«Δεν μιλάμε πολιτικά. Το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να επιστρέψει στο σπίτι μας η οικογένειά μας». Αυτά ήταν τα πρώτα λόγια δύο οικογενειών απαχθέντων που μίλησαν στο Liberal και τον Νικόλα Ταμπακόπουλο για την οδυνηρή εμπειρία τους, απευθύνοντας έκκληση για στήριξη του αγώνα του Ισραήλ κατά του ολοκληρωτισμού και της τρομοκρατίας.
Η φρίκη και ο φόβος που έζησαν οι Hanan Yablonka, ο Dolev Yehoud και η Arbel Yehoud στο φεστιβάλ της Νόβα είναι ανείπωτη. Οι συγγενείς προσπαθούν να σταθούν στα πόδια τους και ελπίζουν στην απελευθέρωσή τους. Ο Reuven Yablonka είναι πατέρας του Hanan Yablonka (ο οποίος δυστυχώς βρέθηκε σήμερα νεκρός) και ο Shai Abadi γαμπρός του Reuven. Ο Marcelo Garzon είναι ο πεθερός του Dolev Yehud που απήχθη από το σπίτι του στο κιμπούτς.
Ο Hanan Yablonka ήταν 42 ετών όντας όμηρος της Χαμάς πιθανότατα σε κάποιο από τα τούνελ που έχουν χτίσει οι τρομοκράτες κάτω από νοσοκομεία και σχολεία. Ήταν πατέρας δύο παιδιών, 9 και 12 ετών. Όταν απήχθη γιόρταζε στο σπίτι των γονιών του μαζί με τα αδέρφια του.
Ο Dolev είναι 36 ετών και ήταν εθελοντής στον Ερυθρό Σταυρό. Μόλις κατάλαβε τι συνέβαινε στο κιμπούτς στις 7 Οκτωβρίου έτρεξε να βοηθήσει τους τραυματίες και αιχμαλωτίστηκε από τη Χαμάς στη Γάζα. Η γυναίκα του ήταν 9 μηνών έγκυος στο τέταρτο παιδί τους. Η Sigal επέζησε από τη σφαγή, καθώς κλειδώθηκε σε ένα χώρο ασφαλείας χωρίς νερό, με τους τρομοκράτες να σκοτώνουν συμπολίτες της, τρομοκρατημένη από τους ήχους των πυροβολισμών.
Η αδερφή του Dolev, Arbel Yehoud είναι 28 ετών και έμενε στο κιμπούτς Nir Oz με τον σύντροφό της. Η αγάπη της για τη φύση, την τεχνολογία και την επιστήμη, την καθιέρωσε ως συνεργάτη της GrooveTech, αφιερώνοντας τη ζωή της στην τεχνολογία και την κατανόηση του διαστήματος. Είναι κι αυτή όμηρος της Χαμάς. Η οικογένειά της έχει πληροφορίες πως είναι ζωντανή, ωστόσο η οικογένειά της ανησυχεί για την ψυχική και φυσική της κατάσταση.
Η συζήτηση έγινε σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας σε ένα φορτισμένο συναισθηματικά κλίμα. «Θέλω να στείλω ένα μήνυμα στους Έλληνες, εκτός από το "ευχαριστώ" για τη στήριξή τους. Είμαστε η φωνή των αγνοουμένων απαχθέντων. Δεν γίνεται αυτό να συμβαίνει στον 21ο αιώνα. Όπως συνέβη σε εμάς θα μπορούσε να γίνει στην Ελλάδα, στις ΗΠΑ, στην Ισπανία, στη Σουηδία. Ήδη, παρατηρούμε τον ακραίο ισλαμισμό να προχωρά σε τρομοκρατικά χτυπήματα» αναφέρει ο Marcelo Garzon.
«Ο πολιτισμένος κόσμος πρέπει να ορθώσει το ανάστημά του ώστε να φέρουμε πίσω όλους τους ομήρους. Έχουν ήδη περάσει πάνω από 220 ημέρες, όπου συνάνθρωποί μας κρατούνται σε σκοτεινά τούνελ, χωρίς τροφή και νερό. Οι 41 από αυτούς είναι ήδη νεκροί» δηλώνει χαρακτηριστικά ο Shai Abadi
Ο Reuven Yablonka τονίζει πως, «θέλουμε πίσω την οικογένειά μας. Και τους ζωντανούς και όσους πέθαναν στα χέρια των τρομοκρατών μετά από βασανιστήρια, ώστε να τους τιμήσουμε όπως τους αρμόζει. Με τους υπόλοιπους συγγενείς των αγνοουμένων όχι μόνο έχουμε επαφή, αλλά πλέον είμαστε μία οικογένεια».
Και οι τρεις περιγράφουν τις συνθήκες τρομοκρατίας που ζουν στο Ισραήλ. «Βρισκόμαστε σε μια περίοδο που κυριαρχεί η τρομοκρατία. Είτε με ρουκέτες, είτε μετά το τρομοκρατικό χτύπημα στο φεστιβάλ της Νόβα και τα κιμπούτς. Δύσκολα μπορεί κάποιος να ζήσει σε τέτοιο κλίμα».
Οι συγγενείς απευθύνουν έκκληση: «Αφήστε τους ελεύθερους, λένε στη Χαμάς εσείς το ξεκινήσατε αυτό που ζούμε, εσείς να το τελειώσετε. Αν αφήσετε τους ομήρους όλα θα τελειώσουν. Γιατί δεν το κάνετε;».
Η συζήτηση πηγαίνει στην επόμενη μέρα στη Λωρίδα της Γάζας. «Δεν θέλουμε να εμπλακούμε στα πολιτικά θέματα. Είμαστε απλοί πολίτες και είμαστε συναισθηματικά επηρεασμένοι από την κατάσταση. Το μόνο που ζητάμε είναι να επιστρέψουν οι άνθρωποί μας στα σπίτια τους. Δεν αισθανόμαστε ασφαλείς με τη Χαμάς να έχει τη διοίκηση στη Γάζα, πρέπει να διαλυθεί», αναφέρουν οι συγγενείς των ομήρων. «Είμαστε μια χώρα με ανεξαρτησία και δημοκρατία. Το ζήτημα με τη Χαμάς δεν είναι τοπικό, αλλά παγκόσμιο. Και η απάντηση που πρέπει να δοθεί από τον δημοκρατικό κόσμο πρέπει να είναι ενιαία.
Πώς αισθάνονται από το κλίμα που υπάρχει στη Δύση σχετικά με τον πόλεμο στη Γάζα; «Οι περισσότερες χώρες της Δύσης μας υποστηρίζουν. Υπάρχουν ωστόσο πολίτες που δεν μας στηρίζουν, καθώς δεν πιστεύουν πως η Χαμάς είναι τρομοκρατική οργάνωση. Θεωρούμε όμως πως οι άνθρωποι έχουν την αξία της ζωής μέσα τους και κάποια στιγμή θα μπορέσουν να κατανοήσουν τη συνεχή τρομοκρατία υπό την οποία ζούμε» αναφέρουν και οι τρεις.
Και όσοι αντιδρούν; «Δεν καταλαβαίνουμε γιατί υπάρχουν στη Δύση αντίθετες φωνές. Βλέπουμε γυναικείες οργανώσεις να μην ακούν τις διηγήσεις γυναικών που επέστρεψαν από την ομηρεία της Χαμάς. Έχουν υποστεί κακοποίηση σεξουαλική και βασανιστήρια. Αρκετοί, κυρίως από την Αριστερά, δεν μπορούν να δουν ξεκάθαρα τι συμβαίνει. Στο Ισραήλ απήχθησαν άνθρωποι από διαφορετικές εθνικότητες. Η Χαμάς πορεύεται με βάση το μίσος, πρέπει να γίνει αντιληπτό αυτό. Όπως και με τον ISIS, είδατε τι έγινε; Αν χάσουμε τον πόλεμο το επόμενο θύμα είναι η Ευρώπη».
Κεντρική Φωτογραφία - Από τα αριστερά προς τα δεξιά: Shai Abadi, Reuven Yablonka, Marcelo Garzon
