«Τι θα συμβεί αν το Ισραήλ αποφασίσει να απαντήσει; Τι θα συμβεί αν αποφασίσει να βομβαρδίσει τελικά το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν; Ένα τέτοιο σενάριο είχε αποκλειστεί για χρόνια αλλά τώρα υπάρχει μια σκέψη για το πώς θα μπορούσε να συμβεί αυτό», αναφέρει σε ανάλυση της η Jerusalem Post, παραθέτοντας όλα τα πιθανά σενάρια και τους τρόπους απάντησης του Ισραήλ που διαθέτει στη φαρέτρα του.
Σύμφωνα με την ανάλυση της ισραηλινής εφημερίδας «αρκετές ομάδες F-35 θα μπροούσαν να απογειωθούν με ξεχωριστά σχέδια πτήσης ώστε να χτυπήσουν διάφορα σημεία στην ισλαμική δημοκρατία σε βάθος ακόμα και 1.200 χλμ. μακριά από το Ισραήλ».
Βάσει του εν λόγω σεναρίου, «τα ισραηλινά μαχητικά θα μπορούσαν να πετάξουν κατά μήκος των συνόρων του Ισραήλ με Συρία και Τουρκία - παρά τις αντιδράσεις των αναφερόμενων χωρών - και, στη συνέχεια, διά του Ιράκ να φτάσουν στον στόχο τους. Άλλα αεροσκάφη θα μπορούσαν να κινηθούν μέσω του εναέριου χώρου της Σαουδικής Αραβίας και του Περσικού Κόλπου».
Κύριος στόχος Η εξάλειψη της αεράμυνας του Ιράν
Η άφιξη στο Ιράν θα μπορούσε, να γίνει ταυτόχρονα ή σε κύματα (όπως, έκανε το Ιράν στέλνοντας αρχικά τα drone και μετά τους βαλλιστικούς πυραύλους) για να εξουδετερωθεί αρχικά η αντιαεροπορική άμυνα του Ιράν σε αρκετές πυρηνικές εγκαταστάσεις, προσεκτικά επιλεγμένες από τη Μοσάντ και τις Ισραηλινές Ένοπλες Δυνάμεις.
«Αποστολή τους θα είναι να εξουδετερώσουν την αντιαεροπορική ασπίδα του Ιράν που είναι πιο εξελιγμένη από ό,τι αυτή του Λιβάνου, της Συρίας ή της Χαμάς» σημειώνει.
Πέραν των F-35 στο ενδεχόμενο χτύπημα του Ισραήλ εκτιμάται ότι θα συμμετέχουν τα F-15 eagles, τα F-16 falcons και τα εφοδιασμένα με βόμβες GBU-72 και άλλους πυραύλους F-35 που θα μπορούσαν να χτυπήσουν διάφορους στόχους.
Το επόμενο βήμα, κατά τη Jerusalem Post, θα μπορούσε να περιλαμβάνει και δεύτερο κύμα μαχητικών με σκοπό να υπάρξει βαθύτερη διείσδυση στο έδαφος του Ιράν με τελικό στόχο τις πυρηνικές εγκαταστάσεις σε Fordow και Natanz.
Σύμφωνα με την ανάλυση «οι IDF θα μπορούσαν δυνητικά να χρησιμοποιήσουν και έναν σημαντικό αριθμό βαλλιστικών πυραύλων εδάφους-εδάφους που διαθέτει το Ισραήλ καθώς και τα κατασκοπευτικά και επιθετικά drones».
Οι πυρηνικές εγκαταστάσεις
Όπως αναφέρεται, ο «πυρήνας» των πυρηνικών εγκαταστάσεων στη Fordow βρίσκεται 80 μέτρα κάτω από το έδαφος, βάθος που μπορεί να φτάσουν μόνο οι βόμβες «bunker buster» στο οπλοστάσιο των ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ, οι οποίες έχουν αρνηθεί κάθε αίτημα προμήθειάς τους που έχει καταθέσει το Ισραήλ.
Παρόλα αυτά, σύμφωνα με το δημοσίευμα, μπορεί να μην είναι απαραίτητο να καταστραφεί ολοσχερώς μια εγκατάσταση για να καταστεί ανενεργή, καθώς θα μπορούσε να επιλεγεί η διακοπή παροχής ηλεκτρικού ρεύματος, το «γκρέμισμα» των εισόδων και εξόδων και άρα ο πρακτικός αποκλεισμός της από τον υπόλοιπο κόσμο.
Πάντως μια τέτοια επιλογή δεν θα είναι χωρίς κόστος, σημειώνει και εξηγεί: «καθώς το Ιράν μπορεί να καταφέρει να καταρρίψει ορισμένα από τα ισραηλινά μαχητικά.
Ωστόσο, συνεχίζει, αν και μέχρι στιγμής και παρά τον αυξημένο αριθμό των ισραηλινών αεροπορικών επιχειρήσεων σε Λίβανο, Συρία και Γάζα, το Τελ Αβίβ δεν έχει χάσει ούτε ένα F-35 και μετρά μόνο την απώλεια ενός F-16 στις αρχές του 2018».
Στις ενδεχόμενες απώλειες το δημοσίευμα περιλαμβάνει και πράκτορες της Μοσάντ που θα μπορούσαν να λάβουν μέρος στις επιχειρήσεις στο έδαφος για αναγνώριση.
Το Ισραήλ θα μπορούσε, επίσης, να χτυπήσει τον αντιδραστήρα βαρέων μετάλλων στο Αράκ, το εργοστάσιο μετατροπής ουρανίου κοντά στο Ισφαχάν, ερευνητικούς αντιδραστήρες σε Μπονάμπ, Ραμσάρ ή Τεχεράνη αλλά και άλλες εγκαταστάσεις στις οποίες το Ιράν έχει μετακινήσει εξοπλισμό που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στο πυρηνικό πρόγραμμά του.
Στο στόχαστρο και οι τράπεζες του Ιράν
Ένα άλλο σενάριο που αναφέρεται είναι η πιθανότητα να επιτεθεί κατά των ιρανικών τραπεζών. Υπενθυμίζει πως στα μέσα του 2023 η υπηρεσία αντικατασκοπείας των IDF έχει συγκροτήσει μια νέα μονάδα με έναν και μόνο στόχο: να συγκεντρώσει και να εξετάσει πληροφορίες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ένα μαζικό τραπεζικό χτύπημα στο Ιράν.
Στόχοι στο πλαίσιο αυτό θα μπορούσαν να αποτελέσουν ενεργειακές υποδομές εγκαταστάσεων των Φρουρών της Επανάστασης ώστε να «υποκύψουν» με τον ίδιο τρόπο που χρησιμοποιήθηκε σε ένα μεγάλο αριθμό στόχων της Χαμάς και της Χεζμπολάχ, προσθέτει.
Από την άλλη πλευρά, σημειώνει «ο κύριος λόγος για να μην επιτεθεί το Ιράν εδώ και χρόνια ήταν το πλήγμα που θα μπορούσε να δεχθεί η Ιερουσαλήμ από τη Χεζμπολάχ, τη Χαμάς και εκατοντάδες μη επανδρωμένα αεροσκάφη και βαλλιστικούς πυραύλους».
«Δεδομένου ότι τα περισσότερα από τα χειρότερα σενάρια έχουν ήδη υλοποιηθεί - συμπεριλαμβανομένης της Υεμένης - φαίνεται ότι υπάρχουν πολύ λιγότεροι λόγοι το σενάριο της επίθεσης στο Ιράν να μην υλοποιηθεί σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη στιγμή εδώ και δεκαετίες», καταλήγει.
