Είναι τόσο μεγάλη η στεναχώρια εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ για την ίδρυση μη κερδοσκοπικών ΑΕΙ που δεν μπορούν να χαρούν την Τσικνοπέμπτη, δήλωσε ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος, κ. Φάμελλος.
Αν και πολλοί έσπευσαν να ειρωνευτούν τον κ. πρόεδρο, εγώ δηλώνω πως τον κατανοώ. Κατανοώ τη νοοτροπία της νηστείας από τη χαρά, κύριο χαρακτηριστικό της εν Ελλάδι αριστεράς ανέκαθεν, αφού θεωρεί πως η ίδια ως το επαναστατικό υποκείμενο της ιστορίας κουβαλάει στους ώμους της όλες τις δυστυχίες απανταχού της γης. Έτσι είναι, αν έτσι νομίζουν.
Η δημιουργία μίας κοσμοαντίληψης, σύμφωνα με την οποία η παρούσα καπιταλιστική φάση της ιστορίας, είναι μία περίοδος πόνου, στεναγμών και δεινών, ταιριάζει γάντι με τις μεσσιανικές, χιλιαστικές αντιλήψεις περί τέλους της προ- ιστορίας και ανατολής της ιστορίας, όπου δεν θα υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Κι ύστερα ξύπνησαν και θυμίζουν τη συμπαθέστατη κυρία που ξυπνάει από το κώμα ενώ είχε ήδη πέσει το Τείχος του Βερολίνου. Αντίο Λένιν!
Δίνοντας μάχες οπισθοφυλακής, οι δήθεν υπερασπιστές του δημόσιου ΑΕΙ, ουσιαστικά συνεχίζουν να το υπονομεύουν και να απαξιώνουν στα μάτια της ελληνικής κοινωνίας. Αμφιβάλλω αν μπαίνουν καν στον κόπο να διαβάσουν τα ευρήματα πλήθους δημοσκοπήσεων για αυτό το θέμα που είδαν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες ημέρες.
Νηστεύοντας, λοιπόν, τη χαρά ο κ. Φάμελλος και οι συν αυτών, ομού μετά των placebo κομμουνιστών της Νέας Αριστεράς, του αυθεντικών ερμηνευτών του Μαρξισμού - Λενινισμού του ΚΚΕ και του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, θρηνούν για κάτι που δεν τους αφορά, απλά και μόνο γιατί οι θέσεις τους έχουν ξεπεραστεί από τις εξελίξεις. Οι ίδιοι, βέβαια, μπορούν να φαντασιώνονται πως αποτελούν την πολιτική πρωτοπορία, αλλά τόσο οι δημοσκοπήσεις, όσο και τα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα, μάλλον δεν συνηγορούν υπέρ των απόψεών τους.
Επιμένουν, ωστόσο, να νηστεύουν τη χαρά και να μην μπορούν να απολαύσουν τα ξεροψημένα εδέσματα της ημέρας, ίσως γιατί έχουν περιπέσει σε θλίψη βαριά λόγω της έναρξης του Τριωδίου και της κυριαρχίας των καρναβαλικών μορφών και διαθέσεων, πράγμα που καταλύει το δικό τους μονοπώλιο ως καρναβαλικές φιγούρες του πολιτικού συστήματος, οι οποίες πιστεύουν πως αλλάζοντας προσωπεία ή φανταχτερά ρούχα / λόγια μπορούν πια να πείσουν.
Το νομοσχέδιο συζητείται ήδη στη Βουλή, το Τριώδιο θα τελειώσει κάποια στιγμή και ο κ. Φάμελλος, ίσως μπορέσει να χαρεί λίγο παρακολουθώντας τις «αντιδράσεις του ρωμαλέου, φοιτητικού κινήματος». Μόνο που μετά το Τριώδιο ακολουθεί πάντα η Μεγάλη Σαρακοστή και λίγο αργότερα θα έχουμε τις ευρωεκλογές, όταν ο κάθε κατεργάρης θα κάτσει στον πάγκο του.
