Επιλεκτική και προσχηματική η ευαισθησία της ΕΕ στο μεταναστευτικό. Χθες αποφάσισε να διευρύνει το πεδίο των κυρώσεων κατά της Λευκορωσίας για την αντιμετώπιση υβριδικών επιθέσεων που ασκεί με την εργαλειοποίηση των μεταναστών.
Οι άνθρωποι αυτοί, αθώοι κατ’ ουσίαν, ζουν σε τραγικές συνθήκες στα παγωμένα σύνορα της Λευκορωσίας. Όμως φυσικά και δεν ανταποκρίνονται στο στερεότυπο του πρόσφυγα που φεύγει αλλόφρων να γλυτώσει τη ζωή του από μια εμπόλεμη ζώνη. Τους παρέσυραν και τους έστειλαν εκεί με στόχο να τους διοχετεύσουν σκόπιμα στην Ευρώπη.
Η ισχυρή αντίσταση της Πολωνίας έγινε μπούμερανγκ στον Λουκασένκο. Σε συνδυασμό και με τις (μονομερείς) Ευρωπαϊκές αντιδράσεις, φέρνει αποτελέσματα: Η Λευκορωσική αεροπορική εταιρεία Belavia ανακοίνωσε ότι σταματά να μεταφέρει από το Ντουμπάι επιβάτες που προέρχονται από τη Συρία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν και την Υεμένη, με προορισμό το Μινσκ.
Προηγουμένως η συριακή ιδιωτική αεροπορική εταιρεία Cham Wings είχε αναστείλει τις πτήσεις της προς τη Λευκορωσία. Επιπλέον, η τουρκική κυβέρνηση - αναγκάστηκε και - απαγόρευσε σε άτομα από τη Συρία, το Ιράκ και την Υεμένη να ταξιδεύουν στη Λευκορωσία.
Ωστόσο, η Ένωση που λαμβάνει μέτρα κατά του Λουκασένκο (επειδή είναι σύμμαχος του Πούτιν), ποιεί τη νήσσαν για την αντίστοιχη συμπεριφορά της Τουρκίας προς την Ελλάδα. Αντιθέτως, αξιωματούχοι και όργανα της Ένωσης επιλέγουν να στοχοποιούν τη χώρα μας για τα λεγόμενα pushbacks, ενώ φαίνεται να επωάζουν την παραπομπή της στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Και αυτό τη στιγμή που βάρκες και σαπιοκάραβα γεμάτα μετανάστες, συνοδεία σκαφών της τουρκικής ακτοφυλακής ξεχύνονται στο Αιγαίο. Αλλά η Τουρκία ανέγγιχτη. Τη στιγμή επίσης που από τα καταγγελλόμενα pushbacks δεν έχει αναφερθεί καμία διακινδύνευση ζωής μετανάστη.
Πίσω από τη «αδιαφορία» για την τακτική της Τουρκίας κρύβεται η Γερμανία, της οποίας η βιομηχανία εξακολουθεί να χρειάζεται εργατικά χέρια. Θα διαλέγει τους κατάλληλους με τις δεξιότητες που χρειάζεται, και οι υπόλοιποι χωρίς προσόντα θα παραμένουν στην Ελλάδα, η οποία θα μετατραπεί σε buffer zone.
Κατά παράδοξο συγχρονισμό, η τακτική της Γερμανίας εναρμονίζεται με το κλίμα που καλλιεργεί η ευρωπαϊκή αλληλέγγυα Αριστερά. Η τελευταία προσπαθεί να δημιουργήσει ένα ευμενές κοινωνικό τοπίο υπόθαλψης της παράνομης μετανάστευσης, ενεργοποιώντας ενοχικά σύνδρομα στους πολίτες των ευρωπαϊκών δημοκρατιών.
Έγραφε τις προάλλες σε ελληνική αριστερή εφημερίδα αρθρογράφος: «Τα ακροδεξιά κόμματα διεθνώς έχουν σημειώσει σημαντική άνοδο τα τελευταία χρόνια αξιοποιώντας - μεταξύ άλλων - την ανασφάλεια που γεννάει η πυκνή στις μέρες μας επαφή με ό,τι προσλαμβάνεται ως ετερότητα.
Η ρητορική της σύγχρονης Ακροδεξιάς προσαρμόστηκε στην εποχή προτάσσοντας πλέον όχι την εθνική «καθαρότητα» που θυμίζει το ναζιστικό παρελθόν, αλλά μια πιο light εκδοχή της, την εθνική «προτίμηση». Μια μορφή εθνικισμού που δεν ξεδιπλώνεται - όπως στο παρελθόν- στη βάση βιολογικών χαρακτηριστικών, αλλά στη «υπεράσπιση» των πολιτισμικών στοιχείων της εθνικής και ευρωπαϊκής ταυτότητας».
Δεν είναι ένας – είναι ένα ρεύμα σκέψης. Αν δεν αποδέχεσαι τη μπούργκα, το νικάμπ, το χιτζάμπ, το μπουρκίνι, την κλεικτοριδεκτομή, τη Σαρία, την απαίτηση των μουσουλμάνων ανδρών να εξετάζει τις κόρες και γυναίκες τους μόνο γυναίκα γιατρός, αν δεν αποδέχεσαι τις ξεχωριστές πισίνες γιατί οι μουσουλμάνες δεν μπορούν να είναι στις ίδιες πισίνες με ξένους άντρες, αν θες να διατηρήσεις τις αξίες της ισότητας, της ελευθερίας, της κοσμικότητας, της ανεξιθρησκίας, είσαι κεκαλυμμένος ακροδεξιός και εθνικιστής. Επειδή δε δέχεσαι τη μεσαιωνική «ετερότητα» να εγκατασταθεί στη χώρα σου.
Σε αυτούς προστίθεται και εύκολος ανθρωπισμός που εστιάζει προσωποποιημένα στα δυστυχή παιδάκια και τις μωρομάνες, χωρίς να τον απασχολούν οι αριθμοί. Γιατί οι μαζικότητα των αριθμών είναι το πρόβλημα, όχι εξατομικευμένα ο κάθε δυστυχής μετανάστης που του υποσχέθηκαν καλύτερη ζωή.
Μαζί τους και αυτοί που έχουν μεσάνυχτα για τα κοινωνικά προβλήματα που δημιουργούνται (στην Ελλάδα δημιουργούνται και εθνικά). Σαν την τηλεοπτική κυρία, καλή ώρα, που μπέρδεψε τη σόου μπιζ στην οποία έχει οικειότητα, με τον «εθελοντισμό», χωρίς να μπορεί να κατανοήσει τις δυσμενείς επεκτάσεις του.
Κάλεσε στην εκπομπή της γνωστό επαγγελματία «διασώστη», για να του φιλοτεχνήσει το προφίλ. Το ότι δεδομένης της μυστικότητας που περιβάλλει τη δραστηριότητα των μελών των ΜΚΟ στο Αιγαίο, εμπλέκονται η ιδιότητα του επαγγελματία διασώστη με εκείνη του επαγγελματία διακινητή ανθρώπων, δεν την απασχόλησε. Ήταν άλλωστε πέραν του γνωστικού της αντικειμένου (Αναφερόμαστε στη διαχείριση του αντικειμένου του και όχι στο δικαίωμά της να τον καλέσει).
Για να συνδεθούμε με την αρχή του κειμένου, οι κυρώσεις στη Λευκορωσία δημιουργούν δεδικασμένο και για την Ελλάδα. Θα τις θυμηθούμε την επόμενη φορά που θα μας κατηγορήσουν για τις απωθήσεις οι εντεταλμένοι ευαίσθητοι της γερμανικής επιχειρηματικότητας και οι επαγγελματίες διασώστες - διακινητές κεφαλών (μαζί με τους ιδεοληπτικούς αφελείς Φίληδες του ΣΥΡΙΖΑ).
