Η ζωή, όπως και η πολιτική, απεχθάνεται το κενό. Σε κάθε περίπτωση πάντως, όπου υπάρχει κάποιο κενό, σε μικρό χρονικό διάστημα εμφανίζεται κάτι που θα το συμπληρώσει.
Διαβάζοντας τα ευρήματα της χθεσινής δημοσκόπησης της Opinion Poll διαπίστωσα πως παρά το γεγονός της ανακοίνωσης του νέου κόμματος «Δημοκράτες» του Ανδρέα Λοβέρδου πριν από λίγες μόνο ημέρες, αυτό ήδη ανιχνεύεται στις προθέσεις ψήφου των πολιτών για τις ευρωεκλογές.
Η αλήθεια είναι πως η σημερινή διάταξη του πολιτικού μας συστήματος, είναι κάπως «παράξενη», όπου ένα κεντροδεξιό κόμμα, η Ν.Δ. ηγεμονεύει, ελλείψει αντιπάλου, ενώ η κατακερματισμένη αντιπολίτευση, τόσο εξ ευωνύμων, όσο και εκ δεξιών, δεν δείχνει ικανή να εκπληρώσει τον θεσμικό της ρόλο, παραδέρνοντας σε θέματα που δεν ενδιαφέρουν την ελληνική κοινωνία.
Ο περίκλειστος κόσμος των κομματικών μηχανισμών, πάρα πολλές φορές δημιουργεί «εικονικές πραγματικότητες» για εκείνους που παρεπιδημούν σε αυτούς. Συνήθως, έχει ολέθρια αποτελέσματα, μερικές φορές, όμως, και ιλαρά.
Η εμφάνιση ενός κόμματος που φιλοδοξεί να διεισδύσει στον προνομιακό, μέχρι τώρα, χώρο της Ν.Δ. είναι δείγμα υγείας και εξορθολογισμού, αρκεί η ηγεσία του κόμματος αυτού να μην επαναλάβει λάθη άλλων.
Από τις πρώτες δηλώσεις πάντως του Ανδρέα Λοβέρδου, είναι εμφανής η προσπάθεια κάλυψης ενός ευρέως φάσματος πολιτικών απόψεων που κινούνται αριστερά της Ν.Δ. και δεξιά των διαφόρων εκδοχών της αριστεράς.
Θα μπορούσαμε, κοντολογίς, να πούμε πως πρόκειται για μία μελετημένη και προσεκτική στις διατυπώσεις της σοσιαλδημοκρατική πλατφόρμα, με έντονο, ωστόσο, το ενδιαφέρον για τα εθνικά ζητήματα και τον γεωπολιτικό προσανατολισμό της χώρας.
Με άλλα λόγια, έχουμε ένα κόμμα, το οποίο αν το προτιμήσουν οι εκλογείς θα μπορούσε να παίξει ένα διττό ρόλο: αφενός να ελέγχει με σοβαρότητα και χωρίς κραυγές την κυβέρνηση και, αφετέρου, να λειτουργήσει ως εμβρυουλκό για την επιτάχυνση των αναγκαίων για τη χώρα μεταρρυθμίσεων.
Υπάρχει μία αξιοσημείωτη μερίδα πολιτών, οι οποίοι επέλεξαν τη Ν.Δ. του Κ. Μητσοτάκη ελλείψει άλλης, εναλλακτικής πρότασης. Οι «Δημοκράτες» του Α. Λοβέρδου δεν διεκδικούν αυτή τη στιγμή το δικαίωμα να κυβερνήσουν τη χώρα, ωστόσο, ως πολιτική παρουσία θα είναι πολλαπλώς χρήσιμη στο πολιτικό σύστημα, αλλά και στη χώρα.
Εξάλλου, κάποτε σε αυτή τη χώρα θα πρέπει να αρχίσουμε να συζητάμε σοβαρά και χωρίς υστερίες, τα ζητήματα των συνεργασιών και των συνεργιών των πολιτικών κομμάτων, αποβάλλοντας την οπαδική ψυχολογία του παρελθόντος.
Θα μπορέσουν οι «Δημοκράτες» να παίξουν αυτόν τον ρόλο; Αυτό θα εξαρτηθεί από το ποσοστό που θα πάρουν στις ευρωεκλογές, δημιουργώντας μίας «μαγιά» για τις εθνικές εκλογές, οψέποτε αυτές προκηρυχθούν
