Δεν πρόλαβαν να διοχετεύσουν τον ηλεκτρισμό τους τα bites του χθεσινού σημειώματος, ούτε να τα προσπεράσει η χθαμαλή επικαιρότητα των πυρκαγιών και στον ΣΥΡΙΖΑ, είχαμε την αντεπίθεση της παλαιάς Φρουράς, εκείνων δηλαδή που αποτελούσαν μέχρι τις πρόσφατες εκλογές το βαρύ πυροβολικό και την αιχμή του δόρατος.
Με μία ομοβροντία δηλώσεων των κ. Φίλη και Μπαλτά, η ιστορική πτέρυγα των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, επιτέθηκε κατά του νεόκοπου διεκδικητή της ηγεσίας του κόμματος κ. Στέφανο Κασσελάκη.
Η αλήθεια είναι πως - προς τιμήν τους - η κριτική που άσκησαν ήταν βαθιά πολιτική, ίσως γιατί αυτοί οι δύο, αλλά και αρκετοί άλλοι, έχοντας την πολιτική ως επάγγελμα πάνω από μισό αιώνα, γνωρίζουν πολύ καλά τους κινδύνους που προέρχονται από την new age πολιτική που λανσάρει ο κ. Κασσελάκης.
Ο φόβος τους είναι απολύτως κατανοητός, η μετα-πολιτική πλατφόρμα του κ. Κασσελάκη δεν προοιωνίζει τίποτα το καλό για εκείνους που αναζητούν ευθύνες για τις απανωτές εκλογικές ήττες και την άθλια αντιπολιτευτική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ το προηγούμενο διάστημα. Τα μέλη της παλιάς φρουράς, είτε συνδιαμόρφωναν, είτε σιωπούσαν κατά τον καθορισμό της πολιτικής, της στρατηγικής και της τακτικής του κόμματος. Οι κατά καιρούς υπαινιγμοί διαφόρων, γινόταν αντιληπτοί ως απλές αμυντικές βολές για την ενίσχυση των εσωκομματικών προκαλυμμάτων, ως «σοφή» διατήρηση των δυνάμεων σε μία μελλοντική αντεπίθεση.
Μόνο που ήρθε η επίθεση της ίδιας της πραγματικότητας και σάρωσε τα σαθρά οχυρωματικά έργα, εκείνων που προτίμησαν τον πόλεμο φθοράς από την καθαρή επίθεση στο στρατηγείο, βλέποντας το να οδηγεί το στράτευμα από τη μία στην άλλη ταπεινωτική ήττα.
Ήταν, όμως, στραβό το κλίμα, το έφαγε κι ο γάιδαρος.
Η διαδικασία εκλογής νέας ηγεσίας στον ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύεται δυσεπίλυτη εξίσωση όχι μόνο για τους εξωτερικούς παρατηρητές, αλλά και για τους γνώστες της εσωκομματικής ανθρωπογεωγραφίας, των διαδρόμων και των κλειστών γραφείων.
Η κατάσταση περιγράφεται ως κινούμενη άμμος, με τις διαρκείς μετακινήσεις στελεχών από το ένα στρατόπεδο στο άλλο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, ακόμη και εκείνα τα μπλοκ που θεωρούνταν συμπαγή, να γνωρίζουν ρωγμές και απώλειες, να χαλάνε κομματικές φιλίες και συμμαχίες.
Όπως στη ζωή, έτσι και στην πολιτική, χρειάζεται ανανέωση των δυνάμεων, χρειάζονται εφεδρείες ικανές να αναλάβουν ακόμη και δύσκολες αποστολές για πρώτη φορά. Ο κ. Κασσελάκης σε αυτό ποντάρει και η παλιά φρουρά το γνωρίζει, όπως γνωρίζει πολύ καλά πως σε περίπτωση νίκης του, ο δρόμος για την έξοδο θα ανοίξει διάπλατα, γιατί πολύ απλά δεν θα χωρούν στο κόμμα που αυτός οραματίζεται.
Σκληροτράχηλοι της πολιτικής, μαΐστροι της εσωκομματικής ίντριγκες, επικεφαλής μικρών, προσωπικών κομματικών στρατών, τα μέλη της παλιάς φρουράς, δεν θα παραιτηθούν αμαχητί. Οι σημερινές βολές, είναι απλά τροχιοδεικτικές. Όσο πλησιάζει η ημέρα των εκλογών, τόσο πιο αισθητή θα κάνουν την παρουσία τους στη δημόσια σφαίρα, τόσο πιο σκληρή θα είναι η αντιμετώπιση του εχθρού. Ναι εχθρού, γιατί στην προκειμένη περίπτωση έχουμε μία δόλια επιχείρηση κατάληψης του κόμματος εξ εφόδου από άνθρωπο που δεν είχε καμία απολύτως σχέση μαζί του πλην μία ευκαιριακής υποψηφιότητας.
Ο πόλεμος έχει ξεσπάσει και θα είναι αδυσώπητος και ανελέητος. Θύματα θα υπάρξουν πολλά. Το κόμμα, ακόμη κι αν καταφέρει να εκλέξει αρχηγό με ένα ευπρόσωπο ποσοστό, θα βγει από αυτή τη διαδικασία βαριά τραυματισμένο με ελάχιστες ελπίδες αποκατάστασης της κομματικής ενότητας.
Οι αποχωρήσεις και διασπάσεις έχουν μακρά ιστορία στην ελληνική αριστερά. Όσες έγιναν σε δύσκολους καιρούς, τσάκισαν ανθρώπους και καθόρισαν την μοίρα αρκετών γενεών. Ας ελπίσουμε πως αυτή τη φορά, τα πράγματα θα γίνουν πιο πολιτισμένα και η αντιπαράθεση θα μείνει στο πεδίο της πολιτικής και των ιδεών. Ωστόσο, η συμπεριφορά ορισμένων εκ των παικτών και κυρίως εκείνων των αυτόκλητων υποστηρικτών του νέου υποψηφίου, μας προϊδεάζει άσχημα.
