Η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν επέλεξε την Ισπανίδα Υπουργό Οικολογικής Μετάβασης να γίνει ένας από τους ανθρώπους με τη μεγαλύτερη επιρροή στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αναθέτοντάς της την υπεύθυνη επίβλεψης ενός μεγάλου χαρτοφυλακίου, συμπεριλαμβανομένης της πολιτικής για το κλίμα και τον ανταγωνισμό.
Όπως αναφέρει το Politico, αυτή είναι ίσως η πιο ισχυρή θέση που έχει δημιουργηθεί ποτέ στον εκτελεστικό βραχίονα της ΕΕ αν και η κίνηση αυτή από την φον τερ Λάιεν δεν ήταν εύκολη πολιτικά. Για να κατευνάσει τις εθνικές και κομματικές ανησυχίες για την Ριμπέρα η φον ντερ Λάιεν πρότεινε μια δομή της Επιτροπής που έθεσε κάποιους ελέγχους στην εξουσία της Ριμπέρα.
Αλλά η Ισπανίδα επίτροπος - επί του παρόντος υπουργός οικολογικής μετάβασης της Ισπανίας - είναι αυτή που η φον ντερ Λάιεν αναλαμβάνει ουσιαστικά να εφαρμόσει το πρωταρχικό της όραμα.
Η Ριμπέρα έχει ένα σχέδιο να βγάλει εις πέρας: Η έκθεση του πρώην πρωθυπουργού της Ιταλίας Μάριο Ντράγκι που καλεί την Ευρώπη να ενισχύσει την οικονομία της μέσω μιας πιο ισχυρής ΕΕ και μιας πράσινης μετάβασης, ήταν ξεκάθαρη.
«Αυτή είναι μια μεγάλη ευκαιρία να συνεχίσουμε να χτίζουμε το ευρωπαϊκό όνειρο», είπε η Ριμπέρα σε δημοσιογράφους στο Στρασβούργο. Πράγματι, ο Μιγκέλ Γκιλ Τέρτρε, ο αξιωματούχος της Κομισιόν που η Ριμπέρα κατονόμασε ως επικεφαλής του επιτελείου της, ήταν στην ομάδα που βοήθησε τον Ντράγκι να συνθέσει την έκθεση.
Το βιογραφικό της νέας Επιτρόπου
Το βιογραφικό της Ριμπέρα ήταν κρίσιμο. Νωρίς, η φον ντερ Λάιεν κατέστησε σαφές στις συνομιλίες της με εθνικούς ηγέτες ότι οι επίτροποι με ισχυρό βιογραφικό θα ανταμειφθούν με κορυφαίους ρόλους.
Ανώτερος αξιωματούχος της Κομισιόν είπε ότι η φον ντερ Λάιεν επέλεξε τη Ριμπέρα με το βλέμμα στους επικείμενους κλιματικούς στόχους της ΕΕ για το 2030.
«Γνωρίζοντας το υπόβαθρό της, και από την άποψη της ολοκλήρωσης της [πράσινης και ψηφιακής] μετάβασης, ειδικά στο ζήτημα της απαλλαγής από τις ανθρακούχες εκπομπές, νομίζω ότι μπορεί να προσφέρει», είπε ανώτερος αξιωματούχος της Κομισιόν στο Politxo. «Έχει επίσης τη φήμη ότι είναι καλή στη διαχείριση».
Ξεκίνησε ως τεχνοκράτης και διπλωμάτης που επικεντρώθηκε στην κλιματική αλλαγή, αλλά υπήρξε επίσης φιλόδοξη υπουργός της κυβέρνησης. Το 2020, η Ισπανία έγινε ένα από τα πρώτα έθνη που έθεσε νομικό στόχο να επιτύχει την κλιματική ουδετερότητα έως το 2050, έναν στόχο που η ΕΕ υιοθέτησε αργότερα για ολόκληρο το μπλοκ. Ταυτόχρονα, η Ριμπέρα μεσολάβησε σε συμφωνίες με συνδικάτα και τη βιομηχανία για τη σταδιακή κατάργηση του άνθρακα και της πυρηνικής ενέργειας.
Εντός της Ευρώπης, ηγήθηκε των συζητήσεων για την εφαρμογή της πράσινης ατζέντας της ΕΕ. Και σε διεθνές επίπεδο, ήταν μια βασική πηγή για να βοηθήσει στην επίτευξη συμφωνιών στις ετήσιες συνόδους κορυφής COP των Ηνωμένων Εθνών για το κλίμα.
Μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, και μετά την εκτίναξη των τιμών της ενέργειας, η Ριμπέρα διαπραγματεύτηκε επίσης ένα διαχωρισμό της Ισπανίας από τους κανόνες της ΕΕ για την αγορά ηλεκτρικής ενέργειας για την Ιβηρική Χερσόνησο, επιτρέποντάς της να ορίζει τις τιμές ηλεκτρικής ενέργειας ξεχωριστά.
«Η Τερέσα Ριμπέρα έχει τη σπάνια ικανότητα να συνάπτει δύσκολες συμφωνίες: για τη δίκαιη μετάβαση με τους Ισπανούς εργάτες άνθρακα και τη σταδιακή κατάργηση των ορυκτών καυσίμων με τα μεγάλα πετροκράτη. Θα τις χρειαστεί αυτές τις δεξιότητες στις Βρυξέλλες», δήλωσε η Linda Kalcher, η εκτελεστική διευθύντρια του think tank, Strategic Perspectives.
Έπειτα από τα επιτεύγματα αυτά η Ριμπέρα κέρδισε την πλήρη εμπιστοσύνη του ηγέτη της Ισπανίας Πέδρο Σάντσεθ, ο οποίος την έκανε αναπληρωτή πρωθυπουργό και της ζήτησε να ηγηθεί της οικονομικής ανάκαμψης του έθνους από την πανδημία. Στη συνέχεια, ο Σάντσεθ ώθησε τη Ριμπέρα ώστε να αναλάβει μια κορυφαία θέση στην Επιτροπή, παρά την αρχική απροθυμία της να φύγει από την Ισπανία.
Το Politico σημειώνει ότι η Ριμπέρα δεν ήταν ποτέ κατά της ατομικής ενέργειας επί της αρχής, αλλά υποστήριξε ότι η πλούσια σε ήλιο Ισπανία είχε φθηνότερες επιλογές από τον γηρασμένο στόλο των πυρηνικών σταθμών της.
Η Γαλλία συγκρούστηκε επίσης με τη Ριμπέρα για μια προτεινόμενη ενεργειακή σύνδεση με αγωγό φυσικού αερίου στα Πυρηναία όρη, στην οποία το Παρίσι αντέδρασε.
Επιπλέον, η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν θέλει ο Ριμπέρα να ηγηθεί των εργασιών για το σχεδιασμό ενός νομοσχεδίου για την «Καθαρή Βιομηχανική Συμφωνία» για την ενίσχυση των φιλικών προς το κλίμα τεχνολογιών, καθιερώνοντας ως στόχο τη μείωση των ατμοσφαιρικών εκπομπών κατά 90% το 2040, τη μείωση των τιμών της ενέργειας, την επαναφορά της φορολογίας για το κλίμα και να διασφαλίσει την κοινωνική δικαιοσύνη στην πράσινη μετάβαση, παράλληλα με την κατάρτιση ενός νέου πλαισίου κρατικών ενισχύσεων και την επιβολή των κανόνων ανταγωνισμού.