Dura lex sed lex

Μεταδόθηκαν σε πανελλήνια κάλυψη οι σκηνές με μετανάστες, οι οποίοι αυθαιρέτως, αυτοβούλως και παρανόμως, συγκεντρώθηκαν στο λιμάνι της Ρόδου και απαίτησαν τη μεταφορά τους στην ενδοχώρα. Εξοργιστικές σκηνές. 

Ας τα πάρουμε από την αρχή όμως. 

Πρόκειται για ανθρώπους οι οποίοι δεν εισήλθαν στη χώρα από τα νόμιμα σημεία ελέγχου και εισόδου, αλλά παράνομα, σκίζοντας οι περισσότεροι τα ταξιδιωτικά τους έγγραφα, έτσι ώστε να μπορούν να επικαλεστούν ό,τι θέλουν ως προς το όνομα, την ηλικία, τη χώρα καταγωγής. Αυτό δημιουργεί τα εξής προβλήματα:

α) οι αρχές δεν μπορούν να ταυτοποιήσουν με ακρίβεια τα πρόσωπα αυτά και

β) όταν το κάνουν, οι χώρες καταγωγής τους δεν τους δέχονται πίσω, επειδή δεν τους αναγνωρίζουν ως πολίτες τους, μιας και δεν μπορούν να το αποδείξουν. 

Αφού μπουν και μείνουν για ένα διάστημα, οι άνθρωποι αυτοί αρχίζουν και προβάλλουν διάφορες αιτιάσεις, απαιτήσεις και αιτήματα, χωρίς να λαμβάνουν καν υπόψη το μέγεθος της χώρας, τις αντοχές της οικονομίας, την ανοχή του ντόπιου πληθυσμού. Προφανώς, κάποιοι τους ορμηνεύουν και τους καθοδηγούν. Το μυαλό μου πάει σε διάφορες ΜΚΟ, οι οποίες έχουν αφανείς ή φανερούς πόρους και άλλη δουλειά δεν έχουν από το να «σώσουν» με το κεφάλι, όποιον θέλει να εισέλθει στην ευρωπαϊκή επικράτεια με τα γενναιόδωρα επιδόματα. 

Αυτή ήταν η μία πλευρά. Ας δούμε την άλλη. 

Αν δεν κάνω λάθος, υπεύθυνο για την τάξη και τη δημόσια ασφάλεια των λιμένων της χώρας, είναι το Λιμενικό Σώμα. Θα ήθελα να μάθω τι έκανε σήμερα για να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση. Πόσες συλλήψεις έγιναν για παρακώλυση συγκοινωνιών, μεταξύ εκείνων που απέκλεισαν την καταπακτή του πλοίου και εμπόδισαν τον απόπλου του;

Πόσες συλλήψεις έγιναν μεταξύ εκείνων που έθεσαν σε κίνδυνο όχι μόνο την ακτοπλοΐα, αλλά και την ασφάλεια του λιμανιού; Την απάντηση τη γνωρίζω, αλλά θα περιμένω να δω αν το αρμόδιο υπουργείο θα βγάλει σχετική ανακοίνωση, παρόλο που πιστεύω πως δεν θα το κάνει. 

Έχουν αναζητηθεί ευθύνες από τα τοπικά στελέχη του Λιμενικού, τα οποία άφησαν να ξεφύγει η κατάσταση στο λιμάνι της Ρόδου; Μήπως εκτελούσαν άνωθεν εντολές; Τίνος εντολές; Του αρχηγού του σώματος; Του αρμόδιου υπουργού; Αντιλαμβάνεται η φυσική και πολιτική ηγεσία του υπουργείου πως πρώτιστο καθήκον της είναι η υπεράσπιση της πατρίδας και η διασφάλιση της τάξης και της ασφάλειας στα λιμάνια της χώρας; 

Τα ερωτήματα αυτά απαιτούν υπεύθυνες απαντήσεις. Αν δεν μπορούν να κάνουν τη δουλειά που ανέλαβαν, ας παραιτηθούν κι ας αναλάβουν άλλοι. 

Βέβαια, αν κάτι τέτοιο το είχα κάνει εγώ μαζί με την παρέα μου, έστω μεθυσμένοι, τώρα θα καθόμασταν στο κρατητήριο και θα περιμέναμε να ξημερώσει για να παρουσιαστούμε στον τοπικό εισαγγελέα. 

Εύλογα προκύπτει το ερώτημα: οι νόμοι ισχύουν μόνο για τον γηγενή πληθυσμό; Οι παρανόμως εισελθόντες στη χώρα απολαμβάνουν ασυλίας και μάλιστα πλούσια επιδοτούμενης; 

Όπως έχω γράψει και ξαναγράψει το μεταναστευτικό αποτελεί τη μεγάλη αχίλλειο πτέρνα της κυβέρνησης, η οποία δε δείχνει την αποφασιστικότητα και αποτελεσματικότητα που απαιτείται. Τώρα πλέον, δεν ανησυχεί μόνο ο πληθυσμός των τοπικών κοινωνιών που πλήττονται άμεσα, αλλά ολόκληρη η ελληνική κοινωνία, η οποία βλέπει πως είμαστε μια ανοχύρωτη χώρα απέναντι σε διάφορα φαινόμενα, ορισμένα εκ των οποίων δυνητικά μπορούν να μετατραπούν σε υβριδικές απειλές, όπως έδειξαν τα γεγονότα της άνοιξης του 2020 στον Έβρο. 

Οι ροές, παραδόξως (sic) έχουν αυξηθεί κοντά 500% το τελευταίο διάστημα. Έτσι, πρώτα είχαμε τους πανηγυρισμούς στις δομές φιλοξενίας στα νησιά υπέρ των θηριωδιών της ΧΑΜΑΣ στο Ισραήλ και τώρα μία σαφέστατη απειλή κατά της δημόσιας τάξης και της ασφάλειας των λιμανιών της χώρας. 

Τι άλλο μας περιμένει; Αυτή η ερώτηση βρίσκεται στα χείλη των πολιτών της χώρας. Θα βρει, άραγε, το κουράγιο, η κυβέρνηση να δώσει μία πειστική απάντηση; Είναι μία ευκαιρία να μην πει τίποτα, αλλά να κάνει πολλά, ώστε να εδραιωθεί το αίσθημα ασφάλειας στους πολίτες. Θα το κάνει; Μένει να αποδειχθεί.