Η κατάληξη της ρωσικής επίθεσης στο αστικό κέντρο του Κρεμεντσούκ, τη στιγμή που στα συντρίμμια ακόμα ψάχνουν για επιζώντες, σόκαρε τη διεθνή κοινότητα. Ακόμα και το Παρίσι, όπου ο Εμμανουέλ Μακρόν επιμένει να κρατά ανοιχτούς τους διαύλους επικοινωνίας με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, ένιωσε την ανάγκη να αντιδράσει. Η Γαλλία δήλωσε πως η Ρωσία πρέπει να λογοδοτήσει για την πυραυλική επίθεση στο εμπορικό κέντρο της Ουκρανίας.
Η κλιμάκωση από πλευράς του Κρεμλίνου συμβαίνει ακριβώς μετά την ολοκλήρωση των διαδικασιών της συνόδου των G7, της ισχυρής οικονομικής συμμαχίας στην οποία πρωταγωνιστούν οι Ηνωμένες Πολιτείες. Η ομιλία του Γερμανού καγκελάριου Όλαφ Σολτς που έκλεισε τη σύνοδο κορυφής στη Βαυαρία, υποστηρίζοντας πως οι G7 έχουν ενιαία στάση στην υποστήριξή της Ουκρανίας, ώστε να μην κερδίσει η Ρωσία τον πόλεμο, ήχησε πολύ άσχημα στα αυτιά του Βλαντιμίρ Πούτιν.
Όταν δηλαδή οι οικονομικές υπερδυνάμεις δεσμεύτηκαν πως θα συνεχίζουν να υποστηρίζουν την Ουκρανία μέχρι τέλους, το Κρεμλίνο αποφάσισε να εκτοξεύσει πυραύλους εναντίον μιας αποθήκης όπλων, για να δείξει πως δεν θα ανεχθεί να χρηματοδοτείται ο εξοπλισμός της Ουκρανίας από τη Δύση. Σύμφωνα με τις ρωσικές δικαιολογίες, η έκρηξη των πυρομαχικών προκάλεσε την πυρκαγιά στο γειτονικό εμπορικό κέντρο. Ωστόσο, η κλιμάκωση των ρωσικών επιθέσεων συμβαίνει σε όλα τα μέτωπα.
Ας μην ξεχνάμε πως οι Ρώσοι επιτέθηκαν στην ουσιαστικά γειτονική πόλη του Λβιβ, όταν ο Μπάιντεν μιλούσε στην Πολωνία, ενώ χτύπησε το Κίεβο όταν ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ βρέθηκε στην πόλη, έπειτα από την επίσκεψη στη μαρτυρική Μπούκα, όπου ρωσικές δυνάμεις κατηγορούνται για εγκλήματα πολέμου.
Λίγες μέρες πριν, η Μόσχα δήλωνε έτοιμη να απαντήσει στην απόφαση της Λιθουανίας να εφαρμόσει τις ευρωπαϊκές κυρώσεις και να αποκλείσει την πρόσβαση της Μόσχας στον ρωσικό θύλακα του Καλίνινγκραντ. Ως απάντηση, ο Τζο Μπάιντεν σχεδίασε την παράταση της ανάπτυξης των επιπλέον στρατευμάτων των ΗΠΑ στην Πολωνία και μετέβαλλε τη διάταξη σχηματισμών στα κράτη της Βαλτικής.
Στα ήδη ανοιχτά μέτωπα δηλαδή που μαίνονται στην Ουκρανία, προστέθηκε μία ακόμα «πυριτιδαποθήκη» έτοιμη να εκραγεί, σε Πολωνία, Λιθουανία αλλά και κατ’ επέκταση στη Λετονία. Προς το παρόν, η Μόσχα προχώρησε μόνο στη συμβολική αφαίρεση της πολωνικής σημαίας από το κοιμητήριο του Κατίν, που είχε τοποθετηθεί στη μνήμη των δολοφονηθέντων Πολωνών στρατιωτών το 1940, ώστε να δείξει τη δυσαρέσκεια της. Ωστόσο, αρκεί μία σπίθα για να ξεσπάσει μία νέα πυρκαγιά πιο κοντά στην καρδιά της Ευρώπης.
Η Ρωσία βέβαια θέλει να υπολογίζεται ως ένας ορθολογικός παίκτης στο διεθνές σύστημα, που κάνει λελογισμένες κινήσεις. Σύμφωνα με αυτή την οπτική, αυτό που μετράει είναι το τι κάνει το Κρεμλίνο κι όχι δηλώσεις των ακραίων, όπως του στενού συνεργάτη του Πούτιν, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, που απειλεί με τον Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο εάν οι δυτικοί κινηθούν για την ανάκτηση της Κριμαίας.
Ωστόσο, η θεωρία απέχει μερικές φορές από την πράξη. Την ώρα που τα μέλη του ΝΑΤΟ ετοιμάζονταν για τη σύνοδο κορυφής του στη Μαδρίτη, η Ρωσία ήθελε να περιχαρακώσει τις δικές της συμμαχίας. Ο Βλαντίμιρ Πούτιν υποδέχθηκε τον Λευκορώσο δικτάτορα Αλεξάντρ Λουκασένκο, ανακοινώνοντας πως θα προμηθεύσει το Μινσκ με πυραύλους ικανούς να φέρουν βαλλιστικούς πυραύλους, συμβατικούς ή πυρηνικούς.
Για να κρατήσει δηλαδή κοντά του, τους στενούς πλέον συμμάχους, ο Βλαντιμίρ Πούτιν, τους προσφέρει όπλα και νομιμοποίηση, για να δείξει την ισχύ του. Όταν η Μόσχα συνεχίζει να κλιμακώνει σε όλο το φάσμα των σχέσεων της με τη Δύση, τα αποτελέσματα των πιθανών ρωσικών κινήσεων μπορεί να είναι μη αναστρέψιμα.
