Πηγές από το Ελιζέ ανέφεραν ότι Εμανουέλ Μακρόν στο πλαίσιο εξεύρεση νέου πρωθυπουργού εξετάζει την πιθανότητα να διορίσει τον Τιερί Μποντέ, νυν πρόεδρο του Οικονομικού, Κοινωνικού και Περιβαλλοντικού Συμβουλίου (CESE), σύμφωνα με τη Le Monde.
Σύμφωνα με τη γαλλική εφημερίδα εάν αυτό επιβεβαιωθεί, θα σημαίνει ότι ο Μακρόν θα απομακρυνθεί από ένα πολιτικό προφίλ υπέρ ενός προσώπου της κοινωνίας των πολιτών.
O Μποντέ, πρώην εκπαιδευτικός, ο οποίος βρίσκεται κοντά στην Αριστερά, πήρε θέση τον Ιούνιο στην εφημερίδα La Tribune κατά μιας πιθανής έλευσης της Εθνικής Συσπείρωσης στην εξουσία, ενώ πληροφορίες που επικαλούνται τα γαλλκικά ΜΜΕ αναφέρουν ότι το Νέο Λαϊκό Μέτωπο εμφανίζεται θετικό σε ένα διορισμό του Τιερί Μποντέ ως πρωθυπουργού.
«Αυτό που μου φαίνεται σημαντικό είναι η εντολή, η εντολή του Νέου Λαϊκού Μετώπου, το οποίο αναδείχθηκε πρώτο στις εκλογές», απάντησε σε σχετική ερώτηση η Λουσί Καστέ και πρόσθεσε ότι «το Νέο Λαϊκό Μέτωπο υποστηρίζει την αλλαγή πολιτικής και έτσι θα υποστηρίξει έναν υποψήφιο ή ένα πρόσωπο που είναι σε θέση να επιφέρει αλλαγή στην πολιτική που ακολουθείται σε αυτή τη χώρα», όπως μετέδωσε η Le Figaro.
Από σήμερα, Δευτέρα, ο Γάλλος πρόεδρος ενέτεινε τις προσπάθειες για την εξεύρεση νέου πρωθυπουργού μετά από σχεδόν δύο μήνες αδιεξόδου μετά τις βουλευτικές εκλογές, φιλοξενώντας δύο πρώην προέδρους και δύο πιθανούς υποψήφιους πρωθυπουργούς.
Η Γαλλία έχει μείνει χωρίς κανονική κυβέρνηση από τις εκλογές της 7ης Ιουλίου, όπου η αριστερά κέρδισε την πλειοψηφία στο κοινοβούλιο με τους κεντρώους του Μακρόν και την ακροδεξιά να αποτελούν τις άλλες μεγάλες παρατάξεις.
Ο πρώην πρωθυπουργός Μπερνάρ Καζνέβ από την κεντροαριστερά και ο δεξιός πρώην υπουργός Ξαβιέ Μπερτράν είχαν χωριστές συναντήσεις με τον Μακρόν ως δύο πιθανοί προτεινόμενοι για την πρωθυπουργία.
Ο Μακρόν συναντήθηκε επίσης τη Δευτέρα στο Ελιζέ με τους δύο πρώην προέδρους της χώρας, τον δεξιό Νικολά Σαρκοζί και τον Σοσιαλιστή Φρανσουά Ολάντ, οι οποίοι είναι και οι μόνοι πρώην ένοικοι του Ελιζέ που βρίσκονται εν ζωή.
Ο Μακρόν αρνήθηκε να δεχτεί τον ορισμό πρωθυπουργού που να προέρχεται από την αριστερά, ισχυριζόμενος ότι δεν θα είχε καμία πιθανότητα να εξασφαλίσει την ψήφο εμπιστοσύνης στο κοινοβούλιο.