Μερικοί Νοτιοαφρικανοί ζητούν από τη Βρετανία να επιστρέψει το μεγαλύτερο διαμάντι του κόσμου, γνωστό ως το Αστέρι της Αφρικής, το οποίο κοσμεί το βασιλικό σκήπτρο που ο βασιλιάς Κάρολος 3ος θα κρατάει κατά τη στέψη του το Σάββατο.
Το διαμάντι, το οποίο ζυγίζει 530 καράτια, ανακαλύφθηκε το 1905 στη Νότια Αφρική και προσφέρθηκε στη βρετανική μοναρχία από τον αποικιακό κυβερνήτη της χώρας, η οποία βρισκόταν τότε υπό βρετανική κυριαρχία.
Τώρα, στο πλαίσιο της παγκόσμιας συζήτησης που διεξάγεται για την επιστροφή έργων τέχνης και τεχνουργημάτων που είχαν λεηλατηθεί στη διάρκεια της αποικιοκρατίας, μερικοί Νοτιοαφρικανοί ζητούν να επιστραφεί το διαμάντι.
«Το διαμάντι πρέπει να έρθει στη Νότια Αφρική. Πρέπει να αποτελεί ένα σημάδι της υπερηφάνειάς μας, της κληρονομιάς μας και της κουλτούρας μας», λέει ο Μοθούζι Καμάνγκα, δικηγόρος και ακτιβιστής στο Γιοχάνεσμπουργκ, ο οποίος έχει προωθήσει μέσω του Ίντερνετ αίτημα για την επιστροφή του διαμαντιού, το οποίο έχει συγκεντρώσει περίπου 8.000 υπογραφές.
«Γενικά πιστεύω πως ο αφρικανικός λαός αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι η αποαποικιοποίηση δεν είναι μόνο να επιτραπεί στους ανθρώπους να έχουν ορισμένες ελευθερίες, αλλά και να πάρουμε πίσω αυτά που απαλλοτριώθηκαν από εμάς».
Επισήμως γνωστό ως Cullinan I, το διαμάντι στο σκήπτρο κόπηκε από το διαμάντι Cullinan, ένα πολύτιμο λίθο 3.100 καρατίων που είχε εξορυχθεί κοντά στην Πρετόρια.
Ένα μικρότερο διαμάντι κομμένο από την ίδια πέτρα, γνωστό ως Cullinan II, κοσμεί το Αυτοκρατορικό Στέμμα που φορούν οι Βρετανοί μονάρχες σε τελετουργικές περιστάσεις. Μαζί με το σκήπτρο, φυλάσσεται όπως και τα άλλα κοσμήματα του στέμματος στον Πύργο του Λονδίνου.
Αντίγραφο ολόκληρου του διαμαντιού Cullinan, το οποίο έχει περίπου το μέγεθος γροθιάς, εκτίθεται στο Μουσείο Διαμαντιών του Κεϊπτάουν.
«Πιστεύω πως πρέπει να επιστρέψει επειδή σε τελική ανάλυση μας το πήραν ενώ μας καταπίεζαν», λέει ο Μοχάμεντ Αμπντουλαχί, κάτοικος του Γιοχάνεσμπουργκ.
Άλλοι λένε ωστόσο πως δεν έχουν ισχυρά αισθήματα γι' αυτό.
«Δεν πιστεύω πως έχει πλέον σημασία. Τα πράγματα έχουν αλλάξει, εξελισσόμαστε», λέει ο Ντικετσένγκ Νζαντζαμπά.
«Αυτό που είχε σημασία γι' αυτούς παλιά ήταν να φαίνονται ανώτεροι ... δεν έχει σημασία πια για εμάς».
