Οι γκωλικοί Ρεπουμπλικανοί εξεγείρονται μπροστά στον επαίσχυντο «γάμο συμφέροντος» με τον Εθνικό Συναγερμό που προωθεί ο ηγέτης τους, η Λεπέν «φλερτάρει» με τον Ερίκ Ζεμούρ, η Αριστερά συγκροτεί κοινό μέτωπο, ο Εμανουελ Μακρόν ξεκαθαρίζει ότι όποια και αν είναι η έκβαση των πρόωρων βουλευτικών εκλογών δεν παραιτείται. Και η Ευρώπη αγωνιά μπροστά στην κάλπη της Γαλλίας, η οποία έχει υπάρξει ανέκαθεν εργαστήριο πολιτικών εξελίξεων ορίζοντας τάσεις, συσχετισμούς και επιρροές πέραν των συνόρων της.
Τα νερά είναι αχαρτογράφητα και το ρίσκο που ανέλαβε ο Μακρόν τεράστιο για τη Γαλλία, μαζί και την Ευρώπη. Είναι περισσότερο από ποτέ υπαρκτός ο κίνδυνος να βρεθεί η Γαλλία με τον Εθνικό Συναγερμό (RN) σε κοινοβουλευτικά ύψη, και τον Μακρόν να εκτίει το υπόλοιπο τη θητείας του απέναντι σε μία Εθνοσυνέλευση εχθρική προς όλα όσα πιστεύει και σε υποχρεωτική «συγκατοίκηση» με έναν πρωθυπουργό που ίσως δεν θα είναι άλλος από τον Ζορντάν Μπαρντελά.
Είναι η τέλεια «συνταγή» που θα μπορούσε να καταστήσει τη Γαλλία σχεδόν ακυβέρνητ», σε καιρούς μείζονων γεωπολιτικών και οικονομικών προκλήσεων για την Ευρώπη με τον Μακρόν να τάσσεται αναφανδόν υπέρ της στήριξης της Ουκρανίας και να βγαίνει μπροστά για τη στρατηγική αυτονομία της Ένωσης, έχοντας απέναντί του ένα κόμμα που βρισκόταν παραδοσιακά κοντά στον Βλαντιμίρ Πούτιν, και ας έχει τώρα αναθεωρήσει τουλάχιστον ως θέση που βγάζει προς τα έξω.
Εν όψει των εκλογών που θα διεξαχθούν σε δύο γύρους, στις 30 Ιουνίου και τις 7 Ιουλίου, οι διαβουλεύσεις για τη συγκρότηση συμμαχιών είναι πυρετώδεις. Η διερεύνηση του πεδίου συνεργασίας μεταξύ της Μαρίν Λεπέν και της ακροδεξιάς του Ερίκ Ζεμούρ ήταν εν πολλοίς αναμενόμενη, όχι όμως και η προθυμία του επικεφαλής των γκωλικών Ρεπουμπλικανών Ερίκ Σιοτί να λάβει μέρος σε μία τέτοια συμμαχία.
Πυροδότησε σάλο ο Ερίκ Σιοτί με τον υποτιθέμενο πραγματισμό του -«μπορούμε είτε να αγνοήσουμε τι συμβαίνει ή να προσφέρουμε μία εναλλακτική για τη χώρα», δήλωσε. Καθώς δεχόταν δημόσια τα συγχαρητήρια της Μαρίν Λεπέν, πολιτικοί των Ρεπουμπλικανών τον κατακεραύνωναν και απαιτούσαν να παραιτηθεί. «Δεν θα δεχθώ ποτέ κανέναν συμβιβασμό με τα άκρα, ο οποίος είμαι πεπεισμένη ότι θα οδηγήσει τη Γαλλία στη χρεοκοπία και το χάος», δήλωσε η υποψήφια πρόεδρος του κόμματος για τις προεδρικές εκλογές του 2022 και πρόεδρος της περιφέρειας του Παρισιού Βαλερί Πεκρές.
«Ο Ερίκ Σιοτί μόλις δολοφόνησε τη ρεπουμπλικανική δεξιά», δήλωσε η πρόεδρος της γαλλικής Εθνοσυνέλευσης Γιαέλ Μπρον-Πιβέ, προερχόμενη από την Αναγέννηση του Μακρόν. Για «όνειδος» μίλησε ο Γάλλος υπουργός Εσωτερικών Ζεράλντ Ντερμανέν. Ο Σιοτί δήλωσε ότι η δεξιά έχει ανάγκη τη συμφωνία αυτή για να διαφυλάξει την εκπροσώπησή της στην Γαλλική Εθνοσυνέλευση (σήμερα διαθέτει 61 έδρες) και άλλα περεμφερή.
Ο προερχόμενος από τους Ρεπουμπλικανούς πρόεδρος της Γερουσίας, Ζεράρ Λαρσέρ, διαβεβαίωσε ότι «δεν πρόκειται ποτέ να επικυρώσει μία συμφωνία με τον Εθνικό Συναγερμό» και ζήτησε την άμεση παραίτηση Σιοτί. Ο πρόεδρος του θεωρούμενου ως βασικού απογόνου της γαλλικής Δεξιάς, που κυριάρχησε επί δεκαετίες στη Γαλλία, γνωστοποίησε μάλιστα πως είχε ήδη προχωρήσει σε συζητήσεις με την Μαρίν Λεπέν και τον Ζορντάν Μπαρντελά για σύμπραξη.
Την ίδια στιγμή, στο χώρο της Αριστεράς συγκροτείται «Λαϊκό Μέτωπο» για εκλογική κάθοδο από την Ανυπότακτη Γαλλία του Ζαν-Λυκ Μελανσόν, τους Σοσιαλιστές, τους Οικολόγους και τους Κομμουνιστές. Στην παρούσα Βουλή, ο συνασπισμός υπό τη ριζοσπαστική Αριστερά του Μελανσόν κατέχει 151 έδρες (με την Ανυπότακτη Γαλλία 74). Ο συνασπισμός «Μαζί» του Μακρόν και του πρωθυπουργού Γκαμπριέλ Ατάλ διαθέτει 250 έδρες (για την αυτοδυναμία απαιτούνται 289 σε σύνολο 577). Και ο Εθνικός συναγερμός διαθέτει 88 έδρες. Οι πρώτες δημοσκοπήσεις μετά την προκήρυξη εκλογών εμφανίζουν τον Εθνικό Συναγερμό πρώτη δύναμη (235 έως 265 έδρες), δίχως να εξασφαλίζει την απόλυτη πλειοψηφία. Η κεντρώα συμμαχία υπό τον Μακρόν θα έχανε τις μισές της έδρες, από 255 σε 125-155.
Η απώλεια της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας για το φιλελεύθερο κέντρο του Μακρόν στις κάλπες του 2022 έχει ήδη μεταφραστεί αυτή τη διετία σε νομοθετική παράλυση σε πλείστες περιπτώσεις. Η πολιτική «συγκατοίκηση» δεν είναι «ξένη» για το Μέγαρο των Ηλυσίων. Έχουν προηγηθεί τα δίδυμα Μιτεράν-Σιράκ, Μιτεράν-Μπαλαντίμ και Σιρακ-Ζοσπέν. Όμως σε πρωθυπουργικό πόστο η Ακροδεξιά δεν έχει βρεθεί και κανείς δεν ξέρει αν θα γυρίσει μπούμερανγκ ο υπολογισμός που φαίνεται ότι έχει κάνει ο Μακρόν πως ακόμη και σε αυτό το πλέον δυσοίωνο σενάριο θα έχει προλάβει να «εκθέσει» τον Εθνικό Συναγερμό στα μάτια των Γάλλων για να προλάβει μία ενδεχόμενη νίκη της Άκρας Δεξιάς στις προεδρικές κάλπες του 2027.
Κατά την Λεπέν, «η μεγάλη νίκη του πατριωτικού κινήματος συμφωνεί με την κατεύθυνση της Ιστορίας, η οποία βλέπει την επιστροφή των εθνών παντού». O 28χρονος Μπαρντελά λέει ότι ο Εθνικός Συναγερμός είναι τώρα «έτοιμος να κυβερνήσει». Ανοιχτό ερώτημα είναι αν θα μπορούσε να «εκτοπίσει» την Μαρίν Λεπέν ως ηγετική φυσιογνωμία του κόμματος ακόμη και πριν τις προεδρικές του 2027, όταν πλέον θα έχει λήξει η θητεία Μακρόν δίχως να μπορεί να διεκδικήσει επανεκλογή. Ο Μπαρντελά είναι η «ενσάρκωση» της μακράς προσπάθειας της Λεπέν να… «εξευγενίσει» και να κανονικοποιήσει το κόμμα της.
Ο Λικ Ρομπάν, ανώτερος ερευνητής στο Κέντρο Πολιτικών Ερευνών του Sciences Po στο Παρίσι, επισημαίνει ότι η κίνηση Μακρόν με τις πρόωρες εκλογές ήταν ένα ριψοκίνδυνο στοίχημα για να «επανακτήσει τον έλεγχο μιας πολιτικής κατάστασης που είχε γίνει πολύ δυσκίνητη», ειδικά αφότου είχε χάσει την πλειοψηφία το 2022. «Θα μπορούσε να καταλήξει σε μια συγκατοίκηση. Αλλά το να περιμένει θα ήταν σαν να άφηνε την Ακροδεξιά να ευδοκιμήσει και την κατάσταση να επιδεινωθεί μέχρι τις προεδρικές εκλογές -όταν ο Εθνικός Συναγερμός θα μπορούσε να καταλάβει τα Ηλύσια Πεδία», αναφέρει.
Μιλώντας στο Figaro Magazine ο Εμανουέλ Μακρόν απέκλεισε το ενδεχόμενο παραίτησης όποια και αν είναι η έκβαση των πρόωρων εκλογών. «Δεν είναι ο Εθνικός Συναγερμός αυτός που ορίζει το Σύνταγμα, ούτε το πνεύμα του. Οι θεσμοί είναι ξεκάθαροι, η θέση του προέδρου επίσης, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα», δήλωσε ερωτηθείς τι θα πράξει εφόσον η Ακροδεξιά ζητήσει την παραίτησή του σε περίπτωση εκλογικής νίκης.
