Διάβασα τις δηλώσεις του κ. Φαραντούρη, καθηγητή πανεπιστημίου, συμβούλου του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και υποψήφιου ευρωβουλευτή, σύμφωνα με τις οποίες «ευχής έργον να ρίξει την κυβέρνηση η Ευρωπαία εισαγγελέας».
Αναρωτιέμαι για πολλοστή φορά φωναχτά, αν έχει κάτι το νερό που πίνουν εκεί στην Κουμουνδούρου και άνθρωποι με σπουδές και αξιοπρεπές εργασιακό βίο, μόλις το πίνουν μετατρέπονται σε πολιτικά, τοξικά πλάσματα χωρίς έρμα και ειρμό. Αυτό είναι ένα πρόβλημα που θα πρέπει οι ίδιοι να το απαντήσουν και να βρουν την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή, αν και δεν το ελπίζω, γιατί αποτελεί στο βασικό χαρακτηριστικό του πολιτικού τους DNA.
Αν πάντως με ρωτούσαν ποια θεραπευτική αγωγή να ακολουθούσαν, χωρίς να είμαι γιατρός, αλλά ένας απλός άνθρωπος, θα τους συνιστούσα τη ρέμβη, δηλαδή να κάνουν μερικά βήματα πίσω για να μπορέσουν να δουν τη μεγάλη εικόνα, να μειώσουν τους παλμούς της καρδιάς, έτσι ώστε ήρεμα και νηφάλια να προσπαθήσουν να προσεγγίσουν την πραγματικότητα καθεαυτή και όχι την προκατασκευασμένη που υπάρχει μόνο στο μυαλό τους.
Τότε, ίσως θα έβλεπαν πως η τρέχουσα τετραετία είναι μία μεγάλη ευκαιρία για τη χώρα. Η προηγούμενη κυβερνητική θητεία της Ν.Δ. σημαδεύτηκε από την υβριδική επίθεση στον Έβρο, την πανδημία και τις επιπτώσεις της, τον πόλεμο στην Ουκρανία και την ενεργειακή κρίση.
Στα χρόνια που ακολουθούν, ας ελπίσουμε πως θα αποφύγουμε συνταρακτικά γεγονότα που θα φέρουν τα πάνω κάτω, αν και καμία εγγύηση δεν μπορεί να δώσει κανένας για αυτό.
Ωστόσο, έχουμε μπροστά μας τρία γεμάτα χρόνια μέχρι τις επόμενες βουλευτικές εκλογές, τις μόνες αρμόδιες για την εναλλαγή των κυβερνήσεων, κ. καθηγητά Φαραντούρη.
Μέχρι τότε, θα περίμενα από την αντιπολίτευση της χώρας, τουλάχιστον εκείνη που φαντασιώνεται πως είναι σοβαρή να ασχοληθεί με τα μεγάλα προβλήματα της χώρας. Για παράδειγμα, με την αλλαγή του «μείγματος» των ξένων επενδύσεων, οι οποίες σήμερα περιορίζονται στον τουρισμό και την κτηματαγορά. Μήπως θα έπρεπε ως αντιπολίτευση να ελέγξουν την κυβέρνηση για το αν σκοπεύει να δημιουργήσει ένα ευνοϊκό πλαίσιο για τις ξένες επενδύσεις που θα παράγουν προϊόντα και υπηρεσίες υψηλής προστιθέμενης αξίας, θα δημιουργούν νέες καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας και, παράλληλα, να θεραπεύσει μία από τις μόνιμες πληγές με τη δημιουργία απλού, κατανοητού και σταθερού φορολογικού συστήματος;
Αντί για όλα αυτά, όμως, ένα μέρος της αντιπολίτευσης και μάλιστα η Αξιωματική, το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να υπονομεύει τη σταθερότητα και τη διεθνή εικόνα της χώρας. Κατανοητό, αφού δεν έχει τίποτα να προτείνει, ασχολείται με αυτό που ξέρει καλύτερα να κάνει: να καταστρέφει τον κόπο των άλλων.
Από κοντά και το άλλο κόμμα του «συνταγματικού τόξου», όπως αυτοαποκαλείται, το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, το οποίο σπεύδει να καταθέσει πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης, βασισμένο σε ένα δημοσίευμα, οι εμπνευστές του οποίου την επόμενη κιόλας ημέρα θέλησαν ευσχήμως να αποκηρύξουν.
Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί πως όλα όσα κάνει η κυβέρνηση είναι καλώς καμωμένα. Απεναντίας, από την αρχή της δεύτερης θητείας της παρατηρούνται δυσλειτουργίες, αβελτηρία, φοβική αντιμετώπιση ορισμένων ζητημάτων και άλλα πολλά.
Αν η αντιπολίτευση δεν σοβαρευτεί να ελέγξει τα πεπραγμένα και τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης πολύ φοβάμαι πως σε λίγα χρόνια από σήμερα, θα μιλάμε για μία χαμένη τετραετία, η οποία θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ως χρυσή ευκαιρία για την ελληνική κοινωνία. Τότε, όμως, θα είναι αργά.
