Οι αυθόρμητες αντιδράσεις των γυναικών αλλά και πολλών ανθρώπων στο Ιράν μετά τον άδικο θάνατο της νεαρής Κούρδισσας Τζίνα Αμινί εξακολουθούν να τρομάζουν το καθεστώς στο Ιράν. Ο επικεφαλής της σκληροπυρηνικής καθεστωτικής οργάνωσης, των Φρουρών της Επανάστασης, προειδοποίησε ότι το Σάββατο θα ήταν «η τελευταία ημέρα των ταραχών», αλλά κάτι τέτοιο δεν συνέβη.
Ο θάνατος της 22χρονης Αμινί στα χέρια της διαβόητης Αστυνομίας Ηθών του Ιράν, έπειτα από τη σύλληψή της επειδή δεν φορούσε σωστά τη μαντίλα της, πυροδότησε ένα τεράστιο κύμα αντιδράσεων στο Ιράν, που η χώρα είχε καιρό να δει. Αν και ίσως το θεοκρατικό καθεστώς πίστευε πως θα ξεθυμάνει μετά από λίγο καιρό, οι διαμαρτυρίες γυναικών, νέων αλλά και ανθρώπων από όλον τον πληθυσμό εξακολουθούν να ταράζουν το Ιράν.
Από το αρχικό σύνθημα «γυναίκες, ζωή, ελευθερία» που προήλθε από τις κουρδικές περιοχές της χώρες, και αφορούσε στην υπεράσπιση των στοιχειωδών δικαιωμάτων των γυναικών, πλέον αυξάνονται οι φωνές που αμφισβητούν την ίδια την ύπαρξη του ιρανικού καθεστώτος. Έχοντας ως πρόεδρο πλέον τον Ιμπραϊμ Ραϊσί, από τα σπλάχνα του θεοκρατικού συστήματος, κατέστη εμφανές πως το καθεστώς δεν φαίνεται διατεθειμένο να σταματήσει την καταπίεση των γυναικών.
Το θεοκρατικό καθεστώς άλλωστε δεν μπορεί να συγκρατήσει τις αντίρροπες εξτρεμιστικές δυνάμεις που δρουν στην ευρύτερη περιοχή. Η επίθεση που σημειώθηκε σε ένα μαυσωλείο της πόλης Σιράζ, της οποίας την ευθύνη ανέλαβαν πυρήνες του Ισλαμικού Κράτους το δείχνει εμφατικά. Από την πλευρά του, το ίδιο το καθεστώς, που προέταξε την εκλογή του σκληροπυρηνικού Ραϊσί στην προεδρία, διατηρεί ως βασικό στόχο την επιβολή του ισλαμικού νόμου που οι ίδιοι πρεσβεύουν.
Μπορεί σε λίγο να συμπληρώνονται δύο μήνες από τον τραγικό θάνατο της Αμινί, αλλά τα συνθήματα στην κηδεία των θυμάτων της Σιράζ έδειξαν πως η αγανάκτηση των ανθρώπων παραμένει αμείωτη. Πολλοί φοιτητές συνεχίζουν να οργανώνουν διαδηλώσεις σε αστικά κέντρα του Ιράν, πέρα από την Τεχεράνη, όπως στην Κερμάν και την Κερμανσάχ αλλά και σε περιοχές του ιρανικού Κουρδιστάν, ενώ δυνάμεις ασφαλείας του καθεστώτος έχουν στραφεί εναντίον νέων που διαμαρτύρονται σε εστίες κι ακόμα και σε ένα νοσοκομείο, σύμφωνα με αναφορές.
Από την καταστολή των διαδηλώσεων μετά από τον θάνατο της Αμινί έχουν χάσει τη ζωή τους παραπάνω από 160 άνθρωποι και το μόνο που ο Ραϊσί μοιάζει να επαναλαμβάνει είναι πως οι «συνήθεις ύποπτοι», ΗΠΑ, Ισραήλ και Βρετανία βρίσκονται πίσω από τις ταραχές. Το καθεστώς επιλέγει να κλειστεί στη σκληρή γραμμή που έχει χαράξει, για να γυρίσει πίσω τη χώρα σε ένα ιδεατό ένδοξο παρελθόν. Οι απειλές των Φρουρών της Επανάστασης εναντίον των διαδηλωτών άλλωστε το δείχνουν αυτό εύγλωττα. Την ίδια στιγμή, ο αριθμός των ανθρώπων που δεν μπορεί να καλύψει ούτε καν τις βασικές ανάγκες του αυξάνεται, με τη φτώχεια να εξαπλώνεται, ωθώντας όλο και περισσότερους να μην ανέχονται πλέον τη συνέχιση του οπισθοδρομικού καθεστώτος στη χώρα.
