Με τον γνωστό στόμφο και την έντονη συγκίνηση στην οποία μάς έχουν συνηθίσει τα βορειοκορεατικά μέσα, παρουσιάζουν ρεπορτάζ για το κόκκινο χαλί που στρώθηκε στην Πιονγιάνγκ για την άφιξη των βετεράνων του πολέμου της Κορέας εν όψει των εορτασμών της 69ης επετείου από την υπογραφή της Συμφωνίας για την Εκεχειρία στις 27 Ιουλίου του 1953. Μάλιστα, τους περίμεναν και «δώρα» από τον ηγέτη Κιμ Γιονγκ-ουν.
«Τα πλήθη κυμάτιζαν σημαίες της Βόρειας Κορέας σε μια εορταστική ατμόσφαιρα» μετέδιδε χαρακτηριστικά χθες το βορειοκορεάτικο πρακτορείο ειδήσεων KCNA, κάνοντας λόγο για σεβασμό σε μια νικητήρια στον πόλεμο γενιά ως καθήκον για τη νέα γενιά. «Το θέμα δεν είναι μόνο ηθικό αλλά και μέρος της διατήρησης της σπουδαίας κατάκτησης του σοσιαλισμού», τόνιζε το ρεπορτάζ.
Ποια είναι όμως η κατάκτηση σε μια χώρα που βρίσκεται στο χείλος του λιμού, που δεν είχε ούτε φάρμακα να αντιμετωπίσει τον κορονοιό και κρατάει τους πολίτες του φυλακισμένους σε άθλιες συνθήκες όπως αποκαλύπτουν όσοι αποσκιρτούν στη Νότια Κορέα; Και ποια είναι η εκεχειρία;
Ο πόλεμος που ξεκίνησε στις 25 Ιουνίου του 1950, όταν 135.000 βορειοκορεάτες εισέβαλαν στον 38ο παράλληλο που χωρίζει τη Βόρεια και τη Νότια Κορέα σε μια προσπάθεια να αποκτήσουν τον πλήρη έλεγχο της κορεατικής χερσονήσου, εξελίχθηκε σε ακόμα έναν πόλεμο Ρωσίας- ΗΠΑ.
Η Ουάσινγκτον, υπό τον πρόεδρο Χάρι Τρούμαν, αντέδρασε με «αστυνομική δράση» συγκεντρώνοντας δυνάμεις από τους συμμάχους της απ' όλο τον κόσμο, μεταξύ των οποίων και Έλληνες υπό την Διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών για να βοηθήσουν τη Νότια Κορέα.
Την κομμουνιστική Βόρεια Κορέα στήριζαν Σοβιετική Ένωση και Κίνα, με το Πεκίνο να στέλνει σχεδόν 250.000 στρατιώτες στην κορεατική χερσόνησο όσο οι υπό την ηγεσία των ΗΠΑ δυνάμεις προέλαυναν προς τα σύνορα της Κίνας με τη Β. Κορέα.
Η κινεζική στήριξη προς της Πιονγιάνγκ αναχαίτισε την επέλαση των δυτικών δυνάμεων και το 1951 είχε διαμορφωθεί το απόλυτο τέλμα στον 38ο παράλληλο, όπου βρίσκεται σήμερα το σύνορο μεταξύ Βόρειας και Νότιας Κορέας.
Οι συνομιλίες για την επίτευξη εκεχειρίας ξεκίνησαν το 1951 και τελικά μετά από δύο χρόνια, στο Πανμουντζόμ, στον 38ο παράλληλο συμφώνησαν και μες σε τρεις μέρες και οι δύο πλευρές απέσυραν τα στρατεύματα τους σε απόσταση τουλάχιστον 2 χλμ από τη γραμμή κατάπαυσης του πυρός. Στο έγγραφο που υπεγράφη διευκρινίζεται ρητώς ότι δεν πρόκειται για συνθήκη ειρήνης ενώ η Νότια Κορέα δεν έχει υπογράψει.
Η ένταση μεταξύ των δύο κρατών είχε υποχωρήσει αρκετά σε σημείο που το 1991 Πιονγιάνγκ και Σεούλ υπέγραψαν τη Βασική Συμφωνία στην οποία αναφερόταν μάλιστα ότι στόχος ήταν η ενοποίηση. Αυτό το όραμα όμως κατέρρευσε καθώς η κούρσα εξοπλισμού της Βόρειας Κορέας και ο θάνατος του ηγέτη της Κιμ Ιλ Σονγκ το 1994 σε συνδυασμό με πολιτική αναταραχή στο Νότο οδήγησε σε νέες εντάσεις.
Στην πρώτη Σύνοδο κορυφής των δύο κρατών δε που έγινε τον Ιούνιο του 2000 έγινε άλλη μια προσπάθεια για σύγκλιση αλλά και αυτή τελείωσε άδοξα όταν το 2002 η Βόρεια Κορέα παραδέχθηκε ότι είχε μπει στην κούρσα πυρηνικών όπλων.
Δύο κόσμοι παράλληλοι
Έκτοτε, η Σεούλ καταγράφει τις δοκιμές πυρηνικών όπλων της Πιονγιάνγκ και θωρακίζεται.
Χθες, ο νέος πρόεδρος της Νότιας Κορέας, Γιουν Σουκ -Γέολ έδωσε νέα έμφαση στο αποκαλούμενο σύστημα kill Chain στην αντιμετώπιση μια τυχόν πυρηνικής επίθεσης της Βόρειας Κορέας. Αναπτύχθηκε για πρώτη φορά πριν από μια δεκαετία όταν η Βόρεια Κορέα εντατικοποίησε το πυρηνικό της πρόγραμμα και προβλέπει προληπτικά πλήγματα στους πυραύλους του αντιπάλου και της ηγεσίας του σε περίπτωση που εντοπιστεί πιθανότητα άμεσης επίθεσης.
Και στην κούρσα οπλικού παραλογισμού των δύο χωρών σταματούν τα κοινά σημεία.
Η Νότια Κορέα είναι μια φιλελεύθερη οικονομία μ' ένα δημοκρατικό κράτος που το απασχολούν ζητήματα όπως αν θα πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερος έλεγχος των πρακτικών της αστυνομίας, γίνονται διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με απεργούς. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, το ΑΕΠ το 2021 ανερχόταν σε 1798.53 δισεκατομμύρια δολάρια. Για τη βόρεια Κορέα η ίδια πηγή αναφέρει ότι το ΑΕΠ της το 2019 ανερχόταν σε 18 δισεκατομμύρια δολάρια ενώ δεν υπάρχουν στοιχεία για το 2020 και το 2021 για την οικονομία του ολοκληρωτικού καθεστώτος που βρίσκεται σε απομόνωση και αποτελεί ένα από τα πιο καλά διατηρημένα, ίσως λόγω αυτής της απομόνωσης, απομειναριού του κομμουνιστικού παρελθόντος.
Την ώρα που η Νότια Κορέα, που είναι μεταξύ των πιο τεχνολογικά προηγμένων χωρών και ηγέτης στα ηλεκτρονικά, την ψηφιακή τεχνολογία, τους ημιαγωγούς και τα κινητά τηλέφωνα, επενδύει περίπου 177,1 εκατομμύρια δολάρια στο metaverse, το εικονικό, ψηφιακό, τρισδιάστατο σύμπαν που θολώνει τις γραμμές μεταξύ της online δραστηριότητας και της πραγματικής ζωής, η Βόρεια Κορέα ζει σε οικονομία εικονικής πραγματικότητας.
Το καθεστώς επιστρατεύει όλες τις σκοτεινές μεθόδους των συνομιλητών της, βλέπε Κίνα, για να εξασφαλίσει πόρους, ειδικά μετά την μεγάλη δοκιμασία της πανδημίας που την ανάγκασε να κλείσει τα σύνορα με τον βασικό της εμπορικό «συνομιλητή», το Πεκίνο. Ενδεικτικά, χάκερς του καθεστώτος, σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα του CNBC, ήταν πιθανώς υπεύθυνοι για την κλοπή περίπου 100 εκατομμυρίων δολαρίων σε κρυπτονομίσματα από την Horizon, μια αμερικανική start-up ανταλλαγής tokens μεταξύ διαφορετικών δικτύων. Παρά το γεγονός όμως ότι προσπαθούν να παρακάμψουν τις κυρώσεις μέσω των κρυπτονομισμάτων, οι πολίτες της χώρας υποφέρουν: σύμφωνα με έκθεση του ΟΗΕ, το διάστημα 2018-2020, το 42,4% των βορειοκορεατών ήταν υποσιτισμένοι. Το ποσοστό αυτό με την πανδημία εκτιμάται ότι έχει αυξηθεί κι άλλο...
