Στις προεκλογικές εκδηλώσεις του Δημοκρατικού κόμματος στις ΗΠΑ, το θέμα των επιχειρήσεων του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας, βρίσκεται πολύ ψηλά στις ομιλίες και στις παρεμβάσεις των παραγόντων του κόμματος. Και τα μηνύματα που στέλνει το δίδυμο των υποψηφίων των Δημοκρατικών για το Λευκό Οίκο, είναι αντιφατικά και διφορούμενα.
Διότι από τη μια πλευρά, υπάρχει η υποστήριξη του Προέδρου Μπάιντεν προς το Ισραήλ από την πρώτη ημέρα μετά την τρομοκρατική επίθεση της 7ης Οκτωβρίου από τη Χαμάς και από την άλλη πλευρά καταγράφονται εντός της αριστερής πτέρυγας των Δημοκρατικών, ισχυρές πιέσεις για την αλλαγή στάσης των ΗΠΑ. Πιέσεις που φτάνουν μέχρι και στην ανοικτή εκδήλωση εσωκομματικών τριβών και συγκρούσεων.
Προ ολίγων ημερών η βουλευτής των Δημοκρατικών στο Κογκρέσο Κόρι Μπους η οποία είναι μέλος της λεγόμενης αριστερής ριζοσπαστικής τάσης του Δημοκρατικού κόμματος και η οποία πρωτοστατούσε σε παρεμβάσεις κατά του Ισραήλ, ηττήθηκε στις εσωκομματικές εκλογές. Ηττήθηκε από τον Γουέσλι Μπελ που είναι μέλος του United Democracy Project και διατηρεί εξαιρετικές σχέσεις με το American Israel Public Affairs Committee (AIPAC).
Η ήττα της Κόρι Μπους στις προκριματικές εκλογές του Μιζούρι, αποδυναμώνει ακόμα περισσότερο την τετράδα της σκληρής πτέρυγας των Δημοκρατικών, με μέλη την Ίλαν Ομάρ από τη Μινεσότα, τη Ρασιντα Τλάιμπ από το Μίσιγκαν και του Τζαμάλ Μπόουμαν. Της πτέρυγας που καταδικάζει το Ισραήλ, που ομιλεί περί «απαρχάιντ» και «στρατιωτικής κατοχής» και που αντιτίθεται στην οικονομική ενίσχυση του αμυντικού συστήματος Iron Dome (Σιδηρούς Θόλος), που προστατεύει το Ισραήλ από τις επιθέσεις της Χεζμπολάχ. Ήδη ο Τζαμάλ Μπόουμαν είχε ηττηθεί στις προκριματικές εκλογές της Νέας Υόρκης, από τον Τζορτζ Λάτιμερ που είναι ένθερμος υποστηρικτής του Ισραήλ.
Ωστόσο, οι φωνές κατά του Ισραήλ παραμένουν ηχηρές εντός του Δημοκρατικού Κόμματος. Φωνές που μετατρέπονται σε απειλές ότι οι οπαδοί της συγκεκριμένης πτέρυγας των Δημοκρατικών δεν θα ψηφίσουν την Κάμαλα Χάρις στις εκλογές του Νοεμβρίου. Σαν αποτέλεσμα στον εσωκομματικό διάλογο των Δημοκρατικών, αλλά και στις εμφανίσεις της υποψήφιας προέδρου και του υποψηφίου αντιπροέδρου, τίθεται το θέμα των πιέσεων για την επίτευξη άμεσης εκεχειρίας στη Λωρίδα της Γάζας.
Ωστόσο, οι πιέσεις προς την κατεύθυνση της εκεχειρίας απευθύνονται προς την κυβέρνηση του Ισραήλ, δίχως να προσεγγίζουν έστω και στο ελάχιστο την πραγματικότητα της επόμενης ημέρας. Κατηγορείται το Ισραήλ από τη Squad, όπως ονομάζεται ανεπίσημα η αριστερή πτέρυγα των Δημοκρατικών, ότι δεν κάνει απτά βήματα για την επίτευξη εκεχειρίας. Όμως μόνο το Ισραήλ έχει εμφανίσει χειροπιαστές θέσεις για την επόμενη ημέρα, μετά τον τερματισμό των επιχειρήσεων των IDF στη Γάζα. Τρεις από τους πιο βασικούς όρους είναι η άμεση επιστροφή των ομήρων και των σωρών των απαχθέντων νεκρών, η μη επιστροφή των τρομοκρατών της Χαμάς στη βόρεια πλευρά της Λωρίδας της Γάζας και η σφράγιση των συνόρων της Λωρίδας της Γάζας με την Αίγυπτο.
Είναι λογικοί αυτοί οι τρεις όροι που θέτει το Ισραήλ; Ασφαλώς και είναι.
Πρέπει να αφεθούν ελεύθεροι οι 76 επιζώντες αθώοι απαχθέντες όμηροι και να επιστραφούν στις οικογένειες τους οι σωροί των νεκρών - από τα βασανιστήρια και τις κακουχίες – ομήρων.
Δεν είναι δυνατόν να επιτραπεί στους τρομοκράτες της Χαμάς, να επιστρέψουν στις περιοχές που οι IDF έχουν καθαρίσει από την πολεμική μηχανή της ισλαμικής τρομοκρατίας.
Και φυσικά δεν είναι δυνατόν να επιτραπεί η επαναλειτουργία των τούνελ του θανάτου στο σύνορα της Γάζας με την Αίγυπτο, μέσω των οποίων η Μουσουλμανική Αδελφότητα προμήθευε με πάσης φύσεως στρατιωτικό εξοπλισμό τη Χαμάς.
Τι ακριβώς προτείνουν οι Αμερικανοί; Τι προτείνουν οι Δημοκρατικοί, που βλέπουν ότι το θέμα «Ισραήλ – Γάζας», ίσως και να κρίνει το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών; Ποιος θα αναλάβει την πολιτική εξουσία στη Λωρίδα της Γάζας; Ποιος θα εγγυηθεί την τήρηση της συμφωνίας; Ειδικά όταν η Χαμάς δεν δέχεται ούτε την ανάπτυξη αραβικών ειρηνευτικών δυνάμεων στη Λωρίδα της Γάζας.
Είναι πολύ εύκολο να επιρρίπτει κανείς την ευθύνη για τη μη επίτευξη εκεχειρίας στο Ισραήλ. Ήδη στο εσωτερικό της μοναδικής δημοκρατικής χώρας στην περιοχή, υπάρχει αμφισβήτηση της κυβέρνησης όσον αφορά την επιστροφή των ομήρων και την αποτελεσματικότητα των στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Γάζα, τόσο από τα κόμματα της αντιπολίτευσης όσο και από πολυπληθείς ομάδες πολιτών.
Όμως όλοι όσοι πιέζουν το Ισραήλ, για τους δικούς τους πολιτικούς σκοπούς θα πρέπει να απαντήσουν σε δυο βασικά ερωτήματα:
Τι είδους εκεχειρία θα είναι αυτή που θα επιτρέψει στους τρομοκράτες της Χαμάς να βγουν απλά από τα λαγούμια τους και να ασκούν την εξουσία τους κάτω από το φως του ήλιου πλέον στη Λωρίδα της Γάζας;
Τι είδους «επόμενη ημέρα» μπορεί να εδραιωθεί, όταν η Χαμάς θα δρα ανεξέλεγκτη και χωρίς εποπτεία, ούτε καν από την αραβική κοινότητα;
Καλές οι προθέσεις που κρύβονται πίσω από το διακύβευμα των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ. Καλές και οι προθέσεις των Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων που αποσκοπούν στο να καλμάρουν τις εκδηλώσεις των ριζοσπαστών μουσουλμάνων που φιλοξενούν στις χώρες τους. Καλές και οι ευχές ειρήνευσης της περιοχής από την πλευρά των αραβικών κυβερνήσεων. Ρεαλιστικές και βιώσιμες προτάσεις όμως υπάρχουν στο τραπέζι; Ή απλά όλοι έχουν απαιτήσεις από το Ισραήλ, επειδή είναι ένα συγκροτημένο δημοκρατικό κράτος, αφήνοντας τους τρομοκράτες της Χαμάς και της Τεχεράνης να παίζουν με την ειρήνη και τις ζωές των αθώων Ισραηλινών και Παλαιστινίων;
