Φιλελεύθεροι και μεταρρυθμιστές υποψήφιοι, μεταξύ άλλων, δεν είχαν καν την ευκαιρία να λάβουν μέρος στις εκλογές, προκαλώντας ακόμα και την παρέμβαση του αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, ενώ 2 εκ των 7 που εγκρίθηκε η συμμετοχή, παραιτήθηκαν υπέρ του Ραϊσί, λίγο πριν τις εκλογές. Το αποτέλεσμα της εκλογής προέδρου στο Ιράν ήταν προδιαγεγραμμένο εν πολλοίς.
Το CNN στην Αμερική υποστηρίζει πως η τυφλή πίεση του Τραμπ όλο το προηγούμενο διάστημα ώθησε το ιερατείο στο Ιράν να υποστηρίξει έναν δικό του άνθρωπο, γνωστό για την εκπροσώπηση των σκληροπυρηνικών τάσεων του. Ενδεχομένως να αποτελεί ένα μέρος της εξήγησης για την επιλογής του Ραϊσί.
Βέβαια, το θρησκευτικό κατεστημένο έχει δείξει τις διαθέσεις του για την ισλαμική κατεύθυνση της χώρας, άσχετα από εξωτερικές επιρροές. Η καταπίεση των αντιφρονούντων, ο περιορισμός των ΜΜΕ και η γενικότερη συντηρητικοποίηση της κοινωνίας αποτελούν βασικά χαρακτηριστικά των τελευταίων ετών, ακόμα και με την παρουσία ενός μετριοπαθούς προέδρου στον προεδρικό θώκο.
Ο νέος πρόεδρος του Ιράν, Εμπραχίμ Ραϊσί ξεκίνησε την πορεία του προς τα υψηλά αξιώματα του Ιράν μετά την Ισλαμική Επανάσταση του 1979. Ο γόνος της οικογένειας κληρικών έφτασε μέχρι το ύπατο αξίωμα της δικαιοσύνης το 2019, αναλαμβάνοντας σημαντικά καθήκοντα, μέσω της σχέσης του με τον αγιατολάχ Χαμενεΐ, τον οποίο φημολογείται πως θα τον διαδεχθεί μετά το θάνατο του.
Από τον καιρό της Ισλαμικής Επανάστασης κατηγορείται για τις μαζικές εκτελέσεις των αντιπάλων της Επανάστασης στο Ιράν. Η Διεθνής Αμνηστία του αποδίδει ευθύνες για βίαιες εξαφανίσεις και εκτελέσεις κρατουμένων, αλλά και για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και καταστολή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ο αριθμός των εκτελέσεων ανθρώπων στο Ιράν παραμένει ο υψηλότερος, αν εξαιρεθεί την Κίνα. Οι εμβληματικές διαδηλώσεις του 2019 αποτελούν το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα για την περιστολή των δικαιωμάτων, όπου ο Ραϊσί βρισκόταν στην κεφαλή της δικαιοσύνης.
Η εκλογή του Ραϊσί πιστοποιεί την κυριαρχία του θρησκευτικού κατεστημένου σε ένα βασικό θεσμό της χώρας. Η προσέλευση του πληθυσμού στις κάλπες βέβαια ήταν πολύ μικρή.
Η εκλογική διαδικασία άλλωστε είχε διασφαλιστεί πως δεν θα είχε εκπλήξεις. Το ιστορικό χαμηλό της συμμετοχής του 48.8% δεν είναι αρκετό για να απασχολήσει το θρησκευτικό κατεστημένο στο Ιράν.
