Η πρώτη χρεοκοπία της Σρι Λάνκα μετά την ανεξαρτητοποίηση της έχει φέρει τους κατοίκους της νησιωτικής χώρας σε δύσκολες καταστάσεις, ακόμα και στα αστικά κέντρα. Η έλλειψη καυσίμων στο Κολόμπο έχει κάνεις τις ουρές στα βενζινάδικα καθημερινό φαινόμενο, ενώ ακόμα και το φαγητό είναι πολυτέλεια για μερικές οικογένειες. Στην περιφέρεια τα πράγματα είναι εξίσου δύσκολα, ιδιαίτερα έπειτα από την κατάρρευση της αγροτικής παραγωγής, λόγω της απαγόρευσης χημικών λιπασμάτων από το καθεστώς.
Η αντίδραση στο καθεστώς που περιγράφεται ως διεφθαρμένο έχει στοιχεία που αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας. Η μαζικότητα των διαδηλώσεων, οι οποίες ήταν ειρηνικές επί το πλείστον με ελάχιστες εξαιρέσεις, απέναντι στην καταστολή του καθεστώτος, φαίνεται να αναγκάζει τον πρόεδρο της Σρι Λάνκα, Γκοταμπάγια Ρατζαπάξα, σε φυγή. Οι εικόνες διαδηλωτών στις επίσημες κατοικίες των πολιτικών ηγετών δείχνει πως το καθεστώς βρίσκεται σε αποδρομή. Οι φωτογραφίες που σάρωσαν τα social media είναι βέβαια προτιμότερες από τις μνήμες του αιματηρού φονικού εμφυλίου την πρώτη δεκαετία του 2000.
Ωστόσο, η επόμενη ημέρα προοιωνίζεται με μελανά χρώματα στη χώρα. Η χειρότερη οικονομική κρίση στην ιστορία της πρώην Κευλάνης, με το ξακουστό τσάι, είναι δύσκολα διαχειρίσιμη. Εκπρόσωποι της γυρίζουν τον κόσμο για να εξασφαλίσουν δωρεές καυσίμων, με χαρακτηριστικά παραδείγματα τις επισκέψεις στο Κατάρ και τη Ρωσία για πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Οι διαπραγματεύσεις με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για ένα πακέτο διάσωσης δεν προχωρούν, καθώς η αντιπολίτευση δεν είναι διατεθειμένη να δώσει μία σανίδα σωτηρίας στο καθεστώς. Ακόμα και τώρα, υπάρχουν αρκετοί που πιστεύουν πως η οικογένεια Ρατζαπάξα χρησιμοποιεί διάφορα προσχήματα για να ξεπεράσει τη θύελλα και να παραμείνει στο τιμόνι του οδηγού.
Ενώ η αναδιάρθρωση του χρέους της με τους πιστωτές της δεν προχωρά, το κράτος δεν διαθέτει αποθεματικά σε σκληρό νόμισμα για να καλύψει τις ανάγκες της σε εισαγωγές τροφίμων και καυσίμων. Η πολιτική εξουσία αναλώνεται σε διανομή των υπουργικών χαρτοφυλακίων, τα οποία αυξάνονται και πληθύνονται δίχως αποτέλεσμα. Η οικονομία της χώρας, που βασίζεται κυρίως στον τουρισμό και στη γεωργία, καταρρέει. Δίχως πολιτική παράδοση, με αδύναμες υποδομές και θεσμούς, η χώρα βαδίζει στο άγνωστο.
Ενδεχομένως κάποια άλλη χρονική στιγμή της ιστορίας, μία λύση να ήταν εφικτή, καθώς η οικονομία της Σρι Λάνκα είναι σχετικά μικρή και μπορεί να υλοποιηθεί μία διάσωση της. Ωστόσο, μετά από την παγκόσμια ύφεση από την πανδημία του κορονοϊού, την ενεργειακή ανασφάλεια που επικρατεί και την επισιτιστική κρίση όλα φαίνονται δυσκολότερα, για το «δάκρυ της Ινδίας», όπως αποκαλούσαν την εξωτική Σρι Λάνκα για τη γεωγραφική θέση της στο παγκόσμιο χάρτη.
