Βρίσκω πολύ θετικό το γεγονός πως το ΠΑΣΟΚ, μέσα σε συνθήκες πολιτικού ανταγωνισμού - όπως πρέπει στην ανοιχτή, αστική, δημοκρατική, κοινοβουλευτική δημοκρατία - δήλωσε ότι θα υποστηρίξει το νομοσχέδιο για την άρση των περιορισμών των αποδήμων να συμμετάσχουν στην εκλογική διαδικασία.
Η γενναία αυτή πράξη, είναι ένα μήνυμα με πολλούς αποδέκτες. Πρώτον, προς την κυβέρνηση, στην οποία το ΠΑΣΟΚ λέει πως κάθε τι που κρίνει πως είναι προς το συμφέρον της χώρας και των πολιτών, όπως άλλωστε έκανε και κατά το πρόσφατο παρελθόν, καταβάλλοντας βαρύ τίμημα, αλλά και πως θα συνεχίσει να την ελέγχει για πράξεις και παραλείψεις της, όταν κρίνει πως συμβαίνει αυτό. Δεύτερον, προς τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος επιμένει στη στείρα αντιπαράθεση και καταψήφιση ενός άδικου νόμου, για λόγους κομματικής σκοπιμότητας και ιδεολογικών εμμονών. Τρίτον, προς την κοινωνία, αναλαμβάνοντας με σοβαρότητα, να εκφράσει εκείνα τα κοινωνικά στρώματα, τα οποία επιδιώκουν μεν τη σταθερότητα και τη δημιουργία περιβάλλοντος ευνοϊκού για την προκοπή, δεν επιθυμούν δε τόσο την ανεξέλεγκτη δράση της κυβέρνησης, όσο και τη γεμάτη άσφαιρες βολές φωνασκούσα αντιπολίτευση.
Είναι λογικό, σε συνθήκες κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, τα κόμματα να έχουν διαφορές στον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουν την πραγματικότητα και τα προβλήματα που τους απασχολούν. Διαφορές ιδεολογικές, πολιτικές, οικονομικές, ακόμη και πολιτισμικές. Δεν είναι λογικό, όμως, στο όνομα και μόνο αυτών των διαφορών, να μην προσπαθούν για μία ελάχιστη συναίνεση στα μεγάλα θέματα και να μην αναζητούν από κοινού λύσεις αποδεκτές, τουλάχιστον, από την πλειοψηφία.
Στη μεταπολιτευτική περίοδο, όμως, δεν καλλιεργήθηκε αυτή η κουλτούρα και η χώρα βρέθηκε έρμαια σε ανόητες αντιπαλότητες, υπονομεύοντας το μέλλον της. Αποκορύφωμα αυτής της γενικευμένης και χωρίς όρια αντιπαράθεσης ήταν η δεκαετία 2008 - 2019, όπου κυριάρχησε ο λαϊκισμός, η καταστροφολογία, η εχθροπάθεια και, φοβάμαι πολύ, ο τοξικός πολιτικός λόγος που ήρθε για μείνει για πολύ. Το είδαμε αυτές τις ημέρες με τις κατάρες και τις ευχές να καούν συνάνθρωποί μας, με τη λογική ότι ψήφισαν άλλο κόμμα.
Η εποχή, ωστόσο, δεν προσφέρεται για άλλες τέτοιου είδους πολιτικές αθλοπαιδιές. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε - από την πανδημία μέχρι τις φωτιές και από τον πόλεμο στην Ουκρανία μέχρι τις επιπτώσεις της τεχνολογικής εξέλιξης - είναι πρωτόγνωρα, πολυσύνθετα και δεν επιδέχονται απλοϊκές λύσεις ή ερασιτεχνικούς πειραματισμούς.
Συνεπώς, αν κάτι θα πρέπει να χαρακτηρίσει την εποχή μας, και συγκεκριμένα αυτή την κοινοβουλευτική θητεία, θα πρέπει να είναι η διάθεση για συγκλίσεις και συναινέσεις στα μεγάλα και σημαντικά ζητήματα, διατηρώντας το κάθε κόμμα την πολιτική και ιδεολογική του αυτοτέλεια και ταυτότητα.
Εκείνο που δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό από τους πολίτες, όπως έδειξαν οι πρόσφατες εκλογές, είναι η άνευ λόγου και αιτίας αντιπαράθεση, η διαρκής καταστροφολογία, η πολιτική εκτός πραγματικότητας και μακριά από τα καθημερινά προβλήματα του πολίτη.
Η ψηφιοποίηση του κράτους, η βελτίωση των συστημάτων της δημόσιας υγείας και παιδείας, η ενίσχυση του ρόλου της Κοινωνίας των πολιτών, η διαμόρφωση συνθηκών για τη συμπερίληψη πολλών ευάλωτων ομάδων στην κοινωνική πρόοδο, η δημόσια ασφάλεια και η εθνική άμυνα, θα πρέπει να γίνουν πεδία συγκλίσεων, συνθέσεων και συναινέσεων, για λύσεις τεχνοκρατικά τεκμηριωμένες και πολιτικά αιτιολογημένες. Σε αυτή την περίπτωση, οι πολίτες θα ανταμείψουν εκείνους που συμβάλλουν στην πρόοδο, σε αντίθεση περίπτωση θα τους τιμωρήσουν με τον γνωστό από αρχαιοτάτων χρόνων εξοστρακισμό δια τη ψήφου από το πολιτικό σκηνικό.
Συμφωνώ με την άποψη πως υπάρχουν κόμματα χρήσιμα, κόμματα επιβλαβή και κόμματα αδιάφορα που ζουν στο δικό τους πολιτικό σύμπαν. Ανάμεσα σε αυτά, οι πολίτες επιλέγουν εκείνα που θεωρούν πως θα διαχειριστούν καλύτερα την πραγματικότητα και όχι εκείνα που επιδίδονται σε ιδεολογικούς ακροβατισμούς, λεκτικούς εντυπωσιασμούς και πολιτική αναποτελεσματικότητα.
Υ.Γ. Με τα άλλα τέσσερα κόμματα που στήριξαν το νομοσχέδιο, δεν θα ασχοληθώ προς το παρόν, αλλά θα περιμένω να δώσουν και άλλα δείγματα γραφής, προκειμένου να διαπιστώσω ότι κινούνται μέσα στα συνταγματικά και πολιτικά όρια της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Έχουμε καιρό μπροστά μας.
