Προσπαθούν εδώ και χρόνια να απεμπλακούν από τη Μέση Ανατολή, όμως οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται ξανά στη ζώνη του πυρός και η τεράστια πρόκληση με την οποία έχουν έλθει πλέον αντιμέτωπες είναι να αποκαταστήσουν την αμερικανική αποτρεπτική ισχύ χωρίς να ρισκάρουν μία γενικευμένη περιφερειακή ανάφλεξη, ακόμη και μία απευθείας σύγκρουση με το Ιράν, που από τις πρώτες ώρες του πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας προσπαθούν να αποτρέψουν.
Ο Τζο Μπάιντεν, κατά δήλωσή του, έχει αποφασίσει πώς θα ανταποδώσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες για τους στρατιώτες τους που σκοτώθηκαν από οργανώσεις που υποστηρίζονται, χρηματοδοτούνται και εξοπλίζονται από την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν, και υπό αυτή την έννοια την καθιστά υπεύθυνη για την επίθεση με drone κατά του Πύργου 22, την αμερικανική βάση κοντά στην αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη στα σύνορα Ιορδανίας και Συρίας.
Ενδείξεις για τη φύση και η χρονική στιγμή της απάντησης δεν υπάρχουν. Η μορφή των αντιποίνων άλλωστε δεν θα προαναγγέλλονταν. Κάποια ένδειξη για την κλίμακα της αντίδρασης - έστω στο σκέλος που αφορά πιέσεις που έρχονται από «γεράκια» των Ρεπουμπλικανών για πλήγματα ακόμη και εντός του Ιράν- θα μπορούσε ίσως να δίνει η δήλωση Μπάιντεν ότι «δεν χρειαζόμαστε έναν ευρύτερο πόλεμο στη Μέση Ανατολή. Δεν είναι αυτό που επιδιώκω».
Εν μέσω της «θύελλας» που έσπειρε η Χαμάς με την τρομοκρατική επίθεση της 7ης Οκτωβρίου, ο φόβος ήταν ότι, αργά ή γρήγορα, σε μια από τις επιθέσεις των πληρεξουσίων του Ιράν θα σκοτώνονταν Αμερικανοί στρατιώτες, και εκεί θα κατέληγαν οι ΗΠΑ να βαδίσουν σε τεντωμένο σκοινί μεταξύ αποτροπής και κλιμάκωσης, όπως και συνέβη. Αν αποτύχουν να δράσουν αποφασιστικά, κινδυνεύουν να στείλουν ένα μήνυμα αδυναμίας που θα ενθαρρύνει μόνο περισσότερες επιθέσεις. Αν δράσουν πολύ δυναμικά θα μπορούσαν να προκαλέσουν μια κλιμακούμενη απάντηση από το Ιράν και τους συμμάχους του.
Προετοιμασίες είχαν σαφώς γίνει για το ενδεχόμενο να μετρήσουν οι ΗΠΑ για πρώτη φορά απώλειες από εχθρικά πυρά, ωστόσο οι επιλογές που διαθέτουν στην πραγματικότητα κυμαίνονται από μη ικανοποιητικές έως άκρως επικίνδυνες. Και στην εξίσωση δεν μπαίνουν μόνο στρατιωτικοί υπολογισμοί, αλλά και πολιτικές πιέσεις σε μία προεκλογική Αμερική, όπου οι Ρεπουμπλικανοί ήδη πριν το θάνατο των τριών στρατιωτών «χτυπούσαν» τον Τζο Μπάιντεν γιατί δεν έπληξε νωρίτερα και ισχυρότερα τους Χούθι της Υεμένης.
Χρεώνουν στον Αμερικανό πρόεδρο αδυναμία και επικαλούνται την εξόντωση του διοικητή των Φρουρών της Επανάστασης Κασέμ Σουλεϊμανί το 2020 στο Ιράκ, επί προεδρίας Ντόναλντ Τραμπ, ως παράδειγμα επιτυχημένου αποτρεπτικού πλήγματος. Μερίδα Ρεπουμπλικανών ζητούν αμερικανικές επιδρομές ακόμη και εντός του Ιράν.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν ήδη εξαπολύσει επιδρομές σε πολιτοφυλακές και οργανώσεις που υποστηρίζονται από την Ισλαμική Δημοκρατία στο Ιράν και τη Συρία. Ο Τζο Μπάιντεν θα μπορούσε να διατάξει κλιμάκωση των επιδρομών κατά βάσεων και διοικητών των φιλοϊρανικών πολιτοφυλακών. Η στόχευση μελών και ανώτερων διοικητών των Ιρανών Φρουρών της Επανάστασης, πολλοί εκ των οποίων εδρεύουν στο έδαφος του Ιράκ και της Συρίας, βρίσκεται επίσης μεταξύ των επιλογών, κατά τον αμερικανικό Τύπο. Ανάλογα με το πώς θα διεξαχθούν αυτά τα πλήγματα, θα μπορούσε να ανοίξει ένα άλλο μέτωπο στον πόλεμο, με έναν πολύ πιο ισχυρό αντίπαλο, και να προκληθεί η Τεχεράνη να επιταχύνει το πυρηνικό της πρόγραμμα. Εν ολίγοις, ο Μπάιντεν θα έκανε όλα όσα προσπαθούσε μέχρι τώρα να αποφύγει, σχολιάζουν οι NYT.
Υπάρχουν και ενδιάμεσες επιλογές, αναφέρουν ωστόσο Αμερικανοί αξιωματούχοι, και τα χτυπήματα θα μπορούσαν να συνδυαστούν με μήνυμα προς τους Ιρανούς ότι θα πρέπει να «απορροφήσουν τους κραδασμούς» από τα αντίποινα και να μην κλιμακώσουν. Η αποστολή ανάλογου μηνύματος στο παρελθόν, μεταξύ άλλων μετά τη δολοφονία του Κασέμ Σουλεϊμανί, είχε αποδώσει. Τότε, όπως και τώρα, υπήρχαν φόβοι για έναν ολοκληρωτικό πόλεμο στη Μέση Ανατολή που θα έφερνε τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους αντιμέτωπους με το Ιράν και τους πληρεξουσίους του. Και οι δύο πλευρές έκαναν πίσω.
Τους τελευταίους τρεισήμισι μήνες έχουν πραγματοποιηθεί περισσότερες από 160 επιθέσεις εναντίον αμερικανικών και συμμαχικών τους δυνάμεων στο Ιράκ και τη Συρία δίχως στην πλειονότητά τους να έχουν προκαλέσει σοβαρούς τραυματισμούς ή καταστροφές στις εγκαταστάσεις. Την ευθύνη για τις πρώτες απώλειες Αμερικανών στρατιωτών, κατά την επίθεση της 28ης Ιανουαρίου στη βάση στα σύνορα Ιορδανίας-Συρίας, ανέλαβε η Ισλαμική Αντίσταση στο Ιράκ, οργάνωση-ομπρέλα που συγκροτήθηκε μετά την 7η Οκτωβρίου και συνενώνει φιλοϊρανικές πολιτοφυλακές.
Ο Πύργος 22 αρχικά λειτουργούσε ως ιορδανικό συνοριακό φυλάκιο. Στη συνέχεια αυξήθηκε η αμερικανική παρουσία εκεί μετά την είσοδο των αμερικανικών δυνάμεων στη Συρία στα τέλη του 2015. Η μικρή εγκατάσταση περιλαμβάνει αμερικανικές ειδικές μονάδες μηχανικού, αεροπορίας, διοικητικής μέριμνας και ασφάλειας. Σταθμεύουν 350 άνδρες του αμερικανικού στρατού και της αεροπορίας στο πλαίσιο επιχειρήσεων κατά του Ισλαμικού Κράτους. Η τοποθεσία της βάσης προσφέρει στις αμερικανικές δυνάμεις τη δυνατότητα να διεισδύσουν και να εξέρχονται αθόρυβα από τη Συρία. Μια μικρή αμερικανική βάση στην Αλ-Τανφ στη Συρία βρίσκεται μόλις 20 χιλιόμετρα βόρεια του Πύργου 22. Η βάση αυτή βρίσκεται κατά μήκος ενός συριακού αυτοκινητόδρομου που οδηγεί στο Ιράκ και καταλήγει στη Μοσούλη, το άλλοτε προπύργιο του Ισλαμικού Κράτους. Είναι επίσης μια πιθανή χερσαία οδός μεταφοράς ιρανικών όπλων.
Τα αμερικανικά στρατεύματα - περίπου 3.000 άνδρες σήμερα - σταθμεύουν εδώ και χρόνια σε βάσεις στο βασίλειο της Ιορδανίας που συνορεύει με το Ιράκ, το Ισραήλ, τη Δυτική Όχθη, τη Σαουδική Αραβία και τη Συρία. Ωστόσο, η αμερικανική παρουσία στην Ιορδανία κινδυνεύει να εξοργίσει μία κοινή γνώμη που έχει ήδη πραγματοποιήσει μαζικές διαδηλώσεις κατά του πολέμου του Ισραήλ στη Γάζα. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, περίπου 3 εκατομμύρια από τα 11,5 εκατομμύρια κατοίκους της Ιορδανίας είναι Παλαιστίνιοι και ενδεχόμενες εκτεταμένες αναταραχές θα μπορούσαν να απειλήσουν την εξουσία του βασιλιά Αμπντάλα Β', βασικού συμμάχου των ΗΠΑ, επισημαίνει σχετικά το Associated Press. Η Ιορδανία αρχικά αρνήθηκε μετά την επίθεση της Κυριακής ότι ο Πύργος 22 βρίσκεται εντός των συνόρων της.
