Ο Πούτιν «δεν βιάζεται» να τελειώσει τον πόλεμο, την ώρα που η υποχώρηση της Χερσώνας σηματοδοτεί αλλαγή στρατηγικής και σκέψης, καθώς βρίσκεται σε εξέλιξη ο μεγαλύτερος αριθμός εκπαιδευόμενων εθελοντών στρατιωτών που, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, ξεπερνούν τις 300.000, όπως είχαν ανακοινωθεί αρχικά.
Παραθέτοντας απόψεις πολιτικών και στρατιωτικών εμπειρογνωμόνων ο Guardian αναφέρει πως συμφωνούν στο ότι «ο Πούτιν δεν βιάζεται διότι θεωρεί ότι πρόκειται για μία μακρύτερη, μεγάλης κλίμακας σύγκρουση με τη Δύση».
«Είναι από τη φύση του οπορτουνιστής. Η στρατηγική του τώρα είναι να δει πώς έχουν τα πράγματα μέχρι το τέλος του χειμώνα και μετά να επανεκτιμήσει τη στρατηγική», σημείωσε αξιωματούχος, εκτιμώντας ότι σκοπεύει να «παγώσει» τη σύγκρουση.
Επικεντρώνοντας την ανάλυσή τους στην υποχώρηση από το Χάρκοβο οι εμπειρογνώμονες αναφέρουν πως η απόφασή του να εγκαταλείψει την Χερσώνα ήταν επίσης μια υπενθύμιση της ετοιμότητάς του να κάνει τακτικές παραχωρήσεις «όταν στριμωχθεί στον τοίχο».
«Είναι λάθος να λέμε ότι ο Πούτιν δεν υποχωρεί ποτέ ή δεν υποχωρεί. Αυτό δείχνει και πάλι ότι ο Πούτιν μπορεί να είναι πραγματιστής», δήλωσε η Τατιάνα Στανοβάγια, πολιτική αναλύτρια στην R Politik, μια εταιρεία ανάλυσης. «Αυτή η απόφαση ήταν σαφώς πολύ συναισθηματική για εκείνον, αλλά την πήρε. Μπορεί να είναι λογικός».
Οι στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες έχουν προβλέψει εδώ και εβδομάδες ότι η Ρωσία θα δυσκολευόταν να κρατήσει τη Χερσώνα καθώς δεν μπορούσε πλέον να υποστηρίξει στρατεύματα που ως επί το πλείστον έχουν αποκοπεί από τις γραμμές ανεφοδιασμού τους. «Έφτασε στο σημείο που ο Πούτιν απλά δεν μπορούσε να αγνοήσει πλέον τις προειδοποιήσεις του Σουροβίκιν», είπε ο πρώην αξιωματούχος. «Ο ουκρανικός στρατός απλώς είχε το πάνω χέρι στη Χερσώνα».
Σύμφωνα με αναφορές των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών που επικαλέστηκαν οι New York Times τον Σεπτέμβριο, ο Ρώσος πρόεδρος είχε απορρίψει εκείνον τον μήνα αιτήματα των διοικητών του στο πεδίο να υποχωρήσει από τη Χερσώνα.
«Η υποχώρηση στη Χερσώνα είναι η τελευταία σε μια σειρά στρατιωτικών ηττών για τη Ρωσία. Όμως, ενώ η επίθεση του Κιέβου στο Χάρκοβο προκάλεσε τις ρωσικές μονάδες σε άτακτη φυγή και μια άνευ προηγουμένου ρήξη στη ρωσική άρχουσα τάξη, η απόφαση υποχώρησης αντιμετωπίστηκε με κατανόηση από ορισμένους από τους πιο επιθετικούς επικριτές της διεξαγωγής της στρατιωτικής εκστρατείας».
Στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες είπαν επίσης ότι η Ρωσία φαινόταν πρόθυμη να αποφύγει τα τακτικά λάθη που έγιναν κατά τη χαοτική και αποδιοργανωμένη υποχώρηση στο Χάρκοβο, η οποία έβαλε εκατοντάδες κομμάτια εγκαταλελειμμένων ρωσικών βαριών τεθωρακισμένων στα χέρια της Ουκρανίας.
«Εάν η Ρωσία μπορέσει να αποσύρει τις μονάδες της χωρίς μεγάλες απώλειες, πιθανότατα θα είναι σε πιο ισχυρή θέση για να κρατήσει τις υπάρχουσες θέσεις της επειδή μπορεί να μετακινήσει αυτές όπισθεν πιο εύκολα για να συγκρατήσει το Ντομπάς και τη Ζαπορίζια», δήλωσε ο Rob Lee, ανώτερος συνεργάτης στο Ινστιτούτο Ερευνών Εξωτερικής Πολιτικής με έδρα τις ΗΠΑ, μια δεξαμενή σκέψης. «Γι’ αυτό είναι κρίσιμος ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η απόσυρση».
