Του Γιώργου Παυλόπουλου
Η Τουρκία είναι κράτος Ερντογάν και η θέλησή του γίνεται πάντα σεβαστή. Αυτό συνέβη και με τις εκλογές στην Κωνσταντινούπολη. Ο «σουλτάνος», οργισμένος για την απώλεια της Κωνσταντινούπολης στις δημοτικές εκλογές της 31ης Μαρτίου, έστειλε μήνυμα ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει δεκτό με κανένα τρόπο και η διαδικασία πρέπει να επαναληφθεί. Έτσι, τα μέλη του Ανώτατου Εκλογικού Συμβουλίου δεν είχαν άλλη επιλογή από το να... προσκυνήσουν – έχοντας προφανώς κατά νου τι έχουν πάθει τα τελευταία χρόνια όσοι έχουν τολμήσει να αμφισβητήσουν τις βουλές του παλατιού.
Το αποτέλεσμα είναι ότι η ένσταση που είχε καταθέσει το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης έγινε δεκτή, οι εκλογές ακυρώνονται και η διαδικασία θα επαναληφθεί στις 23 Ιουνίου. Όσο για τον Εκρέμ Ιμάμογλου, τον υποψήφιο της αντιπολίτευσης που είχε αναδειχθεί νικητής – μετά και την επανακαταμέτρηση – με κάτι λιγότερο από 14.000 ψήφους διαφορά από τον πρώην πρωθυπουργό Μπιναλί Γιλντιρίμ, έχοντας μάλιστα αναλάβει επισήμως τα καθήκοντά του από τις 17 Απριλίου, βρίσκεται ενώπιον ενός πολύ δύσκολου διλήμματος.
Πλέον, τόσο ο ίδιος όσο και η κεμαλική αντιπολίτευση του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος, καλούνται είτε να διεκδικήσουν εκ νέου την ψήφο των πολιτών της Κωνσταντινούπολης είτε να κηρύξουν ανένδοτο και να βγάλουν τον λαό στους δρόμους, καλώντας τον να αντισταθεί στο «πραξικόπημα του Ερντογάν» – γνωρίζοντας, προφανώς, ότι και στις δύο περιπτώσεις θα βρεθούν αντιμέτωποι με τον πανίσχυρο μηχανισμό του προέδρου και του ΑΚΡ, που έχουν αποδείξει ότι δεν διστάζουν μπροστά σε τίποτα για να υπερασπίσουν τα συμφέροντά τους.
Υπενθυμίζεται ότι μέχρι να γίνει γνωστή η απόφαση για ακύρωση των εκλογών, όλες οι άλλες προσφυγές που είχε καταθέσει το ΑΚΡ είχαν απορριφθεί από το Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο. Την κρίσιμη στιγμή, ωστόσο, η πλάστιγγα έγειρε προς την αντίθετη πλευρά, με ψήφους 7 έναντι 4. Όσο για την αιτιολογία, είναι πρακτικά η ίδια που έχει στηρίξει τους διαρκείς διωγμούς σε βάρος όλων των αντιπάλων του Ερντογάν: Ότι η εκλογική διαδικασία αλλοιώθηκε από τον «δάκτυλο» των γκιουλενιστών και των οπαδών τους στις τάξεις του κρατικού μηχανισμού, αλλά και τη συμμετοχή σε αυτήν πολιτών που θα έπρεπε να τους έχουν αφαιρεθεί τα πολιτικά τους δικαιώματα εξαιτίας της συνεργασίας τους με το δίκτυο του ιμάμη.
