Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν κάλεσε την Πέμπτη οι προεδρικές εκλογές στη Νιγηρία το Σάββατο να είναι ειρηνικές και διαφανείς, ζητώντας από τους υποψηφίους και τα κόμματα να αποδεχθούν τα αποτελέσματα, όπως ανακοίνωσε η εκλογική επιτροπή της χώρας.
Οι προεδρικές εκλογές του Σαββάτου είναι οι πιο κρίσιμες που έχουν διεξαχθεί στη χώρα μετά το τέλος της στρατιωτικής διακυβέρνησης το 1999, με πολλούς να υποστηρίζουν υποψήφιο τρίτου κόμματος και να τάσσονται υπέρ μιας πολιτικής αλλαγής μετά από χρόνια στασιμότητας, διαφθοράς και ανασφάλειας στο πολυπληθέστερο κράτος της Αφρικής.
Η «ώρα» των νέων
Με έναυσμα τις διαμαρτυρίες κατά της αστυνομικής βίας το 2020 που μετατράπηκαν σε εκκλήσεις για χρηστή διακυβέρνηση, εκατομμύρια νέοι έχουν εγγραφεί ως ψηφοφόροι για πρώτη φορά.
«Αν η Νιγηρία συνεχίσει σε αυτόν τον κατήφορο, θα είναι καταστροφικό, οπότε ναι, είναι μια καθοριστική στιγμή», δήλωσε η Ρινού Οντουάλα, 24χρονη που ήταν μεταξύ των διαδηλωτών οι οποίοι είχαν κατασκηνώσει έξω από το γραφείο του κυβερνήτη στο Λάγος για εβδομάδες, πριν δύο χρόνια.
Αν και οι διαμαρτυρίες τερματίστηκαν μετά τη βίαιη παρέμβαση του στρατού, η διάλυση της αστυνομικής μονάδας Sars που ήταν μισητή από την πλειοψηφία των νέων θεωρήθηκε επιτυχία.
Πλέον, το πλήθος των απογοητευμένων νεαρών Νιγηριανών που πρωταγωνίστησαν τότε στις εξελίξεις, στοχεύουν στο να εκπροσωπηθούν στο υψηλότερο αξίωμα στη χώρα.
Ο υποψήφιος των Εργατικών
Ο υποψήφιος που υποστηρίζουν, ο Πίτερ Όμπι του Εργατικού Κόμματος, δεν είναι και τόσο νέος στα 61 του. Ούτε είναι πρωτοεμφανιζόμενος στην πολιτική σκηνή της Νιγηρίας, καθώς στο παρελθόν υπήρξε υποψήφιος αντιπρόεδρος στο Δημοκρατικό Κόμμα των Λαών (PDP) της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Θεωρείται ωστόσο τίμιος και συνετός, κυρίως λόγω του τρόπου με τον οποίο διαχειρίστηκε και αξιοποίησε τα δημόσια κεφάλαια όταν ήταν κυβερνήτης της πολιτείας Ανάμπρα.
Αντίθετα, πολλοί κατηγορούν τον πρόεδρο Μουχαμαντού Μπουχάρι, ο οποίος αποχωρεί μετά από δύο θητείες, για κακή διαχείριση των δημόσιων οικονομικών και για την πιο ανασφαλή περίοδο διακυβέρνησης τη χώρας από τον εμφύλιο πόλεμο του 1967-1970.
Στις μέρες του, νεαροί Νιγηριανοί της μεσαίας τάξης έχουν δει τις οικονομίες τους να εξανεμίζονται από τα επίπεδα ρεκόρ του πληθωρισμού. Επιπλέον, ένας στους τρεις νέους δεν μπορούν να βρουν δουλειά και οι φοιτητές έχουν βρεθεί αντιμέτωποι με αλλεπάλληλες απεργίες των καθηγητών.
Τέλος, επικρατεί γενικό αίσθημα ανασφάλειας, καθώς ένοπλες ομάδες σκότωσαν περισσότερους από 10.000 ανθρώπους και έχουν απαγάγει πάνω από 5.000 άλλους μόνο πέρυσι, σύμφωνα με διεθνή ομάδα κρίσεων.
