βουλευτές, όσο είναι βουλευτές λένε ότι τους έχουν μόνο για να σηκώνουν το χέρι τους και μόλις γίνουν υπουργοί λένε ότι μόνο οι εισαγγελείς μπορούν να κάνουν κάτι δραστικό.
Κατά τα άλλα, ωραία αυτή μόδα. Μόλις παραφουσκώσει ένα θέμα λόγω ακραίων εγκληματικών πρακτικών, οι υπουργοί μαζεύουν στοιχεία σ’ ένα φάκελο και με τις κάμερες να τους ακολουθούν πάνε στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Μετά, νίπτουν τας χείρας τους; Όχι ακριβώς, αλλά έχουν και μια πεποίθηση ότι έκαναν το καθήκον τους, αφού πια είναι δουλειά του εισαγγελέα να περιμαζέψει τις συμμορίες, να δέσει τη δράση τους νομικά και να τους στείλει για καταδίκη. Οπότε όλα ωραία, κατά μία έννοια. Κι αν δεν είναι ωραία, τουλάχιστον έκαναν ό,τι μπορούσαν. Αλήθεια, μ’ εκείνους τους 500 μαφιόζους του 2021, τι απέγινε;
