Του Γιάννη Μαντζίκου
H παραίτηση της αρχηγού του κυβερνώντος Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος της Γερμανίας Ανεγκρέτ Κραμπ-Καρενμπάουερ δημιούργησε ήδη κλυδωνισμούς αλλά και αμηχανία για το τι μέλλει γενέσθαι στην πολιτική σκηνή της χώρας.
Θεωρητικά, η προεδρία του CDU της άνοιγε τον δρόμο για την καγκελαρία στις εκλογές του 2021, όμως η επιλεγμένη από την ίδια την Άνγκελα Μέρκελ, διάδοχος της, επέλεξε την παραίτησή.
Ο χειρισμός της υπόθεσης με τον πρωθυπουργό της Θουριγγίας ήταν για πολλούς "η χαριστική βολή" που σημάδεψε τους 14 μήνες κατά τους οποίους ήταν στην ηγεσία του κόμματος.
Η πολιτική θύελλα που προηγήθηκε οφείλεται στο γεγονός ότι πρωθυπουργός του κρατιδίου εξελέγη ο υποψήφιος των Φιλελεύθερων (FDP) Τόμας Κέμεριχ χάρη στις ψήφους του CDU και για πρώτη φορά του ακροδεξιού κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD), παρά τις αντίθετες εντολές της Κραμπ-Καρρενμπαουερ στον περιφερειακό επικεφαλής των Χριστιανοδημοκρατών. Ο Κεμεριχ αναγκάστηκε να παραιτηθεί ύστερα από την ηχηρή παρέμβαση της Άνγκελα Μέρκελ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η παραίτηση της Κραμπ-Καρρενμπαουερ δεν θεωρήθηκε "κεραυνός εν αιθρία" από τους αναλυτές οι οποίοι όπως και το γερμανικό κοινό επεσήμαναν την αδυναμία της να επιβληθεί. Ήδη από τον Μάρτιο του 2019, τρεις μήνες μετά την εκλογή της στην προεδρία του κόμματος είχε δεχθεί σκληρή κριτική.
Ενδεικτική η πρόσφατη δημοσκόπηση του ινστιτούτου Forsa η οποία έδειχνε 7 στους 10 Γερμανούς να πιστεύουν ότι η Κραμπ-Καρρενμπαουερ δεν είναι ακόμη έτοιμη να αναλάβει την καγκελαρία.
Η Κραμπ-Καρρενμπαουερ δεν κατάφερε να εδραιώσει την θέση της ούτε μετά την ανάθεση του Υπουργείου Αμύνης, το περασμένο καλοκαίρι από την Άνγκελα Μέρκελ, και στο πλαίσιο αυτό περιέγραψε σε συνέντευξη τύπου τον διαχωρισμό ηγεσίας του CDU και καγκελαρίας ως «αδυναμία» του κόμματος, σε μια περίοδο, κατά την οποία ήταν σημαντικό το κόμμα να είναι ισχυρό.
Εν τούτοις "τα αίτια της κρίσης" όπως σημείωσε ο Τονι Μπαρμπερ αρθρογράφος της εφημερίδας Financial Times είναι βαθύτερα και "οφείλονται εν μέρει στον κατακερματισμό της πολιτικής σκηνής της χώρας από δύο κραταιά κόμματα σε τουλάχιστον πέντε".
Την ίδια ώρα, η παραίτηση της Κραμπ-Καρρενμπαουερ όχι μόνο ρίχνει στο καλάθι των αχρήστων τα σχέδια της Άνγκελα Μέρκελ για "ομαλή μετάβαση"και αυξάνει την εσωστρέφεια στην γερμανική πολιτική σκηνή αλλά επηρεάζει ακόμα και τις προθέσεις των Ευρωπαίων ηγετών για μεταρρυθμίσεις στην ΕΕ. Η Γερμανία αναλαμβάνει την προεδρία της ΕΕ στο δεύτερο εξάμηνο του 2020 και πολλοί ήλπιζαν ότι θα μπορούσε να συμβάλει στο ξεκλείδωμα των αναγκαίων για τους θεσμούς μεταρρυθμίσεων.
Πάντως οι κλυδωνισμοί στην γερμανική πολιτική σκηνή έγιναν αμέσως αισθητοί με την αντιπολίτευση να θέτει θέμα πρόωρης προσφυγής στις κάλπες αν και η ίδια παραμένει στη θέση της υπουργού Άμυνας της χώρας και δεν αποχωρεί από την κυβέρνηση. Οι φωνές πάντως για αδυναμία του κυβερνητικού συνασπισμού να συνεχίσει την πορεία του γίνονται εντονότερες.
Σε κάθε περίπτωση η μάχη των διαδόχων δείχνει να έχει ήδη ξεκινήσει και το ποιος θα επιβληθεί αυτή τη φορά στο εσωτερικό του κόμματος θα κρίνει, ίσως, και την πορεία της ίδιας της Γερμανίας.
