Οι υποψίες πως η Κίνα «κάτι κρύβει» δεν προέρχονται μόνο από τον Ντόναλντ Τραμπ καθώς είναι διάχυτες -πια- σε πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις οι οποίες με αφορμή τον κορονοϊό προσπαθούν να επανεξετάσουν το συνολικό πλαίσιο των σχέσεών τους με το Πεκίνο.
Όταν ο κορονοϊος χτύπησε ορμητικά τη Δύση στις αρχές Μαρτίου, ο Ντόναλντ Τραμπ έκανε λόγο για «κινεζικό ιό», την ώρα που στη μάχη των ευθυνών ρίχνονταν ηγέτες από το σύνολο σχεδόν του Δυτικού κόσμου.
Δεν είναι τυχαίο ότι τόσο η Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ όσο και ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν κάλεσαν την κινεζική ηγεσία να επιδείξει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη διαφάνεια σχετικά με την «γένεση» του κορονοϊού.
Από την πλευρά της η Κίνα έσπευσε να κατηγορήσει την Δύση για «ολιγωρία και έλλειψη σχεδίου» την ώρα που επιδίδονταν στη διπλωματία του «Καλού Σαμαρείτη» μέσω αποστολής ιατρικού υλικού. Παράλληλα, το εργαστήριο επιδημιολόγιας της Ουχάν το οποίο σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Washington Post είχε σοβαρά θέματα ασφάλειας, αρκέστηκε να ανακοινώσει ότι δεν υπάρχουν «σκοτεινά σενάρια».
Σταδιακά, όμως, οι δυτικές ηγεσίες οι οποίες φαίνεται να συνέρχονται από το αρχικό σοκ, δείχνουν αποφασισμένες να μην αφήσουν το γεωπολιτικό και οικονομικό παιχνίδι στην Κίνα.
Στις ΗΠΑ, δεν είναι μόνο οι ακραίοι των Ρεπουμπλικάνων που ζητούν δραστικά μέτρα κατά της Κίνας αλλά και μετριοπαθείς φωνές των Δημοκρατικών που προτάσσουν την αναπροσαρμογή της εφοδιαστικής αλυσίδας.
Ανάλογες είναι και οι διαθέσεις στην Ευρώπη. Χαρακτηριστικό, το δημοσίευμα της εφημερίδας Mail on Sunday στη Βρετανία στις 29 Μαρτίου η οποία επικαλούνταν υπουργούς που έκαναν λόγο για «μυστικότητα της Κίνας που κατέστρεφε την παγκόσμια οικονομία». Στο ίδιο πλαίσιο, πολιτικοί και ειδικοί θέτουν επί τάπητος την ανάγκη αναθεώρησης της σχέσης της Βρετανίας με την Κίνα, ειδικότερα όσον αφορά την ανάπτυξη του δικτύου 5G από την εταιρεία Huawei.
Στη Γερμανία, η Άνγκελα Μέρκελ που δεν έχει τις γεωπολιτικές φιλοδοξίες του Μακρόν προτάσσει την προστασία των γερμανικών επιχειρήσεων από επιθετικές κινεζικές εξαγορές. Το Βερολίνο είναι και αυτό σε εγρήγορση όσον αφορά το θέμα αυτό, από το καλοκαίρι του 2017, οπότε έλαβε χώρα η εξαγορά της γερμανικής εταιρείας πληροφορικής και ρομποτικής Kuka από την κινεζική εταιρεία Midea.
Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και οι δηλώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων. Η επίτροπος Ανταγωνισμού της ΕΕ Μάργκετ Βερστάγκερ τόνισε εκ νέου ότι «τρίτες χώρες των οποίων οι εταιρείες συμμετέχουν σε δημόσιους διαγωνισμούς στην Ε.Ε. θα πρέπει να ανοίξουν τη δική τους αγορά δημοσίων συμβάσεων σε ευρωπαϊκές εταιρείες».
Με φόντο τα παραπάνω, είναι κοινός τόπος όπως φαίνεται ότι Ουάσιγκτον, Λονδίνο, Παρίσι, Βερολίνο και Βρυξέλλες δείχνουν την πρόθεση να αναθεωρήσουν πλήρως τόσο το γεωπολιτικό όσο και το οικονομικό πλαίσιο των σχέσεών τους με την Κίνα.
AP Photo/Andy Wong
