Μπορεί κανείς εύκολα να σκεφτεί, πόσο δύσκολη θα ήταν η παραμονή του Μπόρις Τζόνσον στην πρωθυπουργία, εάν δεν υπήρχε η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, λόγω των συνεχών αποκαλύψεων για παράβαση των κανόνων της καραντίνας που τον αγγίζουν προσωπικά.
Ο Βρετανός πρωθυπουργός έχει αδράξει την ευκαιρία για να εκμεταλλευτεί πολιτικά τον πόλεμο στην Ουκρανία, πατώντας πάνω στην επικίνδυνη ρωσική παρουσία εντός του Ηνωμένου Βασιλείου.
Εάν ο πόλεμος του Πούτιν δεν μονοπωλούσε το ενδιαφέρον στη Μεγάλη Βρετανία, το αστυνομικό δελτίο για τις ποινές που θα επιβληθούν στα μέλη της κυβέρνησης για τα κορωνοπάρτι, θα ήταν το βασικό θέμα συζήτησης. Στο Politico αναφέρεται πως δεν είναι μόνο το ποινικό σκέλος που θα προβλημάτιζε το κυβερνών κόμμα των Τόρηδων, σχετικά με την παραμονή του Τζόνσον στην εξουσία, καθώς ο Βρετανός πρωθυπουργός είναι υπόλογος για παραπλάνηση της Βουλής των Κοινοτήτων.
Ο Τζόνσον αρνήθηκε πως είχε συμμετάσχει στα κορωνοπάρτι, το οποίο αποδείχθηκε ψευδές. Ωστόσο, τώρα εντός του κόμματος του πρωταγωνιστεί το κομβικό μέτωπο του πολέμου του ρωσοουκρανικού πολέμου.
Η Ρωσία του Πούτιν αποτελεί παραδοσιακά έναν βασικό αντίπαλο της Μεγάλης Βρετανίας. Από τον 18ο αιώνα και τον Ψυχρό Πόλεμο έπειτα και την ανακήρυξη του σιδηρού παραπετάσματος από τον Ουίνστον Τσόρτσιλ, η Μόσχα αποτελεί ένα γεωπολιτικό και ιδεολογικό κίνδυνο, που αναγνωρίζεται σε όλο το πολιτικό φάσμα της χώρας.
Ένας επεκτατικός πόλεμος, όπως αυτός που αποφάσισε ο Βλαντιμίρ Πούτιν, που απειλεί να ανατρέψει το στάτους κβο στην ανατολική Ευρώπη είναι σημαντικό ζήτημα για τους Βρετανούς.
Ο Μπόρις Τζόνσον κατάλαβε από νωρίς πως η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία δεν είναι μόνο ένα ζήτημα εξωτερικής πολιτικής, αλλά αγγίζει τον πυρήνα του πολιτικοοικονομικού συστήματος της Μεγάλης Βρετανίας. Ο πολλαπλασιασμός των δραστηριοτήτων των Ρώσων ολιγαρχών, με επίκεντρο το Λονδίνο είχε άλλωστε ανησυχήσει τη βρετανική ελίτ.
Όπως φάνηκε από την περίπτωση του Ρόμαν Αμπράμοβιτς, οι Ρώσοι ολιγάρχες ουσιαστικά αποτελούσαν το μακρύ χέρι του ρωσικού καθεστώτος στο εξωτερικό. Όπως και σε άλλες κρίσιμες στιγμές, ο Αμπράμοβιτς πρόστρεξε σε βοήθεια του καθεστώτος του Πούτιν, προσπαθώντας να μεσολαβήσει στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις στην Κωνσταντινούπολη.
Η κυβέρνηση του Τζόνσον άδραξε την ευκαιρία για να ηγηθεί των κυρώσεων εναντίον των Ρώσων ολιγαρχών στην Ευρώπη, αλλά και στο Ηνωμένο Βασίλειο φυσικά, ώστε να παρουσιάσει πολιτικά αποτελέσματα. Οι πρακτικές του καθεστώτος Πούτιν εναντίον αντιφρονούντων στο εξωτερικό είναι απεχθής στο βρετανικό κοινό, ενώ ακόμα και οι νομότυποι τρόποι οικονομικής διείσδυσης είχαν θορυβήσει το εσωτερικό του Ηνωμένου Βασιλείου.
Ο Τζόνσον έχει βρεθεί στην πρώτη γραμμή της σκληρής γραμμής εναντίον του ρωσικού καθεστώτος, πιέζοντας συνεχώς για νέες κυρώσεις και καθολική αντίσταση προς το Κρεμλίνο. Όσο διαρκεί άλλωστε ο πόλεμος του Πούτιν, ενδεχομένως να έχει περάσει η θύελλα των κορονοπάρτι της κυβέρνησης του στη Μεγάλη Βρετανία.
