Κάθε πρωί στο αεροπλανοφόρο USS Dwight D. Eisenhower, ένα ανυποψίαστο μέλος του πληρώματος καλείται στη γέφυρα, του παρουσιάζεται ένα μπισκότο και του ζητείται να καθίσει στην καρέκλα του καπετάνιου.
Εφόσον είναι πρόθυμο, η φωτογραφία του μοιράζεται στη συνέχεια με τον κόσμο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ενώ ο πλοίαρχος Κρις Χιλ επαινεί τους νεαρούς «πολεμιστές» του, πολλοί από τους οποίους μόλις έχουν περάσει την εφηβεία τους και εκτελούν άχαρη, χρονοβόρα εργασία επισκευάζοντας μηχανήματα και αεροπλάνα.
«Αν πρόκειται να δημιουργήσω ηθικό, πρέπει να βεβαιωθώ ότι όλοι αισθάνονται ότι αγαπιούνται και εκτιμώνται», δήλωσε ο Χιλ στην εφημερίδα των αμερικανικών δυνάμεων Stars and Stripes. «Πρέπει να βεβαιωθώ ότι όλοι έχουν μια αποστολή με σκοπό».
Στις 4 Νοεμβρίου, λιγότερο από ένα μήνα μετά την επίθεση της Χαμάς κατά του Ισραήλ από τη Γάζα, το αεροπλανοφόρο Eisenhower πέρασε νότια από τη διώρυγα του Σουέζ της Αιγύπτου για να πάρει θέση στην Ερυθρά Θάλασσα. Το αεροπλανοφόρο, η ομάδα κρούσης του και το 7.000μελές αμερικανικό υπηρεσιακό προσωπικό βρίσκονται έκτοτε εκεί, από τον Ιανουάριο πραγματοποιώντας συχνές αεροπορικές επιδρομές στην Υεμένη, καθώς και υποστηρικτικές επιχειρήσεις για την προστασία της πολιτικής ναυσιπλοΐας.
Η διατήρηση του ηθικού γίνεται όλο και πιο σημαντική. Όπως και πολλοί άλλοι στρατοί σε όλο τον κόσμο, το Ναυτικό και ο Στρατός των ΗΠΑ ειδικότερα βρίσκονται στη μέση μιας μάχης για επαρκές προσωπικό.
Στην αντεπίθεση της Ουκρανίας κατά της εισβολής της Ρωσίας, η πρόσληψη αρκετών στρατιωτών αποδεικνύεται πλέον εξίσου σημαντική με την προμήθεια βλημάτων πυροβολικού και μη επανδρωμένων αεροσκαφών. Για το Πεντάγωνο, η έλλειψη αρκετού προσωπικού θα μπορούσε να το καταστήσει ανίκανο να χρηματοδοτήσει τις τρέχουσες επιχειρήσεις, πόσο μάλλον να επεκταθεί για μελλοντικές κρίσεις, όπως μια αντιπαράθεση με το Κρεμλίνο, το Πεκίνο, το Ιράν ή τη Βόρεια Κορέα.
Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ παραδέχθηκε τον Φεβρουάριο ότι κατάφερε να προσλάβει μόνο το 65% περίπου των ναυτών που χρειαζόταν τους τελευταίους μήνες του 2023, ενώ ο αμερικανικός στρατός πέτυχε μόνο το 74% του στόχου του. Συνολικά, ο αμερικανικός στρατός υστέρησε περισσότερο από 41.000 από τον στόχο του για στρατολόγηση το 2023, επικαλούμενος τη χαμηλή ανεργία των πολιτών, το μειωμένο ενδιαφέρον για στρατιωτική καριέρα, την εθνική «επιδημία» παχυσαρκίας και τα τεχνικά προβλήματα που επιβραδύνουν την πρόσβαση στα αρχεία υγείας.
Σύμφωνα με το Πεντάγωνο, περίπου ένας στους τέσσερις ανθρώπους στις Ηνωμένες Πολιτείες ηλικίας μεταξύ 17 και 24 ετών πληρούσε τις σωματικές και εκπαιδευτικές απαιτήσεις για τη στρατιωτική θητεία, γεγονός που ώθησε το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ να γίνει η πρώτη υπηρεσία που ανακοίνωσε ότι θα δέχεται νεοσύλλεκτους χωρίς απολυτήριο λυκείου.
Ορισμένα τμήματα του αμερικανικού στρατού περνούν πιο δύσκολα από άλλα.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, η αμερικανική αεροπορία και οι διαστημικές δυνάμεις - οι οποίες αμφότερες δίνουν προτεραιότητα σε υποψηφίους με υψηλά προσόντα και είναι αναπόφευκτα συχνά λιγότερο εξαντλητικές σωματικά - πέτυχαν τους στόχους τους για τις προσλήψεις του 2023, παρά τις υποδείξεις νωρίτερα μέσα στο έτος ότι η αεροπορία μπορεί να χάσει.
Γενικότερα, ωστόσο, η κρίση στρατολόγησης νέου στρατιωτικού προσωπικού φαίνεται να είναι παγκόσμια, τουλάχιστον στον δυτικό κόσμο. Τον τελευταίο χρόνο, στρατιωτικοί αξιωματούχοι στην Αυστραλία, την Ιαπωνία, τη Γερμανία, τη Γαλλία, τις Κάτω Χώρες και τη Βρετανία εξέφρασαν δημοσίως την ανησυχία τους για την έλλειψη εθελοντών.
Στην Ευρώπη, το αυξανόμενο ανθρώπινο κόστος των μαχών στην Ουκρανία έχει οδηγήσει πολλά έθνη στην ηπειρωτική Ευρώπη να εξετάζουν ανοιχτά το ενδεχόμενο επιστράτευσης, τουλάχιστον σε περιόδους κρίσης. Άλλες στρατηγικές μετριασμού περιλαμβάνουν τη στρατολόγηση αλλοδαπών - που προτάθηκε τόσο στη Γερμανία όσο και στην Αυστραλία - καθώς και τη μεγαλύτερη εξάρτηση από μη επανδρωμένα αεροσκάφη και μη επανδρωμένα συστήματα.
Η πιο πρόσφατη αμυντική αναθεώρηση της Αυστραλίας περιελάμβανε την αγορά αρκετών πλοίων ικανών για ρομποτικές επιχειρήσεις που περιγράφονται ως «προαιρετικά επανδρωμένα» - το πρώτο έθνος που περιγράφει με αυτόν τον τρόπο τα πολεμικά πλοία, αλλά μάλλον δεν θα είναι το τελευταίο.
Για τον αμερικανικό στρατό και το ναυτικό, τα προβλήματα προσλήψεων έχουν οδηγήσει σε αυξημένη εστίαση στη διατήρηση του προσωπικού που ήδη διαθέτουν, ιδίως εκείνων με δεξιότητες όπως η πυρηνική μηχανική που είναι δύσκολο να αντικατασταθούν.
Αυτές οι προσπάθειες ήταν μάλλον πιο επιτυχείς - τουλάχιστον στις Ηνωμένες Πολιτείες. Πέρυσι, ο αμερικανικός στρατός πέτυχε τον στόχο του 2023 για ολόκληρο το έτος για τη διατήρηση 56.000 στελεχών των οποίων οι συμβάσεις ήταν προς ανανέωση μέχρι το τέλος Ιουνίου. Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ ξεπέρασε επίσης τους στόχους του για την ανανέωση των συμβάσεων του προσωπικού.
Οι ευρωπαϊκοί στρατοί, αντίθετα, φαίνεται να βλέπουν μια επιδημία από στρατιώτες, ναύτες και αεροπόρους που παραιτούνται νωρίτερα από το αναμενόμενο. Στη Γαλλία, αξιωματούχοι λένε ότι η μέση διάρκεια της στρατιωτικής σταδιοδρομίας είναι πλέον κατά ένα έτος μικρότερη από ό,τι ήταν κάποτε. Στη Βρετανία, τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι μόνο πέντε άτομα εντάσσονται στο στρατό για κάθε οκτώ που αποχωρούν.
Καθώς το ΝΑΤΟ διοχετεύει στρατεύματα στην ανατολική και κεντρική Ευρώπη και οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι περιφερειακοί σύμμαχοι προετοιμάζονται για μια πιθανή κινεζική εισβολή στην Ταϊβάν ήδη από το 2027, οι πιέσεις μπορεί κάλλιστα να επιδεινωθούν. Μια έρευνα της αμερικανικής εφημερίδας Army Times ανακάλυψε ότι οι μονάδες τεθωρακισμένων του αμερικανικού στρατού - οι οποίες εργάζονταν με ιδιαίτερα σκληρό πρόγραμμα υποστηρίζοντας τις αποστολές στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή - είχαν ποσοστό αυτοκτονιών διπλάσιο από τον μέσο όρο του στρατού, που θεωρείται εν μέρει συνέπεια της υπερκόπωσης.
Ενώ οι διαδοχικές αποστολές των πολέμων στο Ιράκ και το Αφγανιστάν έφεραν τις δικές τους προκλήσεις, οι λιγότερο αιματηρές αλλά και πάλι υψηλού ρυθμού προκλήσεις της δεκαετίας του 2020 μπορεί να είναι τουλάχιστον εξίσου τιμωρητικές για το ηθικό.
Τα προβλήματα έρχονται συχνά κατά κύματα - στο αεροπλανοφόρο USS George Washington σημειώθηκαν 11 αυτοκτονίες ενώ βρισκόταν αγκυροβολημένο στο Νόρφολκ της Βιρτζίνια για συντήρηση για πάνω από ένα χρόνο, γεγονός που συνδέεται εν μέρει με την απογοήτευση για την κακή διαμονή και τις συνθήκες.
Αν οι φόβοι των ΗΠΑ για την αύξηση των εντάσεων με την Κίνα, τη Ρωσία και τη Βόρεια Κορέα είναι σωστοί, η πίεση στο προσωπικό μπορεί να αυξηθεί. Τα μη επανδρωμένα συστήματα και η καλύτερη ηγεσία μπορεί να καλύψουν ένα μέρος του κενού, αλλά μία από τις προκλήσεις για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους τους είναι να αποφύγουν μια κατάσταση όπου το στρατιωτικό προσωπικό τους θα είναι ήδη εξαντλημένο πριν ξεκινήσει πραγματικά οποιαδήποτε πραγματική μάχη.
* Ο Peter Apps είναι αρθρογράφος του Reuters και γράφει για θέματα άμυνας και ασφάλειας. Εντάχθηκε στο Reuters το 2003, κάνοντας ρεπορτάζ από τη νότια Αφρική και τη Σρι Λάνκα και για παγκόσμια θέματα άμυνας. Είναι επίσης ιδρυτής του think tank «Project for Study of the 21st Century», και, από το 2016, είναι ακτιβιστής του Εργατικού Κόμματος και έφεδρος του βρετανικού στρατού.
